Linda was paragnost, maar bekeerde zich tot het christendom

“Als klein meisje zag ik veel dingen. Geesten. Toen mijn opa en oma overleden, zag ik hen ook; tenminste, dat dacht ik. Ik herinner me dat ik als vijfjarige altijd al heel bang was. Ik groeide op met twee oudere zussen en had verder een leuke jeugd. Ik werd niet gelovig opgevoed. Met de buren ging ik wel eens naar een katholieke kerk en daar vond ik het heel mooi. Mijn ouders respecteren alle geloven. Ze gaven me ook een kinderbijbel, zodat ik die kon lezen als ik wilde.

Op mijn achttiende werd ik depressief. Ik ging drugs gebruiken. Verslaafd raakte ik niet, maar ik leefde wel losbandig. Ik deed heel veel verschillende opleidingen, had verscheidene werkgevers, ging van de ene slechte relatie naar de andere.”

Paragnost

Ik kwam toen in aanraking met een paragnost. Die voorspelde mijn toekomst en zei dat ik dat ook kon. In mijn familie- en vriendenkring probeerde ik het. Ik voorspelde zwangerschappen, wist welk geslacht het kindje had, adviseerde over werk, verhuizingen en liefde. Een vriendin die dacht dat ze zwanger was van haar laatste kind, kreeg van mij te horen dat ze na twee jaar nog een kind zou krijgen. En dat gebeurde.

Ik voorspelde zwangerschappen, wist welk geslacht het kindje had, adviseerde over werk, verhuizingen en liefde

Elke toekomstvraag kon ik beantwoorden, ik stond er elke keer versteld van. Ik dacht dat ik een gids was die mensen in contact kon brengen met overledenen. Dat ik mensen hielp, gaf me veel voldoening. Ik vond het zo leuk dat ik het levenslang wilde doen. Ik werd aangenomen bij Astro-tv, een programma waarin de toekomst van kijkers werd voorspeld. Ook had ik een eigen praktijk als medium. Mijn werk gaf me status, iedereen kijkt naar je op. Ik merkte eindelijk dat ik ergens goed in was en het werk gaf voldoening.”

Straatangst

Op een dag zag ik een demon naast mijn bed en ik rook een vieze rotte eierlucht. Ik moest hem met liefde wegsturen en ‘reinigde’ mijn huis. De demon verdween, maar ik kreeg gezondheidsklachten, waaronder fibromyalgie. Dat is een aandoening waarbij je last hebt van chronische pijn in spieren en bindweefsel. Ook kreeg ik hartkloppingen en uitslag en ontwikkelde ik straatangst.

In 2006 beviel ik van een zoontje. Hij overleefde de bevalling niet. Ik ging in traumatherapie, maar bleef ermee bezig. Ook zag ik hem steeds. Dat was heftig maar troostte me tegelijkertijd.”

Maar langzamerhand veranderden dingen voor Linda. “Iedere keer als ik naar een horrorfilm keek – iets wat ik voorheen regelmatig deed – kreeg ik onverklaarbare migraineaanvallen. Ik kreeg echt het gevoel dat ik er niet meer naar mocht kijken. Datzelfde gebeurde als ik ging daten. Ik hield van aandacht van mannen, maar elke keer als ik een afspraak maakte, werd ik ziek of mijn date werd ziek. Het was alsof ik geen afspraakjes meer mocht maken. Legde ik tarotkaarten, dan werd ik misselijk en ging overgeven. Ik verloor mijn belangstelling voor Halloween, een feest dat ik altijd erg leuk had gevonden. Op die dag werd ik ziek en kreeg ik hoofdpijn.”

Rust

“Om rust te nemen besloot ik in de zomervakantie geen kaarten meer te leggen en geen toekomstvoorspellingen meer te doen. Toen ik mijn ouders bezocht, was mijn neef op bezoek. Ik wist dat hij christen is en vertelde hem over mijn problemen. Hij legde het Evangelie uit en toen vielen alle stukjes op zijn plaats, hij bad al een tijd voor mij. Op dat moment raakte God mij aan en een groot gevoel van liefde doorstroomde mij. Ik kreeg er kippenvel van!

Al snel verlangde ik er heel sterk naar om gedoopt te worden. Ik voelde heel diep in mijn hart dat dat hetgeen was wat ik echt wilde. Wilde heel graag dat mijn vader meeging op deze belangrijke dag en dat wilde hij gelukkig. Ik ben in een meer gedoopt. Het water was al een beetje fris, maar toen ik er heel liefdevol in geholpen werd, werd het water helemaal warm om me heen. Met Jezus mocht ik opstaan in een nieuw leven. Ik ervoer zoveel liefde, ik kon alleen maar blij zijn en lachen. De hemel trok open, er waren zonnestralen. Mijn vader vond het ook prachtig. Ik genas van de fybromyalgie en werd bevrijd van mijn angsten in de naam van Jezus. Nu krijg ik visioenen, beelden van God in plaats van de vijand. Vanochtend las ik Johannes 8:32, wat mij en misschien ook anderen erg bemoedigt. Jezus zegt daar: ‘U zult de waarheid kennen, en de waarheid zal u bevrijden’.”

Radicaal

“Door mijn bekering had ik geen werk meer, want ik kon natuurlijk niet doorgaan met het voorspellen van de toekomst. Mensen hebben mij wel gerustgesteld dat God daar wel in zou voorzien. Wel had ik even twijfels en was ik in tweestrijd, maar uiteindelijk heb ik alles weggegooid, alle edelstenen, boeddha’s en kaarten. Dat gaf wel strijd in mij, ik moest er doorheen. In het begin probeerde satan me nog te treiteren, maar dat werd minder en minder. Het was heel fijn dat er mensen om me heen stonden. Samen met de gemeente kijk ik nu wat ik voor werk kan gaan doen.

Uiteindelijk heb ik alles weggegooid, alle edelstenen, boeddha’s en kaarten

Mensen zien aan mij dat ik een verandering heb doorgemaakt. Jarenlang kon ik mezelf niet aankijken in de spiegel, omdat ik zag dat ik niet alleen was. Ik kreeg dan een heel naar gevoel. Ik was echt mezelf kwijt. Iets van de vijand had ik bij me. Dat deed iets met mijn ogen en maakte dat ik er slechter uitzag. Ik heb veel nu meer rust in mijn ogen. Ik praat zelfs lager, ik ben vrolijker, rustiger tegen mijn twee dochters van 12 en 5.

Ik heb me wel schuldig gevoeld dat ik mensen op een verkeerde manier geholpen heb, verkeerde energie gebruikt. Wat ik toen als mooi zag, beschouw ik nu als onzuiver. Ik heb er echt afschuw van, daar ben ik heel radicaal in.”

Liefde

Negatieve reacties heb ik niet gekregen, al hebben sommige mensen niets meer van zich laten horen. Mijn ouders en zussen zijn blij voor mij. Ze laten mij in mijn waarde en als ik gelukkig ben, zijn zij dat ook. Mijn jongste vindt het geweldig in de kerk en mijn oudste vindt het ook mooi. Ik ben zo dankbaar voor alle mensen in de kerk. Dat iedereen zo lief is, was ik niet gewend. Ik ervaar zo’n diepe liefde van mensen, je kunt hen echt vertrouwen. Voorheen dacht ik altijd dat niemand echt het beste met mij voor had, dat veel nep was, maar ik verlangde altijd enorm naar echte liefde. Nu weet ik waar ik die kan vinden. Als je vervuld bent met de Heilige Geest en je bidt en worshipt, dan ervaar je echte, onvoorwaardelijke liefde.

Dat ik God heb leren kennen, maakt mij ongelooflijk gelukkig. Ik ben een enthousiast evangelist, geleid door de Heilige Geest. Ik bid voor daklozen en voor iedereen die God naar me toe brengt. Nu mag ik om echte genezing bidden.”

Lees ook: Schrijfster Soheila Fors bekeerde zich van de islam naar het christendom