Lee Towers in ra­dio­pro­gram­ma Niet alleen: 'Count your blessings'

Hoe is je liefde voor de muziek van Elvis begonnen?
Lee: 'Elvis is mijn held. Ik was een jaar of 9 toen ik al helemaal idolaat was van Elvis, hij leidde een nieuw tijdperk voor de jeugd in. De vetkuiven, de spijkerbroekies. En ik had toen al een bandje en stonden er ook Elvis-liedjes op het repertoire.' 

Wat is jouw favoriete Elvis nummer?
'Een van mijn favoriete nummers is Oh Lord you gave me a mountain. Elvis kwam in een situatie terecht dat de bergen te hoog voor hem werden. Zijn manager van destijds had een weg voor hem uitgestippeld die zelfs oersterke mensen niet hadden kunnen bolwerken. Hij was veel in Las Vegas, waar het 35 graden was en de airco's werkten niet zoals ze dat vandaag de dag doen. Hij werd verkouden, ziek, maar de geldmachine moest door blijven ratelen. Toen is hij - op z'n Rotterdams gezegd - naar de klote geholpen.' 

Op welke manier is Elvis voor jou een inspiratie geweest?
'Elvis was dé man, hij werd een boegbeeld voor de jeugd. Hij heeft meer platen verkocht na zijn sterfdag dan voor die tijd en dat was al niet weinig. Hoewel ik fan ben van hem, ben ik nooit een impersonator geworden, maar natuurlijk heeft hij me wel beïnvloed.'

Heb je alles bereikt wat je hebt willen bereiken?
'Ik voel me een buitengewoon bevoorrecht mens. Als je me heel lang geleden verteld had, wie ik nu geworden ben, dan had ik je een dikke zoen op beide wangen gegeven. Zoiets kun je niet bedenken, het overkomt je. Muziek is nog steeds mijn passie. Op mijn nieuwe album, dat klaarligt, staan ook weer een paar songs van Elvis. Ik was in '95 die de eerste buitenlander die de Graceland Award ontving. Ik ben one of the king's man, zoals dat heet. Ik ben zeer vereerd, je kunt wel zeggen dat zijn muziek als een rode draad door mijn leven loopt.'

Heb je nog een levenswijsheid die je de luisteraars mee zou willen geven?
'Wij waren thuis erg arm. En het motto was: als je voor een dubbeltje geboren bent, dan zul je nooit een kwartje worden. Of: dit is voor ons soort mensen niet weggelegd. Maar als je nu kijkt waar ik ben gekomen, wie maakt dat nu mee? Ik mag alleen maar dolgelukkig en zeer dankbaar zijn. Volgend jaar zijn Laura en ik 50 jaar getrouwd. We hebben elf kleinkinderen, twee achterkleinkinderen. Dat is echte rijkdom. Count your blessings, pluk de dag.'

Luister hier naar het hele gesprek (vanaf 00.43)