‘Op de ope­ra­tie­ta­fel zei ik: ‘Onze lieve Heer, ik aanvaard’

Al vroeg leert Sigrid Kaag dat het leven kwetsbaar is: haar broertje sterft kort na zijn geboorte en als ze twaalf jaar is, worden haar ouders ziek en belandt ze in een pleeggezin. Aan haar ouders ziet ze dat het geloof rust en steun geeft, het vertrouwen dat God je zoveel geeft als je kunt dragen. “Ze hadden een hoopvolle manier van geloof belijden”, vertelt ze. “Er zat geen angst bij.”

Miskramen

Kinderen krijgen was moeilijk voor Kaag: ze heeft een aantal miskramen en zware zwangerschappen gehad. Een periode van verdriet, angst en vragen. Ze vertelt over haar zoontje, dat door een virus tijdens haar zwangerschap blind en/of doof geboren zou kunnen worden. “Ik lag op de operatietafel, het moest een keizersnee worden – en toen heb ik gezegd: ‘Onze lieve Heer, ik aanvaard.” Uiteindelijk is haar zoon gezond geboren, en kreeg ze in totaal vier gezonde kinderen.

Af en toe een schietgebedje

Kaag beschouwt zichzelf nog steeds als katholiek. “In momenten van twijfel en angst merk ik dat je terugvalt op wat je geleerd hebt. Misschien is dat mijn eigen keuze, mijn eigen fictie. Rationeel is het niet. Mijn keuze is om op vertrouwen te blijven bouwen." Inhoudelijke debatten voert Kaag er niet over – ze is meer van de ‘biddende aard’. “Af en toe een kaarsje, een schietgebedje, een Avé Maria. Wel een beetje lui natuurlijk.”

Belangrijkste waarden

Het gaat Kaag meer om de waarden die ze heeft meegekregen: het beste uit jezelf halen en iets voor de ander betekenen. En die passie loopt als een rode draad door haar politieke carrière. “Samen leven en beleven. In plaats van altijd maar te wijzen op verschillen, te kijken wat ons verbindt. Dat is belangrijk in ons tijdperk.”
 

Kijk hier de aflevering van Adieu God met Sigrid Kaag terug!