Strafrechtadvocaat Job Knoester: 'De dood van mijn zoontje is elke dag aanwezig'
3 april 2025 · 17:28
Update: 4 april 2025 · 13:13
In deze aflevering van 'De Kist' spreekt strafpleiter Job Knoester (1968) openhartig over de dood van zijn zoontje en het verlies van zijn vader. Jarenlang parkeerde hij zijn verdriet, tot dat niet langer kon. “Het hoort bij mijn verhaal", zegt hij. “Pas toen ik het toeliet, voelde ik: dit mag er zijn.”
In het gesprek met Kefah komt niet alleen de zwaarte van Jobs werk naar voren. Het is vooral het persoonlijke verlies dat Jobs verhaal een onverwachte, rauwe diepte geeft.
Achter de betrokken en soms strijdbare advocaat schuilt een man die ook zelf diepe verliezen heeft meegemaakt. In 'De Kist' deelt Job het aangrijpende verhaal over zijn zoontje Michaël, die vlak voor de geboorte stierf. “Dat was mijn eerste echte confrontatie met de dood,” vertelt hij. “Op oudjaarsdag gingen we naar het ziekenhuis voor een controle. De blik in de ogen van de gynaecoloog toen hij geen hartslag kon vinden, vergeet ik nooit meer.” Toch ging Job kort daarna weer aan het werk, overtuigd dat door blijven gaan de pijn zou dempen.
Ik moest leren het verdriet toe te laten
Jaren later verloor Job zijn vader, veel te jong, op zestigjarige leeftijd aan kanker. Ook toen koos Job ervoor om snel weer aan het werk te gaan. Het verdriet werd niet benoemd, niet gedeeld – alleen weggestopt. Maar dat lukte niet voor altijd. Een tweede scheiding, emotionele uitputting en het besef dat hij zichzelf kwijt was, dwongen hem tot stilstand. “Ik moest leren om verdriet toe te laten. Niet alleen parkeren, maar echt een plek geven."
Wie is Job Knoester?
Sindsdien is zijn werk ook veranderd. De verhalen van zijn cliënten – vaak gebroken levens vol verraad, misbruik en verwaarlozing – raken hem nu dieper dan ooit. “Vroeger kon ik er afstand van houden. Nu voel ik het. De ellende komt binnen. En dat is goed. Het maakt me menselijker.”
Elke avond voor hij naar bed gaat, noemt Job in stilte de namen van zijn zes kinderen, eindigend met zijn stilgeboren zoontje Michaël. “Ik zeg dan in gedachten tegen ieder kind: ik hou van je. Ze horen het niet, maar ik vind het belangrijk dat het gezegd wordt.”
Dat lied wás de dood voor mij
Lange tijd kon hij het lied De Vlieger van André Hazes niet aanhoren. Het was te pijnlijk, te confronterend. “Dat lied wás de dood voor mij." Wat maakte dat dit lied nu tóch weer in zijn afspeellijst staat?
De Kist met Job Knoester gemist?
Meest gelezen
- Mama Mirjam: ‘De vrouw wijst naar Liv en glimlacht. “Ik heb er thuis ook zo één”’
Column
Mama Mirjam: ‘De vrouw wijst naar Liv en glimlacht. “Ik heb er thuis ook zo één”’
- Bianca kreeg een hartinfarct door SCAD: ‘Mijn lichaam schreeuwde: dit is niet goed’
Persoonlijk verhaal
Bianca kreeg een hartinfarct door SCAD: ‘Mijn lichaam schreeuwde: dit is niet goed’
- Geen mensen, geen herrie, wél drollen: Rachel Rosier over haar zoektocht naar rust
Het goede leven volgens Rachel Rosier
Geen mensen, geen herrie, wél drollen: Rachel Rosier over haar zoektocht naar rust
Lees ook
- Als je kind vermist is: 'Je weet intuïtief dat er iets goed mis is'
Nieuwe podcast EO: Verdwenen
Als je kind vermist is: 'Je weet intuïtief dat er iets goed mis is'
- Als de dader je vader is: Carissa over haar jeugd vol misbruik
'De Verandering', zondag 24 augustus, 11.40 uur, NPO 2
Als de dader je vader is: Carissa over haar jeugd vol misbruik
- Agressie in de zorg blijft toenemen: ‘Hij kwam op mij af met zijn handen naar mijn nek’
Agressie in de zorg blijft toenemen: ‘Hij kwam op mij af met zijn handen naar mijn nek’
Schrijf je hier in voor de Visie-nieuwsbrief
Als christelijke gids willen we je helpen om te leven met God. We brengen je persoonlijke verhalen, verdiepende thema’s, christelijk nieuws en mediatips. In onze wekelijkse nieuwsbrief willen we je inspireren om hoopvol te leven en te geloven.
Lees onze privacyverklaring.