Tienermoeder Naomi werd zwanger op haar 16e

Naomi groeit op in en christelijk gezin, als dochter van zanger en voorganger Kees Kraayenoord. “Op school wist niemand wie mijn vader was. Alleen op Opwekking of de EO-Jongerendag besefte ik dat veel mensen hem kenden. Toen ik samen met mijn zus de Alpha-cursus volgde, ging ik geleidelijk meer over het geloof nadenken. Op mijn dertiende liet ik mij dopen. Ik heb er nooit spijt van gehad.”

Met seks wacht je tot het huwelijk: dat krijgt Naomi thuis mee. “Mijn ouders waren daar nooit heel streng over, totdat ze merkten dat mijn vriend Robert en ik ermee bezig waren. Ik ben eigenlijk altijd een braaf meisje geweest. Ik durfde nooit over grenzen te gaan. Robert is een stuk losser. De ene keer trok ik hem voor de grens terug, de andere keer gingen we de grens samen over.”

Zwangerschapstest

Naomi is 16 jaar als haar menstruatie uitblijft. Op een woensdagochtend wacht ze net zo lang tot iedereen het huis uit is, om in haar eentje een zwangerschapstest te kunnen doen. “Ik was continu met Robert aan het appen. Wat ik al voelde, werd bevestigd: de test was positief. Heel langzaam drong het tot me door: ik word moeder.”

Diezelfde avond zitten Naomi en Robert bij hun jeugdleiders op de bank, om het nieuws aan hun ouders te vertellen. “Ik was enorm gespannen. Mijn ouders en schoonouders schrokken, maar dachten al snel met ons mee. Ook mijn zussen moesten wennen aan het idee dat ze tante werden. Maar ze troostten en knuffelden mij, leefden met me mee en gaven lieve cadeautjes.”

Geschrokken blikken

Omdat Naomi precies tijdens de eindexamens is uitgerekend, trekt ze al snel aan de bel bij haar mentor. “Ik wilde het niet te lang verzwijgen, vanwege mijn extreme misselijkheid. Op een vrijdagmiddag vertelde ik in mijn klas dat ik zwanger was. Ik was heel bang voor de reacties. Van ‘Ik snap niet dat je het houdt’ tot ‘slet’ en ‘hoer’: ik kreeg veel over mij heen. Een paar vriendinnen raakte ik kwijt. Voor de bevalling vond ik dat best lastig. Daarna dacht ik alleen maar: Je mist iets heel leuks van mij. Gelukkig waren er ook vriendinnen die enorm met mij meeleefden. Ze genoten van de geschrokken blikken die ik kreeg als ik met mijn enorme buik door de gangen liep.”

Mijn vriendinnen genoten van de geschrokken blikken die ik kreeg als ik met mijn enorme buik door de gangen liep

Samen met Robert volgt Naomi een zwangerschapscursus. “Tussen alle stress, regeldingen en meningsverschillen, voelde dat echt even als ‘ons momentje’. Robert was erg gespannen en ik wist niet waar ik goed aan deed: bij mijn ouders blijven wonen, of toch het huis uit? Uiteindelijk zetten we in mijn slaapkamer een wiegje en commode neer.”

Vlak voor de uitgerekende datum wordt Naomi opgenomen met een zwangerschapsvergiftiging. “Ik was erg verward en zei rare dingen. Ik kreeg weeënopwekkers en kwam in een weeënstorm terecht. Na een paar uur had ik nog niet eens een centimeter ontsluiting. Ik was zo teleurgesteld toen ik hoorde dat het een keizersnede werd. Dan volg je een hele cursus, en dan loopt alles helemaal anders. Robert stond nog maar net in de operatiekamer toen Bram werd geboren. Ze lieten hem even aan me zien, waarna hij direct werd meegenomen om te worden gecontroleerd. Ik kon alleen maar huilend naar de deur kijken, wachtend tot hij weer terug zou komen.”

Op de bank slapen

Naomi is heel dankbaar voor de hulp die ze van haar ouders en schoonouders krijgt. “Natuurlijk lag de zorg voor Bram voornamelijk bij ons, maar onze ouders hebben ons de eerste periode enorm geholpen met praktische dingen. Ik hoefde maar een bepaalde blik op te zetten, of mijn ouders wisten wat ik nodig had. Een week nadat Bram werd geboren, moest Robert examen doen. Door de keizersnede kon ik nog niets. Mijn moeder is bij mij op de kamer komen liggen, zodat Robert op de bank kon doorslapen.”

Ik kon alleen maar huilend naar de deur kijken, wachtend tot hij weer terug zou komen

Als Bram een jaar is, gaat het jonge gezin op zichzelf wonen. “Het was fijn om Bram ’s nachts niet meer bij elk huiltje op te hoeven pakken, omdat anders het hele huis wakker zou worden. Toch vond ik het ook vreemd om op mijn achttiende al het huis uit te gaan. Toen we onlangs weer even bij mijn ouders introkken in verband met onze verbouwing, voelde het alsof ik wat tijd kon inhalen. Samen met mijn moeder theedrinken op de bank en even kletsen: ik genoot ervan om gewoon weer even dochter zijn, in plaats van moeder.”

“Voordat ik zwanger was, had ik net als veel jongeren van mijn leeftijd geen idee wat ik wilde. Nu Bram in mijn leven is, heb ik een heel duidelijk doel: zorgen voor mijn zoontje. Voor mijn idee heb ik niet veel gemist doordat ik jong moeder ben geworden. Ik hield nooit echt van uitgaan of nachten doorhalen. Natuurlijk wil ik af en toe even helemaal alleen zijn. Maar als Bram dan uit logeren is, mis ik hem al snel en wil ik toch even Facetimen.”

Diepere liefde

Bram leert zijn moeder vooral stilstaan bij de kleine dingen. “Sinds ik moeder ben, heb ik een diepere liefde leren kennen. Sommige dingen raken me daardoor meer. Bijvoorbeeld het Bijbelverhaal van Maria, die haar zoon Jezus moet zien lijden.

Als ik zie hoe snel Bram groeit, probeer ik meer stil te staan, speels te zijn, dingen los te laten en lekker te genieten van hem. Binnenkort hoop ik deeltijd een studie op te pakken. Vorig jaar zijn Robert en ik voor de wet getrouwd en dit jaar hopen we een groter feest te kunnen geven. En een baby: dat komt nog wel een keer.”

Beeld: Jeannine Rijsdijk
Styling: Joselien Hoogendam

Lees ook het verhaal van Tienervader Jesse