Lazarus staat op | Liever onrecht dan onrust
Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.
Liever onrecht dan onrust – PopUpGedachte woensdag 30 juni 2021
Waarom Orban, Putin, Trump? Het onrecht dat ze doen, klotst of klotste door de straten maar het alternatief was te onrustig om over na te denken. Er wordt veel onrecht getolereerd van machtige mensen door de mensen die gebaat zijn bij een zekere mate van rust. Je kunt Rutte wel afzetten, zeiden ze dan, maar wie weet wat er voor in de plaats komt. Hij stond er gekleurd op, onze minister-president maar onrecht is toch vaak te prefereren boven onrust.
En het is relatief eenvoudig om dat aan te wijzen bij de machtigen. Maar mijn eigen leven kent die trekken natuurlijk ook. Het is prima om even bij de supermarkt een praatje aan te knopen met de daklozenkrantverkoper, maar om echt verdiept te raken in het leven van de daklozen nu onzichtbaar om ons heen, dat zou nog weleens wat onrustige consequenties kunnen hebben. En dat geldt natuurlijk ook voor het leven van mensen onderweg, die gevlucht zijn om een nieuwe plek te vinden in Europe. ‘Voor ik op pad ging met die Walk Of Shame van jullie’, zegt Andrea uit Italië, ‘kon ik rustig slapen want ik wist niet wat er speelde. Nu lig ik soms wakker omdat ik het wel weet. Is dat het waard?’ Hij is er ondertussen zeker van dat dit het honderd procent waard is, maar het is rustiger om de Facebookberichten over te slaan en het nieuws want wat kun je eraan doen? Anders heb je maar onrust.
Geen oordeel, hè, van mij. Alleen een constatering. En het zien van dit systeem kan ons soms wellicht helpen om af en toe naar onszelf te kijken en ons af te vragen of in een specifiek geval de onrust toch niet te prefereren is boven het blatante onrecht.
Ik kom erop vanwege een wat cryptisch verhaal vanochtend rond een handeling van de Man van Nazareth. Hij komt aan land in een specifieke streek en twee raaskallende mensen, dolle mensen, psychiatrische patienten zouden we zeggen, komen op hem af. Hij drijft – zo staat het – de boze geesten uit hen weg. Een categorie waar ik nog niet zoveel van begrijp. En vervolgens stort een complete kudde varkens zich in zee en verdrinkt. De twee mannen zijn genezen, de varkens zijn dood en de streek is onrustig. Dus staat er:
“De zwijnenhoeders namen de vlucht, en in de stad gekomen vertelden zij alles, ook wat er met de bezetenen gebeurd was. Daarop liep de hele stad uit, Jezus tegemoet; en toen zij Hem zagen, verzochten zij Hem hun streek te verlaten.”
Meer wordt er niet gezegd. Mijn indruk? De ongelukkige raaskallende mannen was mee te leven. Je kon er gewoon je zwijnen bij hoeden. Zielig voor hen, maar zo gaan de dingen. Als dan iemand komt die ingrijpt in het onrecht aan die twee mannen, dan is het fijn voor hen maar ondraaglijk voor de hele streek. En het kost sommigen ook nog hun broodwinning. Dus vragen ze hem hun streek te verlaten.
Het goede wordt niet automatisch verwelkomt in ons leven, ook niet als het potentieel genezend is – vraag maar aan elke therapeut en iedereen die in therapie is geweest – verandering en groei en heling kan verrekte pijn doen. Het is niet zo gek dat ze hem vragen de streek te verlaten. En dan rest er slechts de vraag wat ik zie in deze situatie: zie ik de dode varkens? De onrust in de stad? Of twee genezen mensen? Ik heb de indruk dat de rabbi vooral die laatste twee ziet. Nu ik nog.
Tot zover vanochtend. Een hele goede woensdag gewenst. En vrede, en alle goeds.
Hier vind je drie tekstgedeelten die Rikko vanochtend las.
Geschreven door
Rikko Voorberg
