Het belang van een goede leerkracht

De afgelopen decennia is steeds duidelijker geworden hoe belangrijk het is dat een leraar een goede relatie heeft met de kinderen in de klas, en dat elke leerling zich gezien, gehoord en begrepen moet voelen. De autoritaire manier van lesgeven die generaties lang kenmerkend was, wordt al lang niet meer ingezet. Inmiddels wordt niet meer alleen gekeken naar de cijfers die een kind haalt, maar is er ook aandacht voor de sociaal-emotionele ontwikkeling en het welbevinden van kinderen. Leerkrachten spelen hierbij een zeer belangrijke rol. Dat zij zelfs bepalend kunnen zijn voor de toekomst van kinderen bewijst het verhaal van Monica.

Ik werd opgevoed als toekomstige huisvrouw en moeder

Huisvrouw

“Mijn ouders waren 42 en 50 toen ik – als nakomertje van het gezin – werd geboren”, begint Monica haar verhaal. “Ik werd opgevoed als toekomstige huisvrouw en moeder, en moest na de basisschool naar de huishoudschool. Mijn ouders zijn geboren in een tijd dat meisjes nog net geen non werden, maar waarin zij enkel werden gewaardeerd om hun huishoudelijke kwaliteiten en vruchtbaarheid.”

Monica’s ouders hielden vast aan de opvoedstijl die aan het begin van de twintigste eeuw werd gehanteerd, de tijd waarin zij zelf waren opgegroeid. Hierdoor waren zij zeer ouderwets in hun opvattingen. “Ik werd gekleed en gevoed, had een dak boven mijn hoofd, maar het ontbrak mij aan liefde. In mijn kamer stonden alleen functionele spullen, want aan verkwisting werd niet gedaan.” Wars van al die ouderwetse ideeën verzette Monica zich met hand en tand tegen de opvoedstijl van haar ouders.

Andere wending

Monica is ervan overtuigd dat zij veel te danken heeft aan de leraar die zij in het laatste jaar van de basisschool had. Ze omschrijft hem als een leraar met het hart op de juiste plek en oog voor het welbevinden van zijn leerlingen. Iets wat niet altijd vanzelfsprekend was in de tijd waarin zij opgroeide. “Mijn leven kreeg dankzij hem een heel andere wending”, weet zij met zekerheid.

“Van mij werd verwacht dat ik na de basisschool naar de huishoudschool zou gaan en mij zou laten klaarstomen om mijn moeder in het huishouden bij te kunnen staan en later als een goede huisvrouw voor mijn man en kinderen te kunnen zorgen.” Op de huishoudschool leerden meisjes koken, strijken, schoonmaken en het bijhouden van het huishoudboekje.  “Ik had een hekel aan koken en het huishouden en wilde iets totaal anders met mijn leven dan mijn ouders voor mij voor ogen hadden. Het laatste wat ik wilde was naar de huishoudschool.”

Het laatste wat ik wilde was naar de huishoudschool!

Opleiding

Monica kon goed leren. Zonder hier veel moeite voor te hoeven doen haalde zij hoge cijfers, iets wat ook haar leerkracht opviel. Hij vroeg Monica of ze wel echt naar de huishoudschool wilde of dat ze dit deed omdat haar ouders dit van haar verwachtten. “Ik biechtte op dat ik daar absoluut niet naartoe wilde en dolgraag wilde studeren, maar dat ik ook niet wist hoe ik mijn ouders ervan kon overtuigen mij een andere opleiding te laten volgen. Mijn leraar, die het zonde vond dat mijn talenten zouden worden verspild, beloofde stellig: ‘Ik zal er persoonlijk voor vechten, dat jij naar een andere opleiding mag!’”

In die tijd was er nog veel ontzag voor leerkrachten. “Wat ‘mijnheer de meester’ zei, werd serieus genomen”, vertelt Monica. Stiekem luisterde ze het gesprek af toen de meester op bezoek kwam om haar ouders te overtuigen. “Mijn vader sputterde erg tegen. Uiteindelijk dacht hij tot een compromis te kunnen komen door toestemming te geven voor de mavo, zodat ik tijd overhield om in het huishouden te helpen. Gelukkig hield mijn leraar zijn poot stijf en wees hij mijn ouders erop dat het belangrijk was dat mijn talenten volledig werden benut. Dankzij hem mocht ik een opleiding doen die bij mij paste en kreeg ik een goede basis mee.”

Overbodig

Dankbaar met de vrijheid die zij vervolgens kreeg, genoot Monica volop van de wereld die voor haar openging. “Ik was erg beschermd opgevoed en totaal wereldvreemd. Deze moderne wereld, waar mijn ouders zich verre van hielden, lonkte. Ik leerde vreemde talen en ging op dansles. Ondanks dat mijn ouders wilden dat ik thuis kwam helpen, besloot ik vanaf mijn vijftiende in een supermarkt te gaan werken. Mijn ouders begrepen niet waarom ik een betaalde baan wilde hebben. Ik kreeg mijn ‘natje en droogje’ van hen, meer had ik in hun ogen niet nodig.”

Nadat zij de middelbare school had afgerond wilde Monica zich aanmelden bij de Toneelacademie. Hiervoor had zij de toestemming van haar ouders nodig. “Ik zie het moment nog levendig voor me. Mijn vader roerde bedachtzaam in zijn koffie en keek mij na een eindeloze stilte fronsend aan. Hij zei: ‘Wat ga je dan voor de kost doen?’. Tot zover mijn hoop op een glansrijke toekomst op het toneel. Hij was onverbiddelijk en de discussie werd gesloten.”

Ze hadden er geen idee van hoe het er in de echte wereld aan toe ging

Wereldvreemd

Gelukkig mocht Monica mocht wél naar de vertaalacademie; deze was niet ver bij hen vandaan. Hierdoor bleef er tijd over om haar moeder te helpen in de huishouding. “Ik wilde zo snel mogelijk op kamers, maar omdat mijn ouders hier niet aan mee wilden betalen, moest ik dit idee uit mijn hoofd zetten. Ze hadden het geld wel, maar vonden het onnodig dit uit te geven aan iemand die huisvrouw zou worden. Dat idee konden ze maar niet uit hun hoofd zetten. Ik was woest om zoveel bekrompenheid!”

Inmiddels begrijpt Monica dat het onkunde is geweest. “Ze hadden er geen idee van hoe het er in de echte wereld aan toe ging en leefden zeer eenvoudig. Het was een teleurstelling voor hen dat hun enige dochter niet voor hen wilde zorgen, maar haar eigen weg wilde gaan. Alleen dankzij mijn leraar ben ik verder gekomen in het leven. Hij is inmiddels overleden, maar ik zal hem altijd dankbaar blijven. Ik heb met veel voldoening jarenlang op kantoor gewerkt en ben daarna in de zorg gaan werken.” Tot op de dag van vandaag geniet Monica van het werk dat zij mag doen en is zij dankbaar voor het leven dat zij dankzij haar leerkracht heeft kunnen leiden.

* In verband met de privacy is de naam gefingeerd.