Na dertig jaar kreeg Anne de diagnose DIS

“Mijn jeugd – de school waar ik naartoe ging en wie ik als kind was – is nagenoeg uit mijn herinnering verdwenen,” begint Anne haar verhaal. “Ik herinner me alleen dingen vanaf de periode dat ik naar de middelbare school ging. Al zijn deze herinneringen ook vaag omdat ik in die tijd drugs gebruikte. Ik weet nog dat ik diep van binnen een onverklaarbare pijn voelde en graag ergens bij wilde horen. Op mijn zeventiende ging ik op mijzelf wonen en probeerde ik een opleiding te volgen, maar door mijn drugsgebruik is dat op niets uitgelopen.”

Gedurende de jaren die volgen raakt Anne verslaafd aan verdovende middelen. Diverse pogingen om van haar verslavingen af te komen lopen op niks uit. “Toen ik een jaar of veertig was, werd ik door iemand uitgenodigd om mee te gaan naar een evangelische dienst. Ik was kerkelijk opgevoed, maar deed niet veel meer met het geloof. Diep van binnen voelde ik wel dat ik iets miste in mijn leven.” Tijdens de dienst raadt iemand Anne aan om naar een christelijke instelling te gaan om van haar verslaving af te komen. “Ik hoopte dat deze instelling mij zou kunnen helpen om van mijn verslaving af te komen en heb me daar aangemeld.” Op een dag woont Anne daar een themablok over seksualiteit bij. “Iemand vertelde over een vader die zijn dochtertje had misbruikt. Op dat moment gebeurde er van alles in mij. Beroerd rende ik de zaal uit. Ik had geen idee waarom ik zo heftig reageerde op dit verhaal.”

DIS

“Pas jaren later begreep ik dat dit onderwerp iets in mij had getriggerd, waardoor mijn alters – zo worden de persoonlijkheden genoemd als er sprake is van een meervoudige persoonlijkheidsstoornis – wakker werden en ik stemmen in mijn hoofd begon te horen. Niemand dacht op dat moment aan DIS en ik kreeg de diagnose psychotisch.”

Deze stoornis kan ontstaan bij kinderen die op zeer jonge leeftijd ernstige trauma`s oplopen

Omdat Anne twijfelt aan haar diagnose gaat zij, als ze drie jaar later uitbehandeld is, op zoek naar iemand die haar kan helpen bij het afbouwen van de medicatie. “Mijn gevoel kwam weer terug nadat ik de medicatie begon af te bouwen, maar tegelijkertijd werden de stemmen in mijn hoofd weer luider. Op advies van mijn maatschappelijk werker ging ik naar een traumatherapeut. Een paar minuten na binnenkomst was het voor de traumatherapeut duidelijk wat er met mij aan de hand was. Ik was dertig jaar lang op zoek geweest naar de juiste diagnose en zij wist al na enkele minuten dat ik DIS heb, een meervoudige persoonlijkheidsstoornis. Deze stoornis kan ontstaan bij kinderen die op zeer jonge leeftijd, op geestelijk en/of lichamelijk gebied ernstige trauma`s oplopen.”

Heling

Na de uitleg van de traumatherapeut valt er veel op zijn plek voor Anne. “Ik was ernstig beschadigd in mijn jeugd en had – onbewust – een manier gevonden om hiermee om te kunnen gaan.” Gedurende de daaropvolgende vijf jaar gaat de traumatherapeute met veel geduld aan de slag met Anne en langzaam maar zeker worden alle herinneringen naar boven gehaald zodat de alters kunnen integreren en er heling kan plaatsvinden.

Om alles te verwerken en meer begrip voor DIS te krijgen, besluit Anne een boek te schrijven. “In het boek De reden dat ik zing vertel ik over mijn leven met DIS en de diverse verslavingen die ik had. God heeft mij laten zien en ervaren dat Hij een plan heeft met mijn leven en dat ieder mens uniek is en bijzondere gaven heeft. Deze ontdekkingen en de weg naar mijn heling deel ik in mijn autobiografische boek.”

Baarmoederhalskanker

Op zevenenveertigjarige leeftijd krijgt Anne de diagnose baarmoederhalskanker. “Ik begreep er niets van. Eindelijk had ik God leren kennen en begon ik mezelf beter te begrijpen en nu kwam dit op mijn pad. De zondag na de diagnose ging het in de kerk, zowel in de preek als in de liederen, over vertrouwen op God. Ik geloofde diep van binnen dat het goed zou komen met mij. Nu, vele jaren later kan ik zeggen dat het gelukkig allemaal goed is gekomen.”

In de jaren die volgen verandert Anne’s relatie met God en wordt haar geloof sterker. “Toch voelde ik me een nog steeds een wees en besefte ik dat er iets belangrijks ontbrak in mijn leven. Ik wist niet precies wat dat was, maar besloot ervoor te gaan bidden. Ik luisterde veel preken over de Vaderliefde van God en verlangde ernaar om God mijn Vader te mogen noemen.”

God de Vader

Op een ochtend bidt Anne of ze iets mag ervaren van het Vaderhart van God. “Ik gebruikte hiervoor een gebed dat ik op internet had gevonden, maar besefte halverwege dat ik niet het gebed van iemand anders wilde bidden, maar een persoonlijk gebed. Ik begon opnieuw en smeekte of God aan mij wilde laten zien dat Hij mijn Vader is. Tot mijn verwondering zag ik een beeld van een baarmoeder voor me waar een embryo in zat en ik realiseerde mij dat ik dat embryo was. Gods hand was om mij heen en er was niets anders dan God en ik. God de Vader en ik Zijn dochter.”

Door dit indrukwekkende beeld dat God haar laat zien, beseft Anne dat terwijl niemand ook nog maar wist van haar bestaan, God haar al lief had. “Ik besefte dat ik het niet was die mijzelf moest onderdompelen in Zijn Vaderlijke liefde, maar dat Hij dat al had gedaan voor mij. Ik heb gehuild en gedanst als een kind en kon Hem alleen nog maar danken voor zijn grote liefde voor mij. Eindelijk was ik thuisgekomen. Ik ben Zijn dochter. Het opgejaagde gevoel dat ik altijd van binnen had is weg. Ik voel me eindelijk geliefd, waardig en uniek. Altijd wilde ik als een ander zijn en keek ik tegen mensen op, maar eindelijk kan ik dankbaar zijn voor wie ik ben.”

Lees ook: Advocaat Lucille Dejito vecht met IJM tegen online seksueel misbruik