Predikant en theoloog Anne van der Meiden overleden (91)

Van der Meiden had een grote liefde voor de Twentse streektaal. Hij werkte zestien jaar aan een vertaling van de Bijbel in het Twents. Ook preekte hij vijftig jaar lang in zijn moedertaal in uiteenlopende erediensten in Twente. 

Zijn favoriete woorden uit Psalm 131 zijn deze, vertelde hij in 2011 aan EO-verslaggever Peter Siebe:

Nee, ik heb miejzölf tot röstbracht,
ik bin stiller wörden,
zo as nen kleanen biej de mo lig,
as zonnen kleanen, zo bin ik.

(tekst gaat verder onder video)

"De eigen taal, dat is het geheim. En er moet op mijn begrafenis ook een lied op een gitaar gezongen worden. Het liefst door Daniel Lohues en Herman Finkers, twee goede vrienden van me."

Gemoedelijkheid

Van der Meiden vertelde dat hij en zijn vrouw een graf hebben gekocht in het dorpje Usselo, zijn geboorteplek op zo’n drie kilometer van Enschede. "Ik wil zo dicht mogelijk bij de plek liggen waar ik ben geboren." Over de sfeer van zijn uitvaart zei hij destijds: "Ik hoop dat er een mengsel is van gezelligheid en dankbaarheid, oftewel gemoedelijkheid. Geen moeilijke vragen over hemel of hel. Nee, dat is te claimerig. Je moet niet zo veel zeggen over dingen die je niet weet. Hier in Twente zeggen ze dan: 'De Heer zal het goed met hem maken. Hij heeft niemand tekort gedaan.' Weet je wat geloof is? Een vangnet."

Op zijn grafschrift wil Anne van der Meiden 1 Korinthe 13 hebben: Geloof, hoop en liefde. "En de liefde wint uiteindelijk de eerste prijs. Of zoals we het in Twente zeggen: De bint dree dinge, die komt nooit oet de tied: geleuf, hoop en liefde. Maar de liefde, die giet der met striekn. Dat spreekt mij zeer aan. Dat is ook niet zo duur, het zijn maar een paar woorden."

Tekst: Wim Eikelboom