‘O, wat zijn die versoepelingen spannend’

Vanaf 28 april, mogelijk de dag waarop u deze column leest, mag u onder voorwaarden weer naar het terras, vervalt de avondklok en mag u weer naar de winkel.

Ik noem het een markant moment, omdat het kabinet tot nu toe heel dicht bij de adviezen van het OMT is gebleven. Tot onvrede van andere groepen in de samenleving, die vinden dat het kabinet te goed naar de medici en viroloog-achtigen luisterde.

Eerlijk gezegd kan ik het besluit van het kabinet niet zo goed plaatsen. Natuurlijk, de modellen van het RIVM laten zien dat we op de piek van de ziekenhuisbezetting zouden zitten. Maar modellen zijn modellen en de werkelijkheid houdt zich daar niet altijd aan. Als je ziet hoe vol de ziekenhuizen en de ic’s op dit moment liggen, houd je je hart vast. Komen we dan, helemaal aan het einde van deze crisis, toch nog in code zwart terecht? Komen we dan toch nog in de situatie dat er geen plek is op de ic’s voor mensen die daar eigenlijk moeten liggen?

Ik snap niet waarom het kabinet niet even afwacht of de modellen van het RIVM kloppen, of het inderdaad zo is dat de bezetting in de ziekenhuizen afneemt. Stel dat dit nog twee weken duurt, maakt dat dan zo’n groot verschil? Natuurlijk, iedereen wil door met zijn of haar leven. Ik wil ook graag naar een terras, met meer mensen op bezoek en weer gewoon naar de winkel om eindelijk eens nieuwe kleren te kopen. (Ik hou niet van online shoppen, dus heb privé al een jaar geen nieuwe kleren gekocht.)

Het kabinet, dat ook nog eens demissionair is, neemt een grote verantwoordelijkheid op zijn schouders. Dat geldt al de hele crisis, maar nu in versterkte mate. “Hopelijk is er toch nog ergens een rode knop,” zei intensivist Diederik Gommers vorige week in de EO-podcast Virusfeiten. “Zodat we de versoepelingen alsnog kunnen uitstellen als de daling zich niet aandient.”

Als u dit leest, is het rond 28 april. U weet inmiddels misschien meer, maar o, wat is dit spannend.