Rouwen om je huisdier: ‘Ook dát verdriet mag er zijn!’

Jorien is werkzaam als coach en spreker. Via mijnlevenisok.nl inspireert en bemoedigt ze mensen die net als haar en haar man ongewenst kinderloos zijn. Ze deelt haar verhaal over Toby en het rouwen om je huisdier. Jorien: “Onze hond Toby kwam in een bijzondere periode in ons leven. Dit was bijna tien jaar geleden. Mijn man en ik wisten dat we geen kinderen konden krijgen. Natuurlijk heb je mensen die roepen: ‘Dan neem je toch een hond’, alsof een hond een vervanger is van kinderen. Maar dat is natuurlijk niet zo. Toby was een ontzettend leuke afleiding in ons leven. Hij zorgde ook voor veel gezelligheid en plezier.”

Inslapen

Afgelopen mei moesten Jorien en haar man hun 14-jarige West Highland White Terrier laten inslapen. Jorien: “Toby had waarschijnlijk een tumor in zijn hoofd. Hierdoor kreeg hij een paar keer per dag epileptische aanvallen. Dat was voor hem en voor ons heel vervelend. Dan moet je zo’n besluit nemen. Het was best pittig, dus stelden we het zo lang mogelijk uit. Maar als je ziet dat hij zo lijdt, weet je dat dit gewoon beter is. En er kon ook niks meer aan gedaan worden.”

Stil in huis

“Een hond is echt onderdeel van je huishouden en gezin. Als dat wegvalt, zorgt dat voor een lege plek. Het is opeens stiller en rustiger in huis. Je wordt niet meer opgewacht als je thuiskomt, dat mis je dan wel. Ook het lopen met de hond is altijd lekker voor jezelf, even fris buiten zijn. Zonder hond loop ik toch minder snel een rondje.”

Hechting

“Of het verlies van een huisdier vergelijkbaar is met het verlies van een mens? Het is wel enigszins vergelijkbaar. Je hecht je aan mensen, maar ook aan dieren. Van mensen krijg natuurlijk wel meer terug en heb je meer interactie. Ook kun je met een persoon meer intimiteit opbouwen. Dat heb je met huisdieren wel minder. Maar je hecht je wel aan elkaar en een hond is ook gevoelig voor emoties van eigenaren. Toby voelde bijvoorbeeld feilloos aan of ik gespannen, verdrietig of boos was. Dan kwam hij bij me om aandacht te geven of liet hij me juist even met rust. Dieren voelen dat echt aan. Daardoor hecht je je aan je huisdier, heb je mooie momenten met elkaar en is dat verlies en verdriet er achteraf ook.”

‘Na dik een half jaar namen we een nieuwe hond’

Joriens tips bij rouwen om je huisdier

• Verwerk het op je eigen manier. Dat hangt ook af van hoe gehecht je was aan je dier. Dat is met een konijn of goudvis weer anders dan bij een hond of poes. Ik heb een blog geschreven over het sterven van Toby. Hier kwamen veel positieve en begripvolle reacties op.
• Sta jezelf vooral toe dat je verdriet er mag zijn. Je mag rouwen om je huisdier. Je verdriet geeft juist weer hoe je aan je huisdier gehecht was, dus eigenlijk is het iets moois als je hem of haar mist. Dat geeft aan dat dit dier belangrijk voor je was. Dat verdriet mag er zijn en is goed. Ik denk dat rouwen om je huisdier voor iedereen een individueel proces is. Het duurt zolang als je nodig hebt, het verdriet moet slijten. Na dik een halfjaar namen mijn man en ik weer een nieuwe hond. Uiteindelijk ga je wel weer door. De mooie herinneringen blijf je houden. 
• Leef mee als omstander. Je kunt vragen hoe het gaat en of iemand zijn huisdier erg mist. Dit is waarschijnlijk wel het geval. Toch wordt hier niet altijd bij stil gestaan. Het verlies van een huisdier zorgt écht voor een lege plek in iemands leven. Erken dus dat er gemis en verdriet is. Dat is heel fijn voor de ander.

Weinig dingen kunnen je leven zo overhoop halen als rouw. Rouw- en verliescoach Petra Ferwerda vertelt over omgaan met rouw. ‘Je komt niet zozeer over je verdriet heen, je gaat er dóórheen’