Marjoleins leven werd bepaald door geesten en angsten

Marjolein is als kind onzeker en angstig, ze voelt zich eenzaam. “Het was alsof ik alleen was in een hele grote boze wereld.” Deze eenzaamheid neemt toe nadat haar ouders scheiden als Marjolein elf jaar oud is. “Het voelde alsof het fundament onder mijn leven weggeslagen werd. De scheiding kwam heel onverwacht, het was heel heftig.”

Misbruik

In diezelfde periode komt Marjolein in contact met een oudere man. “Ik vond het fijn dat iemand vroeg hoe het met me ging. Ik mistte dat in die tijd namelijk heel erg. Maar daardoor viel ik dus wel in de armen van een verkeerde jongen. Hij heeft me verschillende keren misbruikt. Ik heb het mezelf heel lang kwalijk genomen dat het meerdere keren is gebeurd. Ik ben namelijk zelf degene geweest die bij hem terugkwam.”

Niet veel later komt Marjolein in aanraking met glaasje draaien. En vanaf dan gaat het helemaal mis met Marjolein. “Die avond hoorde ik thuis voor het eerst rare geluiden beneden. Dat was meteen beangstigend. Ik kreeg later dromen die uitkwamen, bijvoorbeeld dat iemand in onze familie zou komen te overlijden.”

Bevestiging

De ervaringen die Marjolein heeft worden steeds erger. “Op een gegeven moment hoorde ik voetstappen door het huis gaan, over de trap naar boven. Ik voelde zelfs dat iemand op mijn bed kwam zitten. Toen ik een keer bij een vriendin was hoorde ik de wc zomaar doorspoelen. Mijn vriendin hoorde dat ook.” Ondanks dat dit haar de bevestiging geeft dat ze niet gek is omdat ze die geluiden hoort, maakt het haar ook nog angstiger.

Door alles wat ze ervaart, wordt Marjolein depressief. Ze wil niet meer verder. “Ik wilde de pijn stoppen, het verdriet en de eenzaamheid. Ik kon niet meer genieten van mijn leven. Mijn moeder probeerde me op alle mogelijke manieren te helpen. Ze schakelde zelfs paragnosten in en liet mensen in huis komen om geesten uit mijn slaapkamer weg te jagen. Maar niets hielp. Ik bleef iedere nacht die ‘bezoekjes’ hebben.”

Maatschappelijk werkster

Uiteindelijk gaat Marjolein in gesprek met een maatschappelijk werkster, die haar aanraadt ervoor te bidden. “Ik lachte haar uit. Wat ik ook zou gaan doen, ik zou nooit gaan bidden. Een paar maanden later zei iemand anders die ik sprak echter hetzelfde tegen me. Toen dacht ik bij mezelf: Ik wil blijkbaar alles een kans geven, waarom zou ik dit dan niet een keer proberen?”

Als Marjolein die nacht weer merkt dat er geesten in haar slaapkamer zijn, besluit ze haar handen te vouwen. “Ik vroeg of God me wilde beschermen tegen al die enge dingen. Toen zei ik ook nog: ‘En God, ik bid één keer en als het niet helpt dan bid ik nooit meer, Amen’. Terwijl ik daarna nog over dat gebed nadacht, besefte ik ineens dat het weg was.”

In het programma De Verandering vertelt Marjolein hoe ze na die bijzondere ervaring tot geloof komt en hoe haar leven radicaal veranderd is. Bekijk de uitzending hieronder: