Scheppingsdrift duikt in Openbaring
Allard Amelink duikt, met behulp van theoloog Alain Verheij en kunstkenners Lieke Wynia en Ab Nieuwdorp in het Bijbelboek Openbaring. Vuur, engelen, trompetten, een draak, de ruiters van de Apocalyps, de hoer van Babylon en het hemelse Jeruzalem. En op de troon een geslacht lam. In deze laatste aflevering van het seizoen bespreken ze het Bijbelboek dat leest als een bad trip: de Openbaring van Johannes, ook wel de Apocalyps.
Veel mensen hebben in de loop van de eeuwen lopen speuren naar aanwijzingen wanneer dit alles gaat gebeuren. Maar moeten we het visioen van Johannes wel zo lezen? En is het niet allemaal wel erg grotesk? We gaan op zoek naar de menselijke maat te midden van al de hectiek.
Lieke heeft een werk dat reflecteert op Maria die aan de hemel verschijnt en probeert om haar wat dichterbij te halen. Ab heeft een kwartet bij zich dat geschreven is in een apocalypische omgeving. Allard vertelt over de gevaren als je denkt dat je in de eindtijd leeft. En Alain zet bovenop alle beelden en symbolen die Johannes ons geeft, nog eens een hele berg beelden en symbolen.
In deze aflevering hoor je over:
Das Buch mit sieben Siegeln van Franz Schmidt (1937)
The Guadalupe Series van Yolanda Lopez (1978)
Waanzee van Robert Haasnoot (1999)
Babylon, the Great, is Fallen van Robert Roberg (1992)
Louange à l’Éternité de Jésus uit Quatuor pour la Fin du Temps van Olivier Messiaen (1941)
The Chronicles of Narnia van C.S. Lewis (1950-1956)
“Sieh, einen neuen Himmel” uit ‘Die letzten Dinge’ van Louis Spohr (1825)
Threshold to the Kingdom van Mark Wallinger (2000)
Poorten die nooit gesloten zullen worden
veegwagens schuiven als prehistorische insecten door de straten
met het weekend tussen hun kaken
in de schaduw van een kerk waar de fijnstralen groeien
zit een zevenkoppig diertje bang te wezen
gromt zacht uit zeven monden
en ik tast mijn lichaam af
controleer mijzelf op documenten
om mijn verplaatsingen hard te maken
lang heb ik om poorten zonder omheining gegeven
een eenzaam hek in een weiland, zelfs door schapen onbegrepen
twee bomen in een bos, de kruinen door een storm ineen gezegen
metalen deuren die automatisch openzwaaien
passagiers kijken verbaasd om zich heen in het luchtledige
alsof ze zonder aankomsthal
geen vorm aan hun gedachten kunnen geven
door hoeveel deuren stapt een mens in zijn leven?
hoeveel moed is er nodig verhalen te vertellen
die onze aangeboren waardigheid reflecteren?
niet in het comfort van een naderende eindstrijd te hangen
geen melodie, maar variaties rond een bron
iets met liefde die niet opraakt maar vermeerdert
bij het delen
Anne Broeksma
