‘Ook in de kroeg wil God mensen raken’

“Heb je dat filmpje van mij op de Dam in Amsterdam gezien? Dat was tijdens de lockdown. Ik wilde daarheen om voor God te spelen. Alles en iedereen was bang voor wat er was en zou komen. Alleen God kon die doom doorbreken. Ik speelde Just a closer walk with Thee, een lied van hoop. Het was stil en leeg. Een maaltijdbezorger stopte en bleef luisteren. Toen ik klaar was, hadden we een gesprekje, vertelde ik dat God van hem houdt en heb ik gebeden om bescherming tijdens zijn werk.

Muziek komt van God, daar ben ik van overtuigd. In het Bijbelboek Openbaring lees je dat alle mensen rond de troon van God staan te zingen en musiceren. Het was in 1998 in een kerk in Noorwegen, dat ik ervaarde dat God van muziek houdt. Van míjn muziek houdt. Ik speel al mijn hele leven jazz, voornamelijk op saxofoon en klarinet. Eerst seculier, totdat ik God leerde kennen. Toch dacht ik altijd dat mijn muziek niet goed genoeg was voor God. Orgel, dat was het wel. En kerkmuziek. Tot dat turningpoint. Het ontroert mij nog steeds als ik denk aan de pure liefde en acceptatie van God voor mij en mijn muziek die ik daar voelde. Er was geen oordeel.

Jazz heeft geen christelijke oorsprong, you know. Het vindt zijn oorsprong in bordelen en louche clubs. Maar ook daar wil God mensen raken. Dat is wat ik wil: mensen door jazzmuziek in aanraking brengen met God, wie of waar ze ook zijn. In de kroeg, op festivals, op de Dam of in de kerk. Ik moet denken aan die keer dat we met Jonny & the Jazzuits in een van de oudste kroegen van Amsterdam speelden. Tussen de rookwolken zat een oudere dame. Toen we As The Deer speelden, begonnen haar handen – ertussen een sigaret – te trillen en werden haar ogen nat. God was moving in haar.

Dat is dienen voor mij. Betaald en onbetaald, hoewel die balans soms lastig is. Ik geloof vooral in de woorden van Matteüs 6 vers 33: “Zoek liever eerst het koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid, dan zullen al die andere dingen je erbij gegeven worden.” Het is een geloof van vallen en opstaan. De ene keer is er een high kind of fire in mijn hart, andere periodes brandt het vuur minder krachtig of ben ik beperkt omdat ons gezin aandacht nodig heeft. Daarom bid ik altijd voordat ik ga spelen. Zodat de Geest de ruimte krijgt. Jazz is improvisatie, en juist improvisatie geeft Gods Geest alle ruimte, zodat via mij Zijn boodschap wordt doorgegeven.”

Lees ook: ‘Holy Hits’: de beste christelijke muziek van het moment

Beeld: Nienke van Denderen