Vijf zussen over hun speciale band: ‘Het lijkt wel een musical hier’

Zussenband

Op de vraag hoe ze hun band als zussen zouden omschrijven, begint de oudste zus Esther lachend te vertellen: “We wonen allemaal in Bodegraven en letterlijk een paar straten van elkaar vandaan. We komen graag bij elkaar aanwaaien en dat kan ook altijd wel. Iedereen staat daar open voor en dat is heel gezellig!”

Eigenlijk heb ik in totaal gewoon vijf moeders

Hanna vult haar aan: “Mensen zeggen wel eens: ‘Wauw, wat hebben jullie veel contact met elkaar!’ Dan sta je er weer bij stil hoe bijzonder dat eigenlijk is. We kunnen alles met elkaar delen. Als we elkaar twee weken niet hebben gezien dan roepen we al: ‘Ik heb je lang niet gezien!’”

“Eigenlijk heb ik in totaal gewoon vijf moeders,’’ zegt Joanne quasi-grappend. “Maar ik bof wel met zoveel zussen. We wonen natuurlijk allemaal vlakbij en als het bijvoorbeeld lekker weer is, dan bel ik ze gewoon op en dan zit ik een uur later gewoon gezellig bij hen op de bank!”

Een zusje

De komst van hun jongste zusje Joanne zorgde voor een grote verandering in het gezin. De oudsten waren al druk aan het studeren en Karin en Hanna gingen de pubertijd in.
“De avond dat het nieuws werd verteld weet ik nog precies,’’ licht Karin toe. “Het was 31 december en we zaten met z’n allen voor de televisie oliebollen te eten, naar het circus te kijken. Op een gegeven moment kwamen onze ouders met de boodschap: ‘We hebben een verrassing.’” Karin grinnikt en gaat verder: “Het jaar daarvoor hadden ze ook een verrassing en toen kregen we een film van Mary Poppins, dus ik dacht aan zoiets. Maar toen vertelden ze dat we nog een broertje of zusje zouden krijgen.”

De komst van hun jongste zusje Joanne zorgde voor een grote verandering in het gezin

Esther kan het zich ook nog goed herinneren. “Ik zat naast mijn vriend op de bank en keek aandachtig naar het circus en toen werd de tv zomaar uitgezet. Ik had meteen door dat er iets aan de hand was en dat er meer aan zat te komen dan een film van Mary Poppins. Mijn moeder begon te huilen (die zat natuurlijk zwaar onder de hormonen) en toen kwam het hoge woord eruit. We vonden het allemaal superleuk. We hebben zelfs met z’n allen haar naam bedacht.”

De zussen knikken allemaal instemmend. “We hebben echt wel even moeten wennen toen Joanne er was. Maar we sleepten haar overal mee naar toe. Als we bijvoorbeeld boodschappen ging doen, dan werden we nagestaard, en bij de kassa werd er tegen Joanne gezegd: ‘vraag maar aan je moeder’, doelend op één van ons zussen.” 

We konden echt alles bespreken, gekke dingen, het maakte niet uit

Esther: “Ik denk dat het feit dat Joanne veel later kwam er wel voor heeft gezorgd dat we allemaal nog zo dicht bij elkaar in de buurt wonen en elkaar tegenkomen in de kerk, op straat en in de supermarkt. We wilden haar allemaal zien opgroeien.”

Opvoeding

Marijke: “Als ik terugkijk op onze opvoeding, dan denk ik terug aan onze openheid. We konden echt alles bespreken. Gekke dingen, vieze dingen, het maakte niet uit.”
Hanna vult haar aan: “Ik denk dat dat nu nog steeds zo is. We zijn allemaal best wel een open boek en we hebben snel van elkaar door als er iets is of als we niet lekker in ons vel zitten. We kunnen gewoon onszelf zijn bij elkaar en het met elkaar bespreken.”

Al snel komt het gesprek op de zwagers. Aan tafel bij de familie bleek voor kersverse zwagers een heuse vuurdoop. Marijke: “Niks was te gek, dus we vroegen ook alles aan elkaar. Ze zaten dan echt aan tafel van ‘welke vraag kan ik deze avond weer op me afgevuurd krijgen?’”

Maar het was vooral ook een gekke boel. Karin: “Toen m’n vriend voor het eerst bij ons kwam zei hij: ‘Het lijkt wel een musical hier.’ Ik denk dat dat een rake opmerking was. Er hoeft maar iets gezegd te worden en we beginnen allemaal een liedje te zingen.”

Ruzies

De zussen halen met plezier nog meer herinneringen aan hun opvoeding op. Of ze wel eens ruzies hadden? Volgens Marijke hadden ze wat dat betreft echt een vrouwenhuishouden en werd er regelmatig met deuren gesmeten en met elkaar gebekvecht. Ruzie om de computer, opmerkingen over kleding, ze weten genoeg voorbeelden op te noemen.

Ik denk dat onze ouders er op een of andere manier in geslaagd zijn om die verbinding te stimuleren

Hanna weet er nog een smakelijk verhaal aan toe te voegen. “We houden allemaal enorm van kamperen. En als we dan op vakantie waren, dan hadden we vaste duo’s met afwassen. Karin en ik moesten altijd het ontbijt doen. Dan hadden we steevast ruzie, want we wilden allebei afwassen. En als je aan het afdrogen was, vond je dat de ander het niet goed genoeg deed en werden de kopjes zo weer terug gesmeten in de afwasteil.”

Maar de boventoon voert toch wel dat ze meer met elkaar dan zonder elkaar konden. “Weten jullie nog dat we op zaterdagavond altijd friet voor de tv aten terwijl we Dr. Quinn keken?” doet Esther nog een duit in het zakje. “Er waren ontzettend veel momenten waarop we samen waren. Ik denk dat onze ouders er op een of andere manier in geslaagd zijn om die verbinding te stimuleren. Ook nu we ouder zijn. We zijn erg verschillend, maar ik hoop echt dat die openheid en eerlijkheid naar elkaar toe blijft. Soms ben je elkaar misschien even zat, maar het is vooral genieten om bij elkaar te zijn.’’

Een goede relatie tussen broers en zussen is niet vanzelfsprekend. Lees hier hoe je zorgt voor een goede relatie met je broers en zussen