Lazarus staat op | Op reis

Op Reis – PopUpGedachte vrijdag 9 juli 2021

Of het er echt van gaat komen, weten we opeens niet meer zo zeker. De persconferentie zal er misschien enig licht op werpen, en anders wel de komende weken; of we werkelijk op reis kunnen deze zomer. Naar buitenlanden, onbekende oorden, onverwachte plekken, onbekende mensen zien en onbekende mensen zijn voor degenen die je tegenkomt. We zullen zien of het erin zit.

Deze PopUpGedachtes zijn ook altijd een reis. Elke ochtend, en al die jaren. Elke ochtend lees ik de teksten van de dag en op basis van een vaag gevoel van richting begin ik te schrijven, op zoek naar iets nieuws, iets dat verrast, verwondert, verbindt, verdiept, verwart. En het is bij vertrek nooit duidelijk waar de aankomst zal zijn. Maar die is er altijd. Je moet gewoon domweg vertrekken en daar zit precies het risico. Want wil je wel vertrekken als je dat wat je hebt inruilt voor dat wat je nog niet weet dat er op je staat te wachten. Wil je wel op pad gaan terwijl het kan uitlopen op een teleurstelling of dat je opeens halverwege niet meer weet hoe het verder moet? Misschien is reizen ook wel gewoon een oefening. En dan bedoel ik niet alleen de verre fysieke reizen, maar ook de PopUpGedachtes die even een reis in het onbekende zijn en al die andere mentale of geestelijke reizen die we maken. Vertrekken naar onbekende oorden, op basis van een verlangen of een intuïtie of een gevoel geroepen te zijn.

Vandaag vertrekt Jakob, de aartsvader, naar het gevreesde Egypte. Dit staat er: “s Nachts richtte God zich in een visioen tot Jakob. ‘Jakob! Jakob!’ riep hij, en Jakob antwoordde: ‘Ik luister.’ God zei: ‘Ik ben God, de God van je vader. Wees niet bang om verder te reizen naar Egypte, want ik zal daar een groot volk uit je doen voortkomen. Ikzelf zal met je meereizen naar Egypte, en ik zal je daar ook weer vandaan brengen. En niemand anders dan Jozef zal jou de ogen sluiten.’

Jakob mag vertrouwen, hij kiest om een droom te volgen, een intuïtie. Niets is zeker in het leven, visioenen ook niet. Maar hij gaat met heel z’n hebben en houden, op hoop van zegen. Met de woorden in z’n oren: Wees niet bang.

Vanaf vandaag neem ik even vakantie van de PopUpGedachtes. Het was een intensief jaar, de ochtendoverwegingen brachten me steeds weer richting, rust en focus. En tegelijk is het ook intensief. Tijd om even dit achter te laten om er volgend seizoen weer met hernieuwde energie naar terug te keren. Als ik iets van vandaag mee wil nemen de komende weken in en mee zou willen geven aan iedereen die wel iets mee zou willen krijgen, dan zijn het de drie woorden waarmee de Eeuwige het visioen opent. Na zich voorgesteld te hebben als de God van zijn vader, zegt hij als eerste tegen Jakob: Wees niet bang.

Wees niet bang. Een briljante oproep. Een woordentrits om mee te dragen, waar je ook terechtkomt. Wil je de leegte vullen die ontstaat als de angst verdwijnt, heb dan lief. Maar onthoud ook altijd het: Wees niet bang. Wees niet bang, heb lief. Zo eenvoudig en zo eindeloos ingewikkeld om steeds weer naar terug te keren.

Het schrijven in de ochtenden tussen zes en zeven kan alleen als er vertrouwen is, het werkt doordat ik heb geleerd niet bang te zijn. Niet bang dat er niets komt, want als er niets komt kun je nog altijd schrijven dat er niets komt – of in het uiterste geval, als de vingers het echt niet toelaten dat er iets op papier verschijnt, kun je nog de handdoek in de ring gooien voor die dag en gewoonweg de volgende ochtend verder gaan. Zo ook met werk of met relaties of met geloof of met de worsteling met jezelf. Wees niet bang, heb lief. En wordt het te moeilijk, laten we dan erkennen dat het moeilijk is. En als dat niet lukt, dan is er morgen weer een nieuwe dag.

Mijn dank voor het luisteren het afgelopen seizoen. Voor de reacties soms in mail of app of op social media. Het voelt als samen reizen op de ochtenden. Nu blijft het hier even stil. Tot in augustus, ergens rond de derde week.

Vrede gewenst, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.