Vijf veteranen keren terug naar Srebrenica; de plek waar hun leven veranderde

Onder de veteranen zijn Bianca en haar dochter Bo. Bianca was chauffeur bij Dutchbat III en worstelde jarenlang met de gevolgen van haar uitzending. Bo merkte die vooral thuis: een vaak boze en soms afwezige moeder. Nu, dertig jaar later, keren ze samen terug naar de bron van dat verdriet. Op de plekken waar het trauma begon, ontstaat ruimte voor begrip en verbinding. "Het is niet het einde, maar het begin van een proces", beseft Bo.

Ook veteraan Jos is terug, samen met zijn vrouw. Tijdens de missie gaf hij les aan kinderen en startte hij een uitwisselingsproject met tekeningen tussen Nederlandse en Bosnische kinderen. Nu brengt hij de tekeningen terug, als symbolisch gebaar om het verleden af te sluiten. De tekeningen, vol soldaten, tonen hoe kinderen de situatie zagen. De ontmoeting met de inmiddels volwassen tekenaars maakt diepe indruk.

Wat gebeurde er in Srebrenica?

In juli 1995 werden in en rond Srebrenica meer dan achtduizend moslimmannen en -jongens vermoord door Servische troepen. De Nederlandse militairen van Dutchbat III hadden niet de mensen en middelen om dit drama te voorkomen. Ze waren op een onmogelijke missie gestuurd. Deze grootste genocide in Europa sinds de Tweede Wereldoorlog liet diepe littekens achter; ook bij hen die waren uitgezonden om vrede te brengen. In Terug met Dutchbat bezoeken de veteranen - samen met hun man, vrouw of kind - oude posten. Ze spreken met overlevenden en ontmoeten enkele 'Moeders van Srebrenica', die hun mannen en zonen verloren.

Reflectie en herstel

De reis die centraal staat in Terug met Dutchbat is onderdeel van een terugkeerprogramma van het Nederlands Veteraneninstituut. Deze organisatie ondersteunt veteranen bij het verwerken van hun ervaringen en organiseert terugkeerreizen naar Bosnië voor Dutchbat III-veteranen, om ruimte te bieden voor reflectie, ontmoeting en herstel.