'Sta niet toe dat deze crisis uw gemeente de doodschop verkoopt'

Toch horen kerkdienst, gezamenlijkheid en lofzang helemaal bij het christelijk geloof. Zonder deze pijlers raken we ondervoed. Weer samenkomen na een lange periode is als een feestmaal na een vastentijd. Het kleine aantal mensen maakt de blijdschap van het weerzien extra groot. De groet in de naam van Hem die was en is en komen zal klinkt als nieuw in onze oren. De neurielof of fluisterlof (vanachter mondkapje of sjaal) verbindt ons met elkaar en Hogerhand. De zegen is helend, het slotlied kan buiten – op volle kracht, uit volle borst, in volle overtuiging: ‘Heer, ik wil Uw liefde loven, al begrijpt mijn ziel U niet.’

Geef ons de kans om dit om beurten te ervaren. Ja, het is ingewikkeld. Ja, het geeft gedoe. Ja, soms moet er worden gezocht naar een groter gebouw. Maar heb wat meer vertrouwen in jullie eigen inventiviteit. Kijk hoe anderen het doen, vraag her en der om hulp en start de boel weer op. Sta niet toe dat deze crisis uw gemeente de doodschop verkoopt; ga voor de genade-slag. We dienen een God wiens specialiteit het is uit het kwaad iets goeds te laten komen.

Vergeet daarom in het bijzonder de zoeker niet. De kijkcijfers van veel onlinediensten waren vaak hoger dan het aantal gemeenteleden. Het is niet denkbeeldig dat er belangstellenden zijn die binnenkort een kijkje willen nemen. Stel een min-vijf-regel in: dertig (en straks honderd) min vijf gemeenteleden zijn welkom. Houd de makkelijkste plaatsen open voor wie nieuwsgierig is geworden. Kortom: mogelijkheden genoeg om er binnen de beperkingen alsnog vol voor te gaan. Bedankt voor alles wat jullie tot nu toe voor ons deden, liefs en zegen.

Beeld: shutterstock