Mijn rotsvaste geloof verkruimelde

Het is voorjaar 2011. Lora, de zus van zangeres Irma Dee, is op dat moment in Kenia, onder meer om een kinderweeshuis te bouwen. Irma: “Midden in de nacht kreeg ik een afgrijselijk telefoontje van mijn zus Lora. Ze vertelde in paniek dat mijn zwager Ebel dood was. Tijdens hun zendingsmissie waren ze overvallen. De daders hebben Ebel doodgeschoten en mijn zus verkracht.” Na een korte stilte: “Ik kan haast niet onder woorden brengen wat dit met mij heeft gedaan. Het heeft me voor altijd veranderd. Het eerste jaar leek het of ik stilstond terwijl de wereld gewoon doordraaide. Ik deed alles voor Lora en de kinderen en leefde in twee werelden. Bij mijn zus zette ik mezelf aan de kant – want zij was zwaar getraumatiseerd - als ik vervolgens thuiskwam, zakte ik helemaal in.” Een gesprek met een psycholoog deed Irma inzien dat het drama ook veel met haarzelf had gedaan. “Hij maakte me duidelijk dat het ons hele gezin was overkomen, want we hebben allemaal ons leven weer op de rails moeten krijgen. Maar zo kon ik dat toen niet zien.’’

Was ik nog steeds waardig genoeg?

Een jaar na die dramatische gebeurtenis heeft Irma het gevoel dat Lora verder is met de verwerking dan zijzelf. “Zij richtte zich op God. Terwijl ik helemaal in de knoop lag met Hem. Ik kon het niet loslaten en was bang. Vroeger had ik een rotsvast geloof en dacht ik dat mij niks kon overkomen. Dat geloof verkruimelde.“ Zelfs zingen geeft Irma geen vreugde meer. “Ik werd doodmoe van mezelf: waar deed ik het nog voor? Ik miste Ebel, die me altijd had gestimuleerd in de muziek. Mijn vader kreeg in diezelfde periode de ziekte van Alzheimer, dus ook van hem kreeg ik geen support meer. Ik was helemaal klaar met zingen en mijn eeuwige zucht naar bevestiging.”

(tekst gaat door onder de banner)

Eindelijk thuis

In 2013 bezoekt Irma’s man Jerry een lezing van Laurent Nouwen, broer van de in 1996 overleden auteur Henri Nouwen. “Jerry kwam thuis, vertelde over Henri en begon Eindelijk Thuiste lezen. Het raakte hem en hij stimuleerde me om het ook te lezen.” Voorovergebogen: “Dat moest zo zijn. Henri schrijft dat hij zijn leven lang op zoek was naar de liefde. Altijd was ik op zoek naar bevestiging en dat heeft mij uiteindelijk opgebroken. Ik dacht: als ik maar bekend en succesvol word, dan ben ik geliefd. Ik was een verloren dochter en verlangde - moegestreden - naar huis.”

Verloren dochter

Op een avond leest Irma dit beroemde boek voor de zoveelste keer. “Ineens kwam er een idee bij me op. Zo’n moment waarop je beseft dat God echt bestaat. Pats-boem!Ik zei tegen Jerry dat ik weer liedjes wilde gaan schrijven, maar nu als de verloren dochter die haar thuis heeft gevonden.” 

Het eerste nummer dat Irma schrijft, is Father do You still like me? “Ik ben ver van huis geweest en vroeg mij af wat ik tegen mijn Vader zou zeggen als ik thuiskwam. Was ik nog steeds waardig genoeg voor Hem? Daarna heb ik alle facetten van de gelijkenis gepakt, ook het aankomen in een stad van angst. Wat doe je als er iets verschrikkelijks is gebeurd? Tijdens het schrijven van de nummers stond ik opnieuw stil bij wat ons was overkomen en dat was goed. Een jaar later heb ik de nummers opgenomen. Resultaat: een prachtige cd.”

Lees ook: Carin van Essen heeft een onbevangen vertrouwen in God

Luister hier naar het lied 'Liefde voor altijd' uit The Prodigal Daughter.

De weergave van deze video vereist jouw toestemming voor social media cookies.

Toestemmingen aanpassen

Fotografie: Jeannine Rijsdijk
Visagie en styling: Joselien Hoogendam