Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Lazarus staat op | Weg met je activisme

Alain valt vandaag in voor Rikko, en geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Deel:

Vanochtend val ik in voor Rikko, die als het goed is richting Moria is vertrokken, zij het met een nachtboot vanuit Athene. De autoriteiten verboden de actiegroep om met het vliegtuig te landen op Lesbos. Ze reisden toch verder voor de goede zaak, de humane opvang van gestrande migranten, maar wel met een omleiding.

‘Gij let op al mijn wegen’, zegt de Psalmtekst van vandaag.

En de evangelielezing vertelt over Maria en Marta. Een verhaal dat mij dierbaar is, over twee zussen die Jezus en zijn gevolg in hun huis ontvangen. Als je Jezus te gast hebt, moet je koffiezetten, zegt Marta. En stoelen klaarzetten. Marta is de activist van het stel, iemand die gelijk opspringt als er iets aan de hand is. Als contrast hebben we haar zus Maria, ‘die gezeten aan de voeten van de Heer, luisterde naar zijn woorden’. Broer Lazarus zal ook aanwezig zijn, maar die staat niet op vandaag. Misschien ziet hij gastvrijheid als een vrouwentaak.

‘Gij weet waarom ik bezig ben of rust’

Het contrast maakt Marta boos, en ze probeert Maria aan het werk te krijgen door het via Jezus te spelen. 'Heer, laat het U onverschillig, dat mijn zuster mij alleen laat bedienen? Zeg haar dan dat ze mij moet helpen.' Daar loopt ze kribbig met haar dienbladen, terwijl Maria aan de voeten van Jezus blijft zitten. Allebei zijn ze dapper: Marta heeft het lef om Jezus op een brutale manier aan te spreken, en Maria heeft het lef om tussen de mannen te gaan zitten om haar ziel te laten voeden in plaats van de monden van haar gasten.

Jezus kijkt haar aan en zegt: ‘Marta, Marta’. Dat is geen berisping, dat is een roeping, als je voornaam twee keer klinkt in de Bijbel. Marta, Marta, je bent nu even geroepen voor grootsere dingen dan het kibbelen met je zuster over de huishouding. ‘Maria heeft het beste deel gekozen, en het zal haar niet ontnomen worden.’ Die vaatwas komt zo wel. Volgens Karel Eykman deed Jezus de vaatwas achteraf samen met beide zussen. De boodschap voor Marta is dat ze mag gaan zitten. Maria had gelijk.

Gij kent mij, Heer, en Gij doorschouwt mij.

Nou, dan zit ik hier goed, zou je denken. Rikko is vandaag de activist, die onrecht ziet en opstaat omdat er iets moet worden gedaan. ‘Heer, laat het u onverschillig…?’. Ik zit hier als een soort Maria om 6 uur ’s ochtends te contempleren op drie Bijbelteksten. Ik heb het goede deel gekozen. Maar zo werkt het niet. Je moet dit verhaal over Marta en Maria niet lezen zonder ook Johannes 11 te kennen, waarin beide zussen figureren. Broer Lazarus overlijdt en Jezus is niet in de buurt. Wat moeten ze doen?

Maria blijft zitten in haar verdriet, en Marta staat op om Jezus aan zijn jasje te trekken. ‘Als u in de buurt was gebleven, had Lazarus nog geleefd’, zegt ze. De zussen doen precies hetzelfde als eerst: Maria zit en denkt na, Marta is in beweging en klaagt aan. Deze keer kiest Marta het juiste deel, want Jezus helpt Lazarus uit het graf. Soms is er een tijd om af te wachten en te ontvangen, soms is het tijd voor onverbiddelijk activisme.

Gij weet ook alles wat er omgaat in mijn geest.

Om dat uit te leggen hoeven we alleen maar te horen naar wat Paulus allemaal over zichzelf vertelt aan de Galaten. ‘Broeders en zusters, gij hebt gehoord hoe ik vroeger geleefd heb: hoe ik de kerk van God fel heb vervolgd en haar trachtte uit te roeien; en hoe ver ik het bracht in de godsdienst, vele leeftijdgenoten onder mijn volk overtreffend in mijn grenzeloze ijver voor de overleveringen van mijn voorouders.’

Paulus was een druk baasje, meer een Marta dan een Maria, totdat hij bekeerd werd: ‘Maar toen Hij die mij vanaf mijn geboorte had uitgekozen en mij riep door zijn genade…’ Ja, wat toen eigenlijk, Paulus? Toen is Paulus niet op de grond gaan zitten als een Maria. Hij vertelt in één adem door hoe hij daarna eerst naar Jeruzalem, toen naar Arabië en toen naar Damascus is gegaan. Pas na drie jaar is hij naar Petrus gegaan voor een kennismaking, maar daar bleef hij ook maar twee weken omdat hij rusteloos werd. Hij ging verder naar Syrië en Turkije.

Mijn diepste wezen is U niet verborgen.

‘Hij die ons vroeger vervolgde verkondigt nu het geloof dat hij vroeger wilde uitroeien’, zeiden de christenen nu over mij, zegt Paulus. ‘En zij verheerlijkten God om mij.’ De activist is altijd activist gebleven, ijveriger dan allemaal. Dat is nou eenmaal de aard van het beestje, dat krijg je er niet uit. Voor God is het mooi, die maakt er goed gebruik van – Paulus is de grootste apostel geworden. Je hebt activisten en denkers, praters en zwijgers, doeners en zieners. Allemaal hebben ze hun plek, zolang ze hun prachtige unieke eigenschappen blijven afstemmen op de frequentie van Gods koninkrijk.

Want wat er in mij is hebt Gij geschapen, Gij hebt mij als een weefsel in de moederschoot gevormd. 
Ik dank U voor het wonder van mijn leven
voor alle wonderwerken die Gij hebt gemaakt.

Ik wens je vrede en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Alain vanochtend las.

Geschreven door

Alain Verheij

--:--