Lazarus staat op | Wat is de rol van mijn lijf?

PopUpGedachte 4 juli 2019 – De rol  van mijn lijf

Hij is ruim in de 80. En zijn vrouw is ook van dezelfde leeftijdscategorie. Toch stappen ze na een driedaagse conferentie rustig nog in hun camperbusje om bij ons in Amsterdam mee te doen in een overleg over vluchtelingen-initiatieven dat begint met een barbecue en eindigt met een waterpijp en biertjes tot diep in de nacht. Wat een leeftijd, denk ik steeds. Dan heb ik nog meer dan 40 jaar en kan ik nog steeds hetzelfde doen wat ik doe. Misschien iets langzamer en hopelijk een stuk wijzer.

Je moet maar geluk hebben dat je lijf het nog doet, zei ik de dag daarop tegen vrienden die ook bij dit overleg waren. Ja, misschien, zeiden ze. Maar er zijn er ook die met een verlamd lijf fantastische dingen doen. En ze hadden natuurlijk gelijk. Er zijn er ook die met een fantastisch functionerend lijf niet meer de behoefte of de drive voelen om in beweging te komen op de manier van deze twee ouderen.

Vandaag lees ik hoe het Jezus van Nazareth ook niet gaat om het lijf. Niet als eerste. Zelfs niet als hij aan de lopende band mensen lijkt te genezen, volgens de vertellers van zijn levensverhaal. Er is een verlamde man naar hem toegebracht en hij zegt tegen hem:

 'Hebt goede moed, mijn zoon, uw zonden zijn u vergeven.'

Je zou zeggen dat ze dan verbaasd zijn over het feit dat hij zoiets nutteloos uitspreekt tegen een man die gewoon wil lopen. Maar dat is níet de reactie. Sterker nog. Jezus zegt hiermee in hun wereld zoiets groots dat ze verontwaardigd zijn:

‘Enkele schriftgeleerden zeiden nu bij zichzelf: 'Die man spreekt godslasterlijk.'

Er was maar één plek en één manier waarop zonden werden vergeven en dat was via de priester en de offers in de tempel. Deze man denkt dat hij dat wel even kan omzeilen. Als iemand buiten de politiek bralt dat ‘zijn wil wet’ is, dan zeggen de omstanders dat hij ofwel opgenomen moet worden of maar de politiek in moet gaan, want daar wordt van wil wet gemaakt. Niet daarbuiten.

Zo worden zonden vergeven in de tempel, via een heel zorgvuldig systeem, waarbij iedereen beseft dat recht gedaan moet worden én dat er genade is. Jezus heeft weinig begrip voor hun frustratie en laat zien dat ze niet zomaar met iets of iemand te maken hebben.

Maar Jezus kende hun gedach­ten en zei: 'Waarom denkt gij kwaad bij uzelf? Wat is gemakkelijker, te zeggen: Uw zonden zijn u verge­ven: of: Sta op en loop? ‘Welnu, opdat ge zult weten, dat de Mensenzoon macht heeft op aarde zonden te verge­ven ‑ en nu sprak Hij tot de lamme ‑: Sta op, neem uw bed en ga naar huis.' En hij stond op en ging naar huis.

Dat dus. De genezing staat niet op zichzelf. Hij wil iets anders brengen in de wereld. Dat de grootsheid van wat er gebeurt in de tempel, de reiniging van de ziel, de bevrijding van de mens, het schoonwassen van geweten, dat dit onder de poorten van de tempel doorgesijpeld is en losgelaten in de wereld. Met deze genezing wordt een poging gedaan om de ogen te openen. Dat buiten die muren van de tempel en haar riten God is losgelaten in de wereld. En wel in de figuur van de man van Nazareth. Daarom deelt hij twee kleine broodjes met 5000 mensen en er is veel te veel voor iedereen, daarom wordt er over water gewandeld. God is hier. De Eeuwige is onder de mensen. Losgebroken, onbeperkt, ongrijpbaar, herkenbaar aan genezing, vrede, vergeving en liefde, te beginnen bij de man van Nazareth en al wat daaruit volgt.

Lichamelijke heelheid tot aan je oude dagen is een zegen. Het zou toch fantastisch zijn. Maar het is bij JC in dit geval een middel. Lichamelijke heelheid als middel om iets groters te laten zien. Namelijk dat God onder de mensen leeft en dat genezing en heelheid van de ziel, van de mens, beschikbaar is voor wie er naar verlangt.

De twee oude mensen die met hun campertje onze kant op kwamen hebben hun leven daarvan in dienst gesteld. Aan mij de vraag en de uitdaging of mijn gezondheid van geest en lijf ook ten dienste staat van het voelbaar en zichtbaar maken van de aanwezigheid van het goddelijke in deze wereld, van bevrijding van de ziel, van vergevende liefde zonder aanziens des persoons. Abstracte begrippen die in elk leven op een andere manier een aardse uitwerking kunnen vinden.

We zoeken allemaal een rol en een functie. De rol van het lijf van de verlamde man is om te laten zien hoe vergevende liefde werkelijk beschikbaar is, waar dan ook. Wat is mijn rol? Van mijn lijf? Het klinkt wat instrumenteel, maar zo staat het vandaag nu eenmaal in de lezing en het levert in elk geval een nieuwe vraag op. Een andere manier van kijken.

Vrede en alle goeds!

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.