'Mank': achter de schermen van ‘de beste film aller tijden’

Zelf zag ik Citizen Kane zo’n twintig jaar geleden; als beginnend filmjournalist kocht ik de luxe dvd-versie en begon er met hoge verwachtingen aan. Eerlijk gezegd viel de film wat tegen: ik vond hem beslist knap gemaakt, maar ook gedateerd – nogal traag en theatraal. Eigenlijk genoot ik meer van de documentaire op de bonus-dvd, over de onstuimige ontstaansgeschiedenis van Citizen Kane. De eigengereide Welles lag destijds met iedereen in de clinch, onder wie zijn coscenarist Herman J. Mankiewicz – tevens bekend als ‘Mank’.

Portret van Hollywood

Over dit achtergrondverhaal is nu ook een speelfilm gemaakt: Mank. Zoals de titel al aangeeft, ligt het perspectief bij Mankiewicz, maar we maken ook kennis met Welles, Hearst en een hele stoet beroemde en minder beroemde figuren uit die tijd. En we krijgen een uitgebreid portret van Hollywood in de jaren dertig.

Stilistisch

Mank is geregisseerd door David Fincher, die eerder stijlvolle films als The Social Network en Gone Girl maakte. Ook Mank is stilistisch om door een ringetje te halen: de zwart-witbeelden en jazzy soundtrack suggereren een klassieke Hollywoodproductie, en ook de razendsnelle dialogen lijken zo uit een jarenveertigfilm geplukt. Hoofdrolspeler Gary Oldman (bekend als Churchilll in Darkest Hour) is bovendien voortreffelijk.

• Lees ook: 'The Mole Agent': James Bond in een verzorgingshuis

Voor cinefielen die iets afweten van Citizen Kane en klassiek Hollywood is de film een feestje, maar het moet gezegd: wie geen voorkennis heeft, en geen zin om heel goed op te letten, zal misschien gauw afhaken. Passend is het wel: Mank is een nogal taaie film over een nogal taaie film.

Bekijk de trailer van 'Mank'