Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Tienervader Jesse: ‘Alles wat te maken had met onze zoon, wilde ik meemaken’

‘Dat mijn ouders volledig achter mij stonden was voor mij superbelangrijk’

Tienervader Jesse van Dalen (19) is 16 jaar als zijn 15-jarige vriendin Nienke ontdekt dat ze al 20 weken zwanger is. Hij mist geen echo en puft mee op de zwangerschapsgym.

Deel:

“Toen ik Nienke voor het eerst zag lopen op het schoolplein, zei ik tegen mijn vrienden: ‘Zij is best wel knap voor een brugger’. Ik zocht haar op via Instagram. Zij vroeg of ze me ergens van kende en al snel stuurden we elkaar berichtjes. Toen ik na een date bij de McDonalds met haar terugliep naar het bushokje, vroeg ik of ze mijn vriendin wilde worden. We waren heel erg verliefd en wilden elkaar zo veel mogelijk zien. Als we elkaar niet zagen, waren we aan het videobellen. Nienke was 14 jaar en moest haar telefoon inleveren voordat ze naar bed ging, maar dan kletsten we stiekem gewoon verder via de laptop.

20 weken zwanger

Thuis kreeg ik mee dat het mooi is om seks te bewaren voor het huwelijk. Maar ik was jong en nieuwsgierig en voor het eerst echt verliefd. Toen Nienke niet meer ongesteld werd, negeerden we dat een beetje. We waren superjong en wilden het niet geloven. Nienke was al 20 weken zwanger toen we erachter kwamen. Het voelde alsof ik in een film zat. Soms kon ik urenlang naar de muur staren. Hoe moest ik dit vertellen? Aangezien mijn vader dominee is, heb ik het idee dat ons gezin onder een vergrootglas ligt. Ik was bang voor de reactie van de kerk.

Dat mijn ouders volledig achter mij gingen staan, was voor mij superbelangrijk

Nog diezelfde dag ging ik naar mijn moeder. Huilend zei ik: Mam, ik moet wat zeggen. Mijn moeder zag gelijk dat het serieus was. Ze zei: ‘Jesse, het maakt niet uit wat je vertelt, het komt allemaal wel goed’ en gaf me een knuffel. Ik vertelde dat ik vader werd. Ze bleef heel rustig en herhaalde dat alles goed zou komen. Later die dag hoorde ik mijn vader thuiskomen. Ik keek hem niet aan toen ik zei: Pap, ik word vader. Ik was bang dat hij boos zou worden. Maar hij aaide over mijn rug en zei: ‘Ach jongen toch, het komt wel goed.’ Dat mijn ouders volledig achter mij gingen staan, was voor mij superbelangrijk. Op zo’n moment heb je gewoon echt de steun van je ouders nodig.

Vooroordelen over tienervaders

Binnen no time wist mijn hele school het. Mijn vrienden schrokken van het nieuws, maar zeiden ook: ‘Als iemand het kan, ben jij het!’. Toen ik na een paar weken van de schrik was bekomen, was ik heel blij. Mijn ongelovige voetbalvrienden feliciteerden me. Op mijn christelijke school kreeg ik vragen als: ‘Hoe kan dat nou gebeuren?’ Dat voelde soms als een oordeel. Over tienervaders bestaan sowieso veel vooroordelen. Zelf heb ik altijd gezegd: Er gaat niemand dood, er komt alleen nieuw leven. Het is iets supermoois wat God heeft gemaakt.

Ook al kom ik uit een domineesgezin, ik had nooit echt een relatie met God. Een vriend vroeg wat ik nodig had om te geloven dat God bestaat. Een teken, zei ik. Toen Nienke en ik op een zondag een jongerendienst bezochten, zei de spreker dat hij een beeld had gekregen van een jong meisje dat zwanger was. Wij waren in shock: had hij het over ons? Ik liep naar hem toe en de spreker bad of ik een goede vader mocht worden. Toen ik terugliep, had Nienke een kroontje en een kaartje vast, waar Bijbelteksten als ‘Je bent gemaakt in de buik van je moeder en ‘Je bent een koningskind’ op stonden. Een vrouw had die ochtend het idee gehad dat ze dat in haar tas moest stoppen. Dit voelde als de bevestiging waarom ik had gevraagd! God is erbij, ook in deze situatie. ‘Ik help je, Ik draag je, je hoeft je nergens zorgen om te maken.’

Alles wat te maken had met onze zoon, wilde ik meemaken. Ik was bij elke echo en ging mee naar zwangerschapsgym. Bij Nienke thuis maakten we een kinderkamer. We hebben niets hoeven kopen. Gemeenteleden kwamen met allemaal babyspullen aan. Ik weet dat sommige gemeenteleden het gek vonden, maar ik heb het niet aan hen gemerkt. We kregen juist veel steun, hulp en liefde. Ik zie dat als Gods werk door mensen heen.

Mooi en gek

Tijdens de bevalling kwam er zoiets sterks naar boven bij Nienke. Ik wist niet dat ze dat in zich had. Mijn respect voor haar is alleen maar gegroeid. Omdat de bevalling heel zwaar was, moesten we nog een week in het ziekenhuis blijven, voordat we Tiamo mee naar huis mochten nemen. Ik moest enorm wennen aan het idee dat ik vader was. Het was mooi en gek tegelijkertijd. Omdat Nienke lang moest herstellen, sliep Tiamo de eerste tijd vooral bij mij op de kamer. Ik ging er ’s nachts vaak uit om hem naar Nienke te brengen voor de borstvoeding.

Ondertussen wilde ik gewoon doorgaan met mijn leven. Ik was net aan mijn opleiding begonnen en wilde die afmaken. Ook bleef ik voetballen, om mijn koppie leeg te maken. Toen Tiamo een jaar was, hadden Nienke en ik het heel zwaar. We besloten een pauze in te lassen om tot rust te komen. Ik ontdekte dat ik Nienke heel erg miste. En dat we door de zorg voor Tiamo elkaar soms vergaten. Ik wist: ik houd van Nienke en ik heb haar nodig in mijn leven. Nu hebben we goede afspraken gemaakt. Onze ouders passen op vaste dagen op Tiamo en hij gaat naar een ontzettend lieve gastouder.

Voor het huwelijk bewaren

Doordat Nienke en ik allebei nog thuis wonen, hebben we altijd hulp en oppas voor Tiamo. Maar het is ook pittig. We hebben met onze ouders besproken dat wij als ouders van Tiamo de opvoeding doen, maar soms krijg je als tienerouders toch goedbedoeld advies. Mijn broers en zussen accepteren Tiamo honderd procent, maar ze worden soms om 7 uur wakker door een schreeuwende peuter. Nienke en ik hopen binnenkort te trouwen. We hebben nog nooit een nacht samen in één bed geslapen. We vinden het mooi om dat voor het huwelijk te bewaren.

We hebben nog nooit een nacht samen in één bed geslapen; dat willen we voor het huwelijk bewaren

Mijn vader is voor mij een voorbeeld. Ondanks zijn drukke baan investeerde hij in het gezin. Hij bracht me naar school, haalde me op, nam me mee naar de voetbal en liet me de wereld zien. Zo’n betrokken vader wil ik ook zijn. Tiamo is nu 3 jaar; een peuter met een eigen wil. Hij is op een leuke manier eigenwijs en leert zo snel! Tiamo kan soms zomaar vol verwondering stilstaan bij een paardenbloem. Hij leert mij om te genieten van de kleine dingen. Ik zou nog wel meer kinderen willen krijgen, maar nu nog niet. Mijn toekomst leg ik in Gods handen. Hij is onze maker.”

Tekst: Charlotte van Egmond
Beeld: Jeannine Rijsdijk
Styling: Joselien Hoogendam

Linda's dochter was 18 toen ze zwanger raakte. Lees Linda's verhaal: 'Het is mooi om te zien hoe Amy het doet als jonge moeder'

Geschreven door

Charlotte van Egmond

--:--