Suzanne (20) hield depersonalisatieverschijnselen over aan een XTC-pil
"Ik wil weer voelen wie ik ben"
Vier procent van de gebruikers houdt langdurige klachten na gebruik van Partydrugs. Suzanne gebruikte anderhalf jaar geleden XTC en sindsdien is haar leven niet meer hetzelfde en ziet zij de wereld niet meer zoals die is. Suzanne hield depersonalisatieverschijnselen over na XTC gebruik.
“Het was voor mij de derde keer dat ik XTC gebruikte. Ik denk dat ik best wel veel heb gehad, anderhalve pil in totaal. Ik zat al niet zo lekker in mijn vel en vond school niet leuk, maar de avond was verder wel gewoon leuk; ik heb de hele avond gedanst. Toen ik de club uitkwam voelde ik me niet lekker. Ik had last van mijn maag en had hoofdpijn. Ik heb toen tien uur geslapen en tegen het avondeten werd ik wakker. Daarna voelde ik mij weer goed. Ik heb nog een goede nacht gehad en ging daarna weer fris aan het werk. Ik werk in de horeca en het was drukste dag van het jaar. Na hard werken sliep ik weer een lange nacht en ik werd goed wakker. Eigenlijk was er niks aan de hand en ik zat lekker in mijn vel.”
Angst
“Ik ging mijn kamer opruimen. Ik weet nog dat ik een kledingstuk van de grond opraapte en ineens kreeg ik geen lucht. Ik dacht; ik moet hier weg. Ik had dit nog nooit meegemaakt en ik was zo bang. Mijn hart ging tekeer. Ik dacht dat ik een hartaanval kreeg en dat ik doodging. Mijn moeder zei dat ik een paniekaanval had. Dat duurde ongeveer vijf minuten. Toen dat voorbij was, werd ik overspoeld door een depressief gevoel; ik voelde me zo intens verdrietig. Ik stond in mijn kamer waar ik ook stond voor de aanval, maar het was niet meer zoals het was. Ik wist dat ik mijn eigen huis was, maar het voelde niet als mijn kamer. Het is heel moeilijk uit te leggen, maar mijn huis voelt niet meer als thuis.”
“De eerste paar weken voelde ik me ontzettend angstig. Ik had nog nooit zo’n paniek gevoeld en ik was bang dat dit terug zou komen. Ik heb twee weken niet geslapen, zo bang was ik. Ik dacht: mijn leven is voorbij als ik me zo blijf voelen.”
"Ik wil dat mijn huis weer als thuis voelt"
“Ik heb contact gezocht met het drugs info team. Zij zeiden dat het meestal na drie maanden over gaat. Ik ben nu anderhalf jaar verder en de symptomen zijn nog steeds niet afgenomen. Ik wil weer voelen wie ik ben. Ik wil dat mijn huis weer als thuis voelt. Ik leef nu wel, maar ik heb niet het gevoel dat ik leef. Niet zoals eerst. Ik slik nu antidepressiva en de symptomen hebben gradaties; soms is het erger en soms beter. Soms denk ik; alles voelt echt en ziet er echt uit, maar het is niet echt. Soms ben ik angstig en dan denk ik: Wie ben ik? Ik kijk liever niet in de spiegel, dan lijkt het alsof er iets mist bij mij. Als iemand vraagt wie ik ben dan kan ik het niet uitleggen. Vroeger had ik mezelf omschreven als zorgzaam, vrolijk, spontaan, grappig en aanwezig. Nu ben ik veel minder spontaan en aanwezig; ik trek me terug en ben in mezelf gekeerd. Niet altijd gelukkig. Het voelt vaak alsof ik niks te vertellen heb, omdat ik zo in mijn eigen gedachten zit.
Zonnebril
Ik ben veel bezig met mijn klachten en denk over alles na. Ik kan de deur niet uit zonder zonnebril, dan voel ik me te blootgesteld. Ik zie de wereld ‘te anders’ zonder zonnebril. Dan merk ik heel erg die derealisatie. Als ik een zonnebril op heb, dan lijkt het normaler. Misschien is het omdat ik al anderhalf jaar een zonnebril op heb, dat ik niet meer zonder kan. Bij elke handeling denk ik: welke invloed heeft dit op mijn brein. Uit angst dat het erger wordt.”
“Ik heb geleerd niet naar de piekeraar te luisteren in mijn hoofd. Positieve afleiding en naar iets uit kijken helpt me de toekomst positiever in te zien. Ik ben alleen best wel lui, dus ik doe niet zoveel.”
“Ik heb drie jaar een relatie - waarvan de helft dus met deze klachten – en mijn relatie is echt veranderd. Mensen die dichtbij mij staan, voelen anders. Ik voel niet meer de connectie zoals het was. Ik weet dat mijn beste vriendin mijn beste vriendin is, maar het voelt anders.”
Therapie
“Ik heb nu geaccepteerd dat dit zo is. Mijn standaardgevoel is een 6. Ik praat veel met mensen die dit ook hebben. Die zeggen dat ze er af en toe even uit komen met een bepaalde oefening. Dat is mij nog niet gelukt.”
“Ik ben eerst begonnen met cognitieve gedragstherapie; dat gaf mij eerst een fijn gevoel. Ze stelden me gerust en zeiden dat mijn echte gevoel wel weer terug zou komen. Op het laatst stuurde ik er zelf op aan dat het eind van het gesprek werd afgesloten met: 'het komt wel goed.' Gewoon omdat ik dat wilde horen. Maar op een gegeven moment merkte ik dat ik me goed voelde omdat zij dat zei en niet omdat het zo was. Nu ga ik beginnen met dramatherapie.”
