Merel heeft nog maar één optie die haar kanker kan genezen

Merel gaat niet meteen van het ergste uit als ze in 2021 opeens niets meer kan zien met haar rechteroog. Toch besluit ze voor de zekerheid naar de huisartsenpost te gaan. “De huisarts vertrouwde het niet en ging in overleg met de neuroloog. Die was meteen eerlijk. Hij vertelde dat mijn klachten en omstandigheden konden wijzen op het beginstadium van MS, een aandoening in de hersenen. Ik moest een MRI-scan laten maken.”

Kanker

Door Merels achtergrond in de kinderverpleegkunde ziet ze, nog voordat de neuroloog het haar kan vertellen, op de scan dat ze geen MS heeft, maar een hersentumor. ‘Gelukkig’ zit de tumor op een gunstige plek die goed te opereren is. Maar vanwege een verwijderde melanoom van zeven jaar geleden, vermoedt de neuroloog dat dit misschien een uitzaaiing is. “Diezelfde dag kreeg ik een CT-scan. Daaruit bleek dat ik vijf uitzaaiingen had. De kanker zat niet alleen in mijn hoofd, maar ook in mijn buik en long. Blijkbaar was er, na al die jaren waarin ik uit voorzorg moedervlekken liet weghalen, toch een kwaadaardig celletje achtergebleven.”

Ik zou zelf wel bepalen wanneer ik doodga, dat hoefde een arts me niet te vertellen.

“De neuroloog gebruikte allerlei ingewikkelde woorden om mijn situatie uit te leggen. Ik wist direct wat het betekende: ik zou niet meer beter worden. Ik leed aan de meest agressieve vorm van melanoomkanker en zat al in stadium 4. Mijn vriend schrok enorm, maar ik was strijdlustig. Ik zou zelf wel bepalen wanneer ik doodga, dat hoefde een arts me niet te vertellen. Het zag er heel slecht uit, maar ik heb nooit het gevoel gehad dat ik dood zou gaan. Zelfs niet toen na vier weken bleek dat ik inmiddels meer dan veertig tumoren in mijn lijf had.”

Alternatieve behandeling

Al snel blijkt dat Merel allergisch is voor immuuntherapie en verschillende antibiotica. Ze krijgt hersenvliesontsteking en ontstoken organen. “In één klap bleven nog maar heel weinig reguliere behandelmogelijkheden over. De artsen wilden drie maanden wachten, zodat mijn lichaam kon herstellen voor een volgende optie. Maar mijn tumoren groeiden zo snel dat ik niet wilde wachten. Ik deed veel onderzoek naar alternatieve behandelingen. Wekenlang verdiepte ik me in wetenschappelijke onderzoeken, databanken en ervaringen van lotgenoten. Uiteindelijk kwam ik uit bij een behandeling die ik wel wilde proberen: een RSO-kuur. Deze kuur bestaat uit verschillende bestanddelen van de wietplant. Ik had een aantal mensen gesproken bij wie dit goed had geholpen. Toen ik aan mijn artsen kenbaar maakte dat ik was begonnen met de RSO-kuur, moest ik er van hen meteen mee stoppen. Ze wilden er niets van weten, omdat de behandeling niet erkend is. Toch besloot ik door te zetten, want wat had ik te verliezen?”

Mijn bucketlist heb ik overboord gegooid. Ik geniet nu veel liever van de kleine dingen in het leven.

“De ontstekingen in mijn lichaam verdwenen en ik voelde mij veel beter. In het begin was ik sceptisch, maar toen bij de volgende scan bleek dat de tumoren waren gestopt met groeien wist ik: deze kuur helpt! Al die tijd wisten de artsen niet dat ik hiermee door was gegaan. Zij boden me nog één laatste behandeloptie: genremmers. De combinatie van genremmers en de RSO-kuur sloeg aan. Ik ging van meer dan veertig tumoren naar één. Mijn genezing voelde heel dichtbij!”

Laatste optie

Vanwege de kosten besluit Merel de dosis van de alternatieve kuur te verlagen, zodat ze er langer mee kan doen. Daar heeft ze spijt van, want na drie maanden zijn de uitzaaiingen weer gegroeid. “Een hogere dosering van de RSO-kuur bleek helaas dus toch noodzakelijk. Ik wil niemand stimuleren om alternatieve behandelingen boven de reguliere zorg te plaatsen. Het liefste had ik alleen gebruik gemaakt van de reguliere zorg, maar door mijn allergieën was dat geen optie. Als ik naar mijn arts had geluisterd en gestopt was met de RSO-kuur, was ik er al niet meer.”

“Natuurlijk ben ik soms verdrietig door mijn situatie. Kanker hebben is heel eenzaam. Niemand kan écht begrijpen hoe het is; zelfs mijn vriend niet. Mijn bucketlist heb ik inmiddels overboord gegooid. Ik geniet nu veel liever van de kleine dingen in het leven. Geef mij maar een bloeiende narcis of fijne tijd met vrienden en familie. Ik wil niet de hele dag bezig zijn met doodgaan. Anderen hebben mij misschien al opgegeven, maar ik blijf vechten om niet te sterven!”

Met haar huidige financiële middelen kan Merel haar laatste kans op overleven na april niet meer betalen. Daarom is ze een doneeractie gestart. Als je Merel wilt steunen, kan dat via https://www.doneeractie.nl/genezing-in-zicht/-66741