Podcast Kerk en ik: God op de yogamat?

Yoga

Allereerst gaat Elbert op bezoek bij Laurien Blom, waar hij op de yogamat belandt. Ze is theoloog en antropoloog en richtte het platform Riverbloom op. Door middel van yoga, meditatie en lifestyle wil ze ontdekken hoe we kunnen leven in volheid met ‘onze Maker’. Laurien: 'Ik krijg best wel eens terug dat mensen yoga zien als iets occults, en dat je met bepaalde houdingen andere goden zou aanbidden. Sommige houdingen zijn inderdaad verbonden met mythes uit het Hindoeïsme. Maar tot wie je bidt, zit niet in een houding maar in een hartsgesteldheid. En ik vind het te kortzichtig om te zeggen dat alles wat in het Oosten is ontstaan, niet van God is. Ik denk juist dat we de verbinding met het lijf en met God een beetje verloren zijn. De vroege christelijke traditie deed daar veel meer mee. De behoefte eraan is ook enorm, juist naar die beleving en dat het geloof niet alleen maar iets theoretisch is.' 

Nieuwe vormen

Ook gaat Elbert in gesprek met Pauline Weseman, schrijfster van het boek 'Ziel zoekt zin'. Toen zij haar man verloor in 2013 kon ze niet meer uit de voeten met het geloof zoals ze dat tot die tijd had meegekregen. 'Als ik er woorden aan probeerde te geven, kwam er ik niet uit', vertelt ze. 'Ik moest naar mijn gevoel. Ik heb toen een journalistieke zoektocht afgelegd van mensen die ook die behoefte hadden en iets hadden gevonden - binnen het christendom - wat voor hen werkt. Het christendom is zo'n rijke schatkist waar je heel veel in kunt vinden. Maar er is een kloof in wat er wordt aangeboden, terwijl heel veel mensen zoeken naar zingeving en betekenis, maar waar kan dat? De kerk zou daar op in moeten spelen, want veel mensen voelen zich niet meer thuis in de kerk.' 

Dansklooster

Tenslotte ondervindt Elbert zelf ook een van de nieuwe vormen, door mee te doen aan Het Dansklooster. Initiatiefnemers Coby Geertsma en Michael Verheijen hebben een missie: 'geloof in beweging'. 'Iedereen die op zoek is naar zin, kan meedoen', vertelt Coby. 'Dat kunnen mensen zijn die van dansen houden, maar ook bijvoorbeeld mensen die met verdriet zitten en waarbij praten niet meer helpt. Een retraite van Het Dansklooster kan vier of vijf dagen duren. Sommige mensen zoeken daar verbinding op, anderen juist de stilte. Mensen mogen ontdekken wat ze nodig hebben op dat moment.'