Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Lazarus staat op | Als leven pijn doet

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Deel:

Als leven pijn doet – PopUpGedachte dinsdag 31 augustus 2021

Wie ben ik om te schrijven over de ervaring dat leven pijn doet. Natuurlijk heb ik mijn portie, maar het is niet te vergelijken met wat sommige anderen te verdragen hebben. En met die gedachte zou iemand zomaar ophouden om te schrijven en te denken over pijn. Terwijl pijn niet te vergelijken is. Een beetje relativeren kan helpen soms, maar er is geen schaal voor leed waarbij jouw of mijn verdriet laag ingeschaald wordt en je dus niet moet zeuren en dat van een ander hoog en dat die dus alle aandacht moet krijgen. Ze zeggen dat je pijn niet teveel moet vergelijken en dat is misschien wel goed.

Want leven kan pijn doen. Puur het simpele feit dat je nog even door moet met bestaan kan al een onoverkomelijke berg lijken. Dat je weer een dag moet voelen dat het niet lukt, of dat je bang bent of dat je iets hebt verloren. En dat er heus wel quick fixes zijn voor het moment, dat je even je gevoel uit kunt schakelen, maar dat dit meestal niet zo goed voor je is en je toch op een gegeven moment door het proces heen moet.
Vandaag lees ik dit fragment uit een oude Psalm, nummer 27 uit het bijbelse boek Psalmen. Het is het verlangen van een pelgrim om weer in Jeruzalem te zijn, die grote stad, die symbolische kern voor de schrijver van geloof, en hoop en liefde toen. En dan schrijft hij:

“Ik reken er op nog tijds mijn leven,
de weldaden van de Heer te ervaren.
Zie uit naar de Heer en houd dapper stand,
wees moedig van hart en vertrouw op de Heer.”


Of je nou een heel helder beeld hebt bij die ‘Heer’, of bij de Eeuwige of niet. Misschien is het vrij ingewikkeld om te geloven in zo’n personage achter alles die al dan niet met weldaden strooit – het punt hier – of beter: het gevoel hier – is zo onontbeerlijk. De moed, het geloof, de hoop – niet dat alles goedkomt, dat hoeft helemaal niet. Maar de moed om stand te houden, overeind te blijven, een beetje vertrouwen en het geloof dat er ook momenten van geluk voelen of je goed voelen zullen terugkeren. Meer nog: momenten dat je het gevoel hebt dat het universum of het leven of God zelf om je geeft, dat je weer even in dat licht staat dat door de bladerkruinen heen schaduwen werpt en jou verwarmt – dat je gezien bent.

Hier schrijft de dichter niet een simpele: alles komt goed. Of ‘kop op, er komen betere tijden.’. Die dooddoeners kunnen pijn doen en lijken soms eerder manieren om de pijn van de ander die je zo, ogenschijnlijk opbeurend, toespreekt, niet te hoeven erkennen of te hoeven voelen. Déze dichter gaat er wel doorheen. Hij (of zij, dat kan natuurlijk ook) weet dat het even kan duren, beseft dat er moed nodig is om overeind te blijven staan en spreekt zichzelf en anderen toe, dat er vertrouwen nodig is. Vertrouwen op het leven, en ja, op de ‘Heer’. Dat je in die donkere, pijnlijke route gezien bent en geliefd, ook al kun je het niet goed verdragen dat er überhaupt iemand nog in je buurt is, ook niet spiritueel – toch is er ergens een macht achter dit alles, een levenskracht, God zo je wilt, die in die pijn ademt en in dat verdriet.

Wie ben ik om dit zo te zeggen? Dat weet ik niet zo goed. Misschien is het ook niet meer dan een onderzoekje zo op de vroege morgen wat er in die woorden van de psalmdichter zit. Diens woorden hebben de eeuwen overleefd, daar zit een diepte in die ik slechts een beetje kan proberen te benaderen.
Ik leer vanochtend van het vertrouwen van de dichter en de moed. En hoe meer vertrouwen en moed ik leer, hoe meer ik onder ogen kan zien hoeveel pijn er is in de wereld, waarna ik weer meer vertrouwen en moed nodig heb. Zo groeien in voorstellingsvermogen en in veerkracht, dat is misschien wel een goddelijke weg.

Tot zover vanochtend. Een hele goede dinsdag gewenst, met moed en vertrouwen en vrede natuurlijk, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--