'Was Hugo de Jonge niet de antichrist?'

“Je maakt een ontspannen indruk en dat incubeert in ons landje,” zeg ik tegen hem. “We durven weer te ontspannen dankzij jouw karakter. Dat voelt wel goed.”

Hij lijkt te luisteren.

“Je had ons wel mooi tuk vlak voor de kerstvakantie,” grinnik ik. “Wij allemaal in de stress dat jij de genadeklap zou komen geven, maar niets was minder waar! Hoe kijk jij nou aan tegen ons gedrag?” Bij gebrek aan een antwoord geef ik mijn eigen analyse: “We zijn toch maar conservatieve wezentjes die het liefst doen wat we altijd al deden. Aan het begin van de coronacrisis droomden we over de radicale verandering van het nieuwe normaal, nu gaan we zo snel mogelijk terug naar het oude. Niets blijkt zo heerlijk als business as usual, de zegen van de gebaande wegen. Ook de kerk doet daaraan mee: zo snel mogelijk weer terug naar het oude kerk-zijn: terug in de banken, schouder aan schouder. Alsof er niets is gebeurd. Raar toch?”

Omikron blijft glimlachen. Ik vervolg: “En wat te denken van al die stemmingmakerij: ben jij nou het ongelijk van de wappies met hun eindtijdprofetieën? Was Hugo de Jonge niet de antichrist en is 2G corona-passé? De Great Reset betekent nu: resetten naar januari 2019, toen corona nog gewoon Italiaans bier was en kleuters het woord quarantaine nog niet kenden. Of ben jij het ongelijk van de vaccinaanbidders? Jij boostte gewoon dwars door al onze geprikte beschermlagen heen en dwingt zo groepsimmuniteit af. Iedereen buitelde maar over elkaar heen met zijn meningen over jou en je neven. Hoe moet ik daarover oordelen? En over de gekte in de samenleving de afgelopen twee jaar en over mijn eigen inconsequente antwoord daarop?”

• Lees ook: ‘Geweld en uitbuiting treft christelijke vrouwen steeds harder’

Omikron kijkt me ineens recht in de ogen. Dat werkt ontwapenend. Ik val stil, glimlach en voel mijn lijf ontspannen. Zwijgend geeft hij mij zijn antwoord. Het is in lijn met zijn karakter: oordeel maar mild. Ik hoop dat die mildheid net zo besmettelijk is als omikron zelf.