Or­gaan­do­na­tie: 'Ik kreeg mijn leven terug'

Zelfs met een insulinepomp lukte het niet goed om Antons bloedsuikerspiegel te regelen. “Ik had een vorm van diabetes type 1 die erg instabiel was. Mijn lichaam maakte zelf geen insuline meer aan, waardoor de laatste jaren steeds meer complicaties begonnen op te treden. Het aanmaken van insuline gebeurt door de eilandjes van Langerhans. Daarom moesten die van mij vervangen worden. Dit soort transplantaties wordt alleen in het Leids Universitair Medisch Centrum gedaan. Ik stond al vier jaar op de wachtlijst. Dat lag trouwens niet alleen aan de wachtlijst. Het proces werd ook vertraagd doordat ik een paar keer gekatheteriseerd ben en doordat ik een hartinfarct overleefde dat ik kreeg toen ik op de tennisbaan stond.”

• Lees ook: De 12-jarige Wende kreeg een donorhart

Donor-alvleesklier

“Vanwege dit soort complicaties was het wachten erg stressvol. Je weet ook nooit wanneer de juiste donor beschikbaar komt. Vorig jaar zijn we toch even op vakantie geweest. We bleven in de buurt en bleven bereikbaar. Aan het einde van de zomer kregen we een telefoontje, toch nog onverwacht: ik moest diezelfde dag nog komen voor mijn operatie. De donor-alvleesklier werd al geprepareerd en de eilandjes werden eruit gehaald. Intussen werd ik klaargemaakt voor de operatie. Ik kreeg een soort roesje en daarna werden de eilandjes ingespoten.”

Bedankbrief

“De transplantatie is minder heftig dan het woord doet vermoeden. In feite worden de eilandjes in een soort zak geplaatst. Vervolgens prikken ze de poortader – de slagader die naar je lever gaat – aan en daar laten ze de eilandjes in een minuut of twintig in lopen. De eilandjes zwemmen vervolgens naar de lever en daar moeten ze zich innestelen.”

Of ze dat ook daadwerkelijk doen, is best even spannend. “Ik kreeg daarom ook veel medicatie tegen afstoting en daar had ik bijwerkingen van. Uiteindelijk woog dat niet op tegen wat de transplantatie heeft opgeleverd. Ik heb mijn leven teruggekregen! Eerst kon ik niet veel meer, maar nu kan ik voor mijn gevoel de hele wereld weer aan. Vorige week heb ik bijvoorbeeld drie uur in de tuin staan werken. En binnen twee weken kon ik weer tennissen, iets wat ik van kinds af aan graag doe.”

“Orgaandonatie is ingrijpend, maar ook mooi: de gever is overleden, maar daardoor is er voor mij weer leven mogelijk. Ik heb een bedankbrief geschreven aan de nabestaanden van degene die aan mij gedoneerd heeft. Wie dat zijn, kom ik niet te weten, maar ik wilde dit wel doen, als uiting van dankbaarheid.”

Tekst: Lars Jacobusse 
Beeld: Moon Jansen