Pubers en vakantieliefdes: 'De één liep een blauwtje, de ander ging tevreden bruin naar huis'

Te klef en geen gevoel voor humor

Marlies:
“Men neme een camping in Frankrijk, een jaar of drie geleden. Na een eerste avond in het jeugdhonk zat mijn dochter stralend aan het ontbijt. Ze had een geweldige jongen ontmoet, laten we hem Mees noemen, en ze zouden samen gaan wandelen. Hij was zo aardig, zo gevoelig, zo knap, er waren niet genoeg loftuitingen te bedenken die zijn karakter en voorkomen beschreven. Er verstreek een dag. Ze besprak hem met haar vriendinnen, die iets minder in de wolken waren, en blijkbaar daalde zij door hen ook van haar wolkje af. Want opeens, anderhalve dag later, was hij zwaar irritant. Te klef, te flauw, geen gevoel voor humor... Ze wilde niets meer van hem weten. En hij liep met een sip gezicht langs onze caravan. Ik had een beetje met hem te doen.”

Jonge romanticus

Iris:
"Mijn zoon van 13 werd smoorverliefd op de France Lucy van 15 jaar. Op de camping in het zonnige Frankrijk trokken ze een tijdje met elkaar op en we konden aan onze zoon merken dat hij echt gevoelens voor haar had. Tot de vakantie van Lucy en haar ouders afgelopen was en ze weer naar huis zouden gaan. S’ ochtends heel vroeg ging onze zoon naar het strand om de mooiste schelpen te zoeken. Van die schelpen vormde hij de naam ‘Lucy’ in het zand. Hij rende terug om haar te halen en zijn kunstwerk, die hij met zoveel liefde had gemaakt, aan haar te laten zien. Een laatste afscheid. Maar tot zijn grote verdriet was Lucy al weg. Zonder gedag te zeggen. Thuis was hij er nog naar van.  Samen hebben we haar een brief gestuurd (er was toen nog geen sociale media) in het Frans. Of de brief nooit is aangekomen of dat Lucy haar interesse had verloren, zullen we nooit weten, maar de brief van mijn zoon bleef onbeantwoord. Er werden tranen gelaten, maar na een week leek het verdriet ineens over. Al is hij haar naam nooit vergeten. Lucy uit Lille."

Au, een (terecht) blauwtje gelopen

Jannie:
“Dit is een verhaal over een vakantieliefde die van één kant kwam en voor hem pijnlijk afliep. Mijn dochter (17) en ik lagen samen naast het zwembad. Mijn dochter streefde toentertijd nog naar een zongekuste huid. Ze spoot zichzelf enthousiast in met zonnebrandolie om haar doel te behalen. Maar de olie liet niet alleen haar huid stralen, het trok ook de aandacht van een niet zo subtiele jongeman. Ik zag hoe hij haar van top tot teen bekeek. Hij likte nog net niet zijn mond af, zeg maar. Ik wilde er bijna iets van gaan zeggen. Mijn dochter had echter niets in de gaten. Na het zonnen ging ze het water in voor een duik. Toen ze naar het water liep, werd ze achtervolgd door haar aanbidder. Ze stapte het water in en hij ging veel te dicht achter haar staan. Zo onbeschaamd. Ik voelde hoe ik steeds bozer werd. Mijn dochter echter, zette zich af, en maakte een duik onder water. Niet wetende dat die jongen pal achter haar stond. En terwijl ze een duik maakte, gaf ze met haar voet de jongen een rake schop in zijn kruis. Geheel per ongeluk, maar wel doeltreffend. Mijn dochter verdween onder water en kwam pas aan het einde van het zwembad weer boven. De jongen greep naar zijn zwembroek en droop snel met een pijnlijk gezicht af. Toen mijn dochter uitgezwommen was, zei ze dat ze dacht dat ze iemand had geraakt. Maar toen ze omkeek had ze niemand gezien. Ze was zich van geen kwaad bewust. De één liep een blauwtje, de ander ging tevreden bruin naar huis.”

Maar hij was zo leuk (voor mij als schoonzoon)

Margreet:
‘’Onze dochter (15 jaar) kreeg bezoek van een Nederlandse jongen terwijl wij voor onze vouwwagen zaten. Ze hadden elkaar al blijkbaar een paar keer gesproken op de camping. Ze kon het ook goed vinden met zijn zusje. Keurig vroeg hij aan ons of hij onze dochter mocht vergezellen naar het jongerenhonk waar ook andere tieners zouden komen. We vonden hem leuk en netjes overkomen. Als ik hem met een afwasteiltje richting de washokken zag lopen, duwde ik mijn dochter ook wat afwasspullen in haar handen, zodat ze elkaar ‘toevallig’ tegenkwamen. Geërgerd keek mijn dochter me dan aan. Maar ze ging wel. Ietwat verlegen. Op de terugweg naar huis, aan het einde van de vakantie, was ze stil. Met een dromerige blik keek ze uit het autoraam. Er werden berichtjes heen en weer gestuurd, maar daar bleef het bij. Zelf leek ze er niet echt rouwig om. Jammer, ik zag wel een ideale schoonzoon in hem.”

Puberblog: Daar stonden ze, mijn dochter en haar vriend, samen in een douchehokje

Lees ook over:

Puberblog: Daar stonden ze, mijn dochter en haar vriend, samen in een douchehokje