Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Melliena's vader kreeg een herseninfarct: ‘God heeft mijn vader een nieuw leven gegeven’

Op 31 augustus 2016 staat het leven van Melliena opeens op zijn kop. Haar vader krijgt een herseninfarct en balanceert op het randje van de dood. Maar dan is daar neuroloog Bonte, die een gewaagde actie voorstelt... Het resultaat: een godswonder, zoals Melliena het noemt, maar ook één met ingrijpende gevolgen. Ze maakte er de film ‘Protocol van mijn vader’ over.

Deel:

 

Herseninfarct

’s Ochtends vroeg belt Tineke Beckmann, Melliena’s moeder, 112. Haar man ligt op de grond en is halfzijdig verlamd. Hij kan niet praten en niets zien. De ambulance brengt Cort Beckmann naar het ziekenhuis. Hij heeft een wake-up stroke, een ernstig herseninfarct dat ’s nachts plaatsvond. Het protocol schrijft voor dat artsen niks mogen doen en moeten afwachten hoe het gaat. Dat komt omdat niet duidelijk is wanneer het herseninfarct precies plaatsvond. De kans bestaat dat de hersenen dan al grotendeels afgestorven zijn. Dan iets doen kan voor meer schade zorgen. Waarschijnlijk overleeft Cort het infarct niet of zal hij zwaar gehandicapt door het leven moeten gaan. Melliena vertelt: “Ik vond het afschuwelijk. Ik zag mijn vader liggen en werd helemaal misselijk. Misselijk van de angst dat hij zo zou blijven. Ik zag in het ziekenhuis mensen voorovergebogen in hun rolstoel aan de sondevoeding zitten. Ik dacht: verschrikkelijk als mijn vader zo wordt. Hoe moet het dan met mijn moeder? En wat als hij het niet overleeft?”

‘Uw vader heeft niets te verliezen’

Maar dan is daar dokter Bonte, een dokter die buiten de lijntjes durft te kleuren. De neuroloog weet dat een trombectomie mogelijk kan helpen bij meneer Beckmann. Een trombectomie houdt in dat de bloedprop wordt verwijderd uit de hersenen, dit gebeurt via een katheter in een bloedvat in de hersenen. Dit is een ingreep die ook risico’s met zich meebrengt, er is kans op hersenbloeding en mogelijk overlijden. Bonte vertelt Melliena en haar moeder dat deze ingreep buiten het protocol is, maar dat hij alle verantwoordelijkheid op zich wil nemen. Melliena en haar moeder aarzelen niet, maar stemmen meteen in. Melliena: “Bonte zei dat mijn vader niets meer te verliezen had. Ik zag hoe mijn vader eraan toe was en had liever dat hij overleed dan dat hij zo zou moeten blijven. Om zo door het leven te gaan, dat zou ik mijn vader niet gunnen.” Bonte pleegt een aantal belletjes en meneer Beckmann wordt geholpen. Het kost Bonte veel overredingskracht om dit gedaan te krijgen in het ziekenhuis. Niemand wil het uitvoeren omdat het buiten protocol is.  “Het scheelde dat mijn vader in goede conditie was. Hij had de dag ervoor zelfs nog 7 kilometer hardgelopen.”

Revalidatie

De behandeling lukt. Toch is alles niet meteen koek en ei. Na het herseninfarct en twee weken ziekenhuis volgen voor Cort 3 maanden in een revalidatiecentrum. Hij moet alles opnieuw leren: van lopen tot eten en schrijven. Melliena: “Mijn moeder ging elke dag bij hem langs. Mijn vader vond het moeilijk dat hij ’s avonds alleen was, maar hij deed alles wel gewoon. Hij bleef positief en was dankbaar dat hij nog leefde. Wat in het begin ook lastig was, was dat hij aan de rechterkant niets waarnam. Hij liep regelmatig tegen de deurpost aan.” Niet alleen lichamelijk, maar ook qua persoonlijkheid is er het een en ander veranderd bij Cort. “Hij is veel rustiger. Hij was heel flamboyant en deed tien dingen tegelijk. Hij praatte graag luid met iedereen. Nu is hij rustiger geworden en neemt hij ook minder initiatief. Ook maakt hij zich niet zo druk om zaken en kan hij geen dingen tegelijk doen. Toch is hij wel hetzelfde. Onze gesprekken en hoe hij denkt zijn net als voor het herseninfarct.” 

‘We vroegen vrienden om voor specifieke punten te bidden’

Melliena ervaart God in het herstelproces van haar vader. “Mijn ouders waren oudsten in de kerk en er ontstond een soort gebedsketting voor mijn vader. Ook vrienden uit Amerika en Canada baden voor hem. Iedereen bad voor mijn vader. Dat dokter Bonte op de juiste tijd op de juiste plek was, daar zie ik echt Gods hand in. God heeft mijn vader na zijn herseninfarct een nieuw leven gegeven. Bij het herstel ging het soms slecht en dan mailden we vrienden om voor een specifiek punt te bidden, bijvoorbeeld dat hij rechts weer kon zien. We zagen echt dat dit dan verbeterde. God heeft ons echt gedragen.”

Het protocol bij wake-up strokes is nu gelukkig veranderd. Aan de hand van hersenscans wordt er gekeken of de patiënt behandeld kan worden.

Meer zien over het verhaal van Melliena en haar vader? ‘Protocol van mijn vader’ is op 29 oktober om 21:00 uur te zien op NPO2 en 2DOC.

--:--