Lazarus staat op | Vertrouwen is zo makkelijk nog niet

Vertrouwen is zo makkelijk nog niet – PopUpGedachte woensdag 12 februari 2020

Twee zinnetjes blijven bij me haken. Uit die drie indrukwekkende teksten over Jezus van Nazareth, de grote koning Salomo en een groot gedicht. Ik lees elke ochtend om zes uur de bijbelteksten die deze dag in kerken en kloosters in heel de wereld zullen worden gelezen. Met een nieuwsgierige blik verken ik of er iets in die teksten zit wat voor vandaag verrassend of relevant zou kunnen zijn. Ik ben niet op zoek naar dé betekenis, ik voel me op geen enkele manier verantwoordelijk om deze teksten uit te leggen – ik zoek niet meer dan een haakje, een ingang naar een vraag of een overweging die misschien wel relevant is vandaag.

En dus lees ik over koning Salomo die de koningin van Ethiopie ontvangt – na dagen zich te laven aan zijn wijsheid en de weelde en de schoonheid is ze in alle staten van bewondering. En Jezus die uitlegt dat je heus niet onrein wordt van eten dat als onrein bestempeld is. Bizar revolutionair, tuurlijk. Maar wat moet je ermee? Ik kan er allemaal wel iets van breien, iets verzinnen wat de wijsheid van Salomo, zo’n mysterieuze koningin van Ethiopië of de dwarse tegen-de-haren-in revolutie van Jezus, dichtbij brengt. Maar wat boeit het? Ten diepste.

Er zijn maar twee zinnen die ik eigenlijk heel hard nodig heb vandaag. Terwijl ik werk aan een nieuw project als vervolg op 'We Gaan Ze Halen' – en ik dat nog niet publiek kan maken en het allemaal nog niet vanzelf gaat – en terwijl ik weer een nieuwe crowdfundingsronde voorbereidt (ik doe dat elk jaar en het is elk jaar weer eng spannend). OF het nu gaat over nabije toekomst en ook de rest van het jaar, het is allemaal ook ergens onzeker. Er zijn momenten in dit soort projecten dat er flow is en de dingen vanzelf gaan – én er zijn momenten dat het allemaal als los zand in de lucht zweeft. De feiten hoeven niet eens anders te zijn, het gaat om een vaste basis, om twee voeten op de grond en je schouders ontspannen in plaats van opgetrokken naast je oren of kromgebogen rond je laptop. Dat is zo’n enorm verschil en het ligt niet eens aan waar je mee bezig bent. Aan de buitenkant, het zit ergens dieper van binnen.

Salomo laat ik vanochtend rustig babbelen in zijn indrukwekkende paleis, de culinaire revolutie van Jezus moet ook maar wachten. Dit zijn de zinnetjes die zorgen dat mijn hart even een tel overslaat. Omdat het verlangen en behoefte triggert. Dit staat er:

Vertrouw aan de Heer uw levensweg toe,
verlaat u op Hem, Hij zal er voor zorgen.

Twee, bijna clichématige zinnen. En toch. Vertrouwen. Die levensweg. Loslaten. Toevertrouwen aan. Geloven dat als het hart zich richt op het goede, dat de weg gebaand zal zijn. Mijn hemel, wat verlang ik daar naar. Wat is het nodig om op deze zinnetjes te mediteren. Niet dat ik het kwijt ben of me verloren voel – maar deze oproep brengt de herinnering boven aan onzekere situaties die helemaal niet onzeker voelden omdat er een innerlijk vertrouwen was. En nou kan het zijn dat je soms nu eenmaal vertrouwt en soms een beetje zweeft. Maar deze oproep is vrij helder en zegt: maak de keus. Vertrouw.

En dan komen toch Jezus en Salomo weer om de hoek kijken. Het gaat Salomo goed. En waarom? Omdat hij ooit toen hem werd gevraagd wat hij maar wilde (rijkdom, macht, aanzien) koos voor ‘wijsheid’, die innerlijke kracht die maakt dat het hart opgeruimd voelt, die leert om los te laten, om ego en angst te onderscheiden en aan het licht te brengen, die genade kent en medelijden, en weet wanneer te pauzeren en wanneer even door te werken. Die wijsheid. Dan volgt de rest wel.

En Jezus met zijn revolutionaire ideeën? Hij lijkt niet bezig met de mate van revolutie die hij al dan niet ontketent, met de gevolgen voor zijn populariteit of met loyaliteit, hij heeft zich toevertrouwd aan de Eeuwige en trekt soms kinderlijk eenvoudige en revolutionaire conclusies. Hij toont dat zo vaak de keizer geen kleren aan heeft en moet daarvoor de prijs betalen – zonder dat hem dat ten diepste van zijn stuk brengt. Zo komen toch weer de grote verhalen van vanochtend bij elkaar. Een koning in het Oude Israël, de rabbi die de wereld veranderde en een theoloog in Amsterdam West die in alle vroegte naar wijsheid zoekt en jij. Samen rond dat ene woordje vertrouwen, je levensweg toevertrouwen. Ik ga maar weer eens oefenen vandaag.

Tot zover vanochtend. Meer PopUpGedachtes te vinden op Lazarusstaatop.nl. Voor nu: vrede, en alle goeds.

Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.