Marlies trouwde met een man die niet christelijk was

“Ik groeide op in een kerkelijk gezin. Elke zondag gingen we twee keer naar de kerk, ik ging naar een reformatorische middelbare school en veel dingen deden we ‘omdat het zo hoorde’. In mijn vrije tijd was ik scoutingleider van een meisjesgroep. Stefan, die toen 21 was, gaf leiding aan een jongensgroep. We werden verliefd op elkaar en kregen een relatie. Ik wist wel dat Stefan niets met het geloof had, maar daar was ik op dat moment niet veel mee bezig. We zien wel, dacht ik. Soms ging Stefan mee naar de kerk. Dat deed hij dan voor mij.”

Twee geloven op één kussen

“De keuze om een relatie aan te gaan met Stefan was voor mij niet moeilijk. Maar toen het al snel serieus werd, begon ik wel na te denken over het verschil in onze levensovertuigingen. Want twee geloven op één kussen, slaapt daar niet de duivel tussen? Een ongelovige partner hoorde eigenlijk niet. Dat had ik altijd geleerd. Mijn ouders en ik hebben het hier nooit openlijk over gehad. Ik mocht niet bij Stefan blijven slapen en mijn moeder wilde ooit een Bijbel geven aan Stefan, maar verder dan dat bespraken we onze relatie niet. Stefan is altijd heel respectvol met mijn geloof omgegaan.

Toch heb ik wel op het punt gestaan om de relatie te verbreken. Als hij naar de kerk ging, deed hij het immers alleen voor mij. En ik snapte dat hij niet zomaar zijn leven om kon gooien. We hebben hier regelmatig met elkaar over gepraat. Ik merk dat een respectvolle houding tegenover elkaar het allerbelangrijkste is in zo’n situatie. Natuurlijk bad ik of Stefan tot geloof mocht komen, maar ik heb hem nooit gepusht.”

Trouwen in de kerk

“Tijdens een wandeling op het strand, toen ik net klaar was met mijn studie, vroeg Stefan me ten huwelijk. Hij zei er meteen bij dat hij graag in de kerk wilde trouwen, terwijl hij eerder altijd zei dat hij dat niet zag zitten. Ik weet niet wat er gebeurd was, maar hij had er goed over nagedacht. Toen we eenmaal getrouwd waren, zijn we op zoek gegaan naar een kerk waar we ons allebei thuis zouden voelen. We ontwikkelden een ritme dat voor ons werkte. Vaak gingen we samen naar de kerk, maar soms ging ik ook alleen.”

Omslagpunt

“In 2017 ging Stefan samen met mijn broer naar Schotland voor een karakterweekend van de 4^e Musketier (een Nederlandse christelijke mannenbeweging). Voor mij waren er twee mogelijkheden: óf Stefan zou na dit weekend voorgoed het geloof afzweren, óf hij zou er helemaal voor gaan. Ik was enorm gespannen toen ik Stefan op ging halen van Schiphol. Welke kant zou het opgegaan zijn? Eenmaal thuis vertelde Stefan dat hij kon zeggen dat hij echt was gaan geloven. Ik was God zó dankbaar! Nu konden we Hem samen dienen. Stefans bekering was voor mij een bevestiging dat ik niet voor niets volgehouden had. Een maand later ontdekte ik dat ik zwanger was. We hebben ons dochtertje inmiddels laten dopen en Stefan volgt een belijdeniskring.”

Putten uit dezelfde bron

“Stefan en ik hebben elkaar altijd in onze waarden gelaten. We bleven toenadering zoeken en ik bracht alles bij God. Als Stefan niet tot geloof was gekomen, was ik alsnog bij hem gebleven. Een relatie hebben met iemand die niet gelooft kan zeker, maar ik ben heel dankbaar dat we onze relatie nu samen met God kunnen ervaren. Als je allebei uit dezelfde bron put, maakt dat je relatie veel sterker.”

Lees ook: Amber kwam tot geloof door twijfels