Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Lezersvraag | Waarom zou je naar de kerk gaan?

"Ik geloof wel, maar vind de kerk zo’n gedoe. Waarom moet dat zo nodig?"

We krijgen regelmatig vragen van lezers binnen, zoals deze: ‘Ik geloof best wel, maar ik vind de kerk zo’n gedoe. Ik heb ‘s zondags helemaal geen zin om helemaal naar dat gebouw te fietsen en dan een saaie preek te horen, tussen allemaal mensen die ik niet ken... Waarom zou je zo nodig naar de kerk moeten als je gelooft?’ Hier een antwoord van Reinier Sonneveld.

Deel:

Nou, je ‘moet’ niks, hoor. Laat ik uitleggen hoe het voor mij zelf werkt. Ik ben gelovig opgevoed, maar ben een jaar of acht niet naar een kerk geweest. Die periode vond ik achteraf bekeken heilzaam. Ik leerde allerlei vooroordelen los te laten en kon daarna op een frisse manier er weer in stappen. Ik snap dus prima waarom je niet zou gaan, maar ook waarom je wel zou gaan.

Ik zeg trouwens liever niet ‘naar de kerk gaan’. Dat klinkt alsof de kerk alleen de zondagochtenddienst is. Dat is wel heel smal. Alsof je bij een huwelijk denkt dat het wel oké zit als je samen in een huis woont. Maar dan begint het pas! Die diensten zijn maar het beginnetje van een kerk. Daarna komt het interessantste: doordeweeks elkaar opzoeken, voor elkaar zorgen, van elkaar leren, met elkaar eten. Ik praat dus liever over ‘met de kerk meedoen’.

Hoe God tot je doordringt
En ja, dat doe je omdat je gelooft. Als je gelooft, heb je ontdekt dat God het geheim van alles is: alles is begonnen bij hem, hij draagt alles, alles gaat naar hem toe. God is oneindige liefde en hij doordringt alles. Wie gelooft probeert daar meer van te ontdekken en dat ook tot zijn/haar leven te laten doordringen. God is zo belachelijk mooi, daar wil je meer van weten, zodat het een deel van je wordt.

De vraag is dan natuurlijk hoe je dat doet: iets leren van die God, zodat hij tot je doordringt en je op hem af kunt stemmen en je een beetje van die liefde meemaakt...?

Mensen leren vooral via andere mensen. We kijken naar onze omgeving en nemen dat over. Dat voelt soms wat onnozel, maar we doen het vrijwel automatisch en je ontkomt er niet aan. Het is ook wel zo handig: je hoeft niet zelf allerlei ervaringen op te doen, maar je ‘leent’ die van anderen. De belangrijkste dingen leren we dus niet uit boeken of van tv, maar gewoon door met mensen om te gaan.

Wat een kerk eigenlijk is… 
Welnu, de kerk is een groep mensen die proberen God tot zich te laten doordringen en die eeuwige Liefde praktisch te maken. Waar kan je dan beter leren hoe jij dat zelf kunt doen, door met zulke mensen om te gaan? Natuurlijk zijn we allemaal sukkelaars, leren we nauwelijks iets, gaat alles met vallen en opstaan, maar toch – je kunt het beste iets leren over God van mensen die al iets over God geleerd hebben… 

Dus, natuurlijk kun je buiten de kerk ook over God van alles leren en zeker ook heel veel liefde ontdekken – maar de kans dat dit gebeurt onder mensen die er bewust naar streven, is gewoon groter.

Daarom doe ik zelf weer mee aan een kerk. Natuurlijk, als we bij elkaar zijn, dat kan saai zijn. Dat is niet nodig trouwens – er zijn genoeg diensten die sprankelen. Maar uiteindelijk verveelt elke spreker. De slechte al bij de eerste preek, de goede na twintig preken, de allerbeste pas na honderd. Het leuke is alleen dat het daar dus niet om gaat. Preken zijn maar een heel klein dingetje van een kerk. Het echte werk – als dat verveelt, doe je iets niet goed, want dat is gewoon met mensen omgaan, je levens delen en zo samen een beetje groeien en iets van God ontdekken.


Auteur: Reinier Sonneveld

Geschreven door

Reinier Sonneveld

--:--