Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Polderen met het landsbelang

Deel:

Rikko geeft op de vroege ochtend inspiratie om de dag bewust te beginnen. Hij leest om 6 uur de teksten uit een oud kerkelijk leesrooster en zo rond 7 uur deelt hij de gedachte die dan op-popt. Elke werkdag te lezen en te beluisteren.  

Polderen met het landsbelang

Over een maand ongeveer staat er een debat gepland tussen Gert-Jan Segers en ondergetekende. Hij als chef van politieke partij de ChristenUnie en mijzelf als, ja als wat, eigenlijk. Iemand met commentaar, vanaf de zijlijn. Of in elk geval, de partijpolitieke zijlijn. De vraag is of een politiek, die geïnspireerd is door Jezus van Nazareth, tegendraads moet zijn en hoe dan. En ik voorzie al fikse spraakverwarring want de één vindt het lekker tegendraads om geen vrouwen in leidende posities te erkennen, conservatief tegendraads, de ander vindt het tegendraads om geen compromissen te sluiten over vluchtelingen en samen met Groenlinks of wat voor partij dan ook de poot stijf en de rug recht te houden. Een derde vindt dat politiek helemaal niet christelijk kan zijn, want politiek moe Specifiek Meetbaar Acceptabel, Realistisch en Tijdelijk zijn – en christelijkheid is dat per definitie niet. Of zoals Abraham Kuyper dat zegt: er is geen term vatbaarder voor misverstand dan de term christelijk buiten het erf van de kerk.

Ik kom erop omdat die fabelhaft wijze Salomo van gisteren vandaag totaal voor de bijl gaat. Hij had de taak om het volk te leiden, om die moreel hoogstaande, bijna cleane levensovertuiging van Jodendom in ere te houden, maar ouder en wijzer gaat voor de beste man niet op. Misschien had hij al die wijsheid opgebruikt of maakte de ouderdom hem allemaal wat meegaander. In elk geval bouwde hij voor zijn vele vrouwen, hij had me nogal een harem, offerplekken. Voor Kemosj, Moloch, Astarte. En ik kan je vertellen, dat zijn geen fijne jongens. Heeft ook weinig meer met moraal te maken. Met name die eerste twee zijn dol op kinderoffers en hebben alles te maken met je eigen levensverzekering regelen door flink extreem te investeren, ja dus zelfs het leven van één van je kinderen – oh vervloekte gruwelmanier van denken van de mensheid – een investering om maar geluk af te dwingen. Of voorspoed.

Het is een wat ouderwetse manier, maar is het niet de vraag die we steeds stellen aan politici, met name overigens als we het niet met ze eens zijn. Aan wie offer jij? De ChristenUnie heeft het nogal te verduren gekregen dat ze voor de macht gingen. En dat zou best eens waar kunnen zijn. Ze wilden invloed, meebesturen, het land een beetje naar hun hand zetten. De strijd voor het kinderpardon was een verloren strijd, maar als je aan het roer stond kon je op zoveel punten tikjes bijsturen, dat moest iets betekenen.

Er staat vanochtend: ‘Op deze oude dag werd Salomo door zijn vrouwen tot de dienst van vreemde goden verleid, zodat zijn hart niet altijd onverdeeld aan Jahweh zijn God toebehoorde.’ Het is überhaupt natuurlijk al vrij absurd om er een harem op na te houden, over vrouwonvriendelijkheid en lustobjecten en macht en shit die dat meebrengt nog maar even te zwijgen. Dat Jodendom is nu eenmaal geen utopia wat wordt gebouwd from scratch, maar steeds een poging om in deze wereld op essentiële punten een andere koers in te zetten – opdat die wereld verandert. Maar het onverdeelde van het hart. Het is uberhaupt bijzonder dat zijn hart ooit onverdeeld het goede toegewijd ís geweest.

Er is toch altijd een wirwar van belangen? Ook met het staan voor het goede? Uit het formatieoverleg stappen vanwege de vluchtelingendeal die ze voorstellen is ook een mixed-bag van idealen, rekening houden met achterban en politieke winst inschatting? En de keuze om wel mee te regeren is als ik Gert-Jan Segers spreek er één van onverdeelde toewijding, waarin ik de directe keuze niet deel. Tenminste, niet als partij die christelijk in de naam heeft staan. Of eigenlijk misschien wel uberhaupt niet.

Het wordt me een debatje. Ik heb geen idee en vraag me ook af wat ik te zeggen heb. We zullen ons maar bij de theologische leest houden en politiek aan de politici overlaten. En vragen wat anderen denken. Voor vanochtend neem ik die onverdeelde toewijding mee en het beeld dat Salomo op zijn oude dag de mensen direct om hem heen, in dit geval zijn harem, te vriend gaat houden en alles te grabbel gooit wat hij heeft opgebouwd. En dat dit best wel zonde is. Wijsheid komt dus niet per se met de jaren. Maar wie niet zo wijs begint als Salomo, heeft misschien wel meer kans wat wijzer te eindigen. Gelukje voor ons.

Hier vind je drie tekstgedeeltes die Rikko vanochtend las.

Geschreven door

Rikko Voorberg

--:--