Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Lazarus staat op | Het karakter blijft

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.

Deel:

Het karakter blijft – PopUpGedachte vrijdag 23 april 2021

Het is licht tegenwoordig rond dit vroege uur. Maandenlang schreef ik deze overwegingen in het donker, maar de laatste dagen is het al licht. De vogels fluiten, de zon zoekt zich een weg naar de straten en huizen en de dag is begonnen. Alleen weten de meeste mensen dat nog niet, want ze slapen. In deze rust lees ik de Bijbelteksten van de dag op zoek naar dat wat blijft haken. Vandaag  realiseer ik me dat in de oude Bijbelse verhalen mensen grote veranderingen ondergaan, bekeringen soms. Ze worden ingezet voor het goede óf verzetten zich tegen die inzet en kiezen voor het kwade.

Grote namen als Saul en David, Abraham en Petrus. Het zijn iconische figuren ondertussen in een cultuur als de onze die doordesemd is het met christendom. En ze hebben allemaal een karakter, een eigenheid. Saul, de grote man, de lange indrukwekkende knappe kerel die uiteindelijk te ijdel en te zelfzuchtig blijkt om fatsoenlijk koningsmateriaal te zijn. Of David, de moedige, koppige man die instinctief reageert en zich daardoor laat leiden: of dat nu gaat om een vloekende Goliath of een vrouw die hij graag aan zijn harem toevoegt. En Petrus, daar heb je al gauw een beeld bij. Opvliegend, betrokken, loyaal, eigenwijs en haantje de voorste.

Al deze figuren komen in aanraking met het goddelijke in de verhalen, ze worden geroepen, getest, uitgedaagd, ingezet en reageren elk vanuit hun karakters. Iedereen verenigt natuurlijk meerdere karaktertrekken in zich, zij ook, maar toch is blijven het herkenbare figuren – gedurende heel hun leven. Vandaag bedenk ik me dus dat het niet de vraag is of ik een ‘ander mens’ wil worden, in de zin dat ik een ander type word – hoe graag ik het soms ook zou willen: die geduldige, of die weloverwogene of die loyale. Anderen willen graag dat vurige type worden of die eigenwijze of die flamboyante of juist die bedaarde. En natuurlijk is er groei mogelijk en nodig, maar dat betekent niet dat we iemand anders worden. Sterker nog: misschien is het juist wel de bedoeling meer onszelf te worden.

Ook ik word geroepen om te veranderen – om te groeien -  maar als ik het vandaag lees, word ik niet gevraagd bij te dragen aan het goede (wat dat ook moge zijn) ondanks mijzelf, maar juist ook dankzij mijzelf en mét dat wat in me leeft en hoe ik reageer op de dingen.

Ik lees vandaag over Saulus, de latere Paulus en dat is me een figuur. Geen tijd om dat karakter hier uit te diepen, zou meer studie kosten ook, maar het is een felle, geleerde, overtuigde, streberige man, van wie we later zullen leren dat hij draken van zinnen kan produceren in het Grieks waar theologiestudenten eeuwen later nóg hun tanden op stuk bijten. Hij heeft vrijbrieven gekregen om volgelingen van de Weg van de Rabbi, de man van Nazareth, te arresteren en ze te laten berechten in Jeruzalem. Hij was bij de eerste openbare executie, die van Stephanus, en vond het een juiste handeling. Dan, op weg naar de stad Damascus, overkomt hem iets – hij hoort een stem die zich identificeert als Jezus zelf en die hem verwijt dat hij de volgelingen van God zelf en de Messias naar het leven staat. Hij wordt tijdelijk blind en iemand van de volgelingen van Jezus, Ananias, krijgt een goddelijke influistering om de man op te zoeken. Dan staat er in Handelingen 9

“Ananias wierp tegen: 'Heer, ik heb van velen gehoord hoeveel kwaad die man uw heiligen in Jeruzalem heeft aangedaan. Ook hier heeft hij van de hogepriester volmacht om allen die uw Naam aanroepen in boeien te slaan.' De Heer beval hem: 'Ga, want die man is mijn uitverkoren werktuig om mijn Naam uit te dragen onder heidenen en koningen en onder de zonen van Israel. Ik zal hem laten zien, hoeveel hij om mijn Naam moet lijden.”

De Eeuwige wil niet een willekeurig mens, hij wil deze. En als jij en ik geroepen zijn om in te grijpen of bij te dragen of het goede te doen dan wel te delen, dan is dat niet ondanks onszelf maar juist met inbegrip van onszelf – zelfs met inbegrip van de karaktertrekken waar we een pokkehekel aan hebben en die mogelijk voor veel schade hebben gezorgd bij de mensen om ons heen en mogelijk bij onszelf. Zo ging het in elk geval bij Paulus en dat is geen uitzondering in de Bijbelse verhalen.

Of dat per se goed nieuws is, weet ik niet. Soms willen we graag af van wie we zijn, in elk geval gedeeltelijk, maar het kan ook ontnuchterend zijn. Je bent wie je bent, en precies dat wil de Eeuwige graag ingezet zien. Nou moet ik het nog zien.

Tot zover de PopUpGedachte van vandaag. Een hele goede vrijdag gewenst, en vrede, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.

Wil weten wat Rikko doet en betrokken raken bij zijn werk? Kijk dan hier

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--