Lazarus staat op | De ander

De ander – PopUpGedachte donderdag 14 april 2022

Het is Witte Donderdag vandaag, zoals dat heet. De dag voor Goede Vrijdag, traditioneel de dag waarop het verhaal van de voetwassing wordt gelezen in de kerken. Tijd om voeten te wassen, niet je eigen maar die van de ander. Of ze te laten wassen. Zo niet letterlijk, dan toch wel figuurlijk. De Rabbi gaat vandaag de leerlingen voor in een les over dienend leiderschap. Nog niet eenvoudig, dat hele dienen. Dat zien van de ander. Dat afzien van jezelf met inzet van jezelf. Want het is beide; het is niet jezelf wegcijferen, maar de inzet van het zelf met afzien van jezelf en daardoor zelf een rol van betekenis spelen in het leven van de ander. Niet met het oog of het doel om per se van betekenis te zijn, tenminste voorzover dat lukt. Dat is niet eenvoudig. Terwijl het vaak gaat om een eenvoudige handeling. Zoals zwijgen. En luisteren. Of een kaars aansteken. Of langskomen. Of de tafel afruimen. Of voeten wassen. Eenvoudige handelingen die een niet-eenvoudige keuze zijn.

Vorige week kwam er een gedicht voorbij in mijn tijdlijn op de socials. Over rouw. Sinds de Rouwen & Vieren installatie weet Facebook dat ik daarin geïnteresseerd ben en schotelt me deze dingen voor. Dit keer ben ik dankbaar. En om het eigen te maken, heb ik het naar het Nederlands vertaalt.  Dit is het geworden:

ALS JE IEMAND ONTMOET IN DIEPE ROUW

Laat je eigen behoeften van je af glijden

Zet ze bij de deur

Doe je schoenen van je voeten

In deze donkere kapel

De holle ruimte van verlies

De heilige ruimte van rouw

Haar grijze stenen muren

En vloer

Jij, gemeenschap

Van één

Bent hier om te luisteren

Niet om te zingen

Kniel neer, in de achterste bank

Zwijg stil

Laat de kaarsen

Spreken

origineel: When you meet someone deep in grief door Patricia McKernon Runkle.

Op weg naar Pasen, het begin van een nieuw seizoen van het leven, een seizoen dat begint met verlies en rouw, dat begint met Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Stille Zaterdag en dan per verrassing begint met een nauwelijks te geloven Paasmorgen – is de eenvoud van het voeten wassen, kaarsen aansteken, zwijgen een uitnodiging aan ons adres, aan het mijne.

Tot zover vanochtend. Een hele goede donderdag gewenst. En vrede, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.