‘We wilden alleen een vriendschap opbouwen’

Esther: “Met mijn broer bezocht ik vaak een winkel. Patrick werkte daar, dus die zag ik regelmatig. We raakten aan de praat. Ik was 15, hij 19. Op aanraden van mijn broer vroeg ik of hij naar het schoolfeest kwam. Daar was onze eerste kus.”

Patrick: “Daarna vroeg ik haar uit naar de bioscoop. We hadden uiteindelijk vijf jaar een relatie, we waren gek op elkaar. Na mijn dienstplicht, ik was 23, wilde ik op mezelf wonen.”

Esther: “Ik ging mee, want hij vroeg dat, en ik wilde bij hem blijven. Maar ik was nog niet weerbaar. Bovendien was onze communicatie niet optimaal.

Ik kreeg meer behoefte aan vrijheid, ging verpleegkunde studeren, en kon daar in een zusterhuis wonen. Toen besloten we ieder onze eigen weg te gaan.”

Patrick: “Ons leeftijdsverschil speelde mee; ik was verbaal sterker dan Esther. Zij was nog volop in ontwikkeling, en ik had toen nog weinig inlevingsvermogen. We gingen goed uit elkaar, maar hadden behoorlijk liefdesverdriet.”

Esther: “Dat was dertig jaar geleden. In 2020 kwamen we elkaar opnieuw tegen bij de lokale supermarkt. We bleken in dezelfde woonplaats te wonen en waren beiden gescheiden in 2019. We wisselden telefoonnummers uit.”

• Lees ook: ‘Je moet je zorgen maken als je kind níét vies thuiskomt’

Patrick: “Een onwerkelijk moment. We wilden allebei alleen een vriendschap opbouwen; we kwamen net uit die scheiding. Na een tijd moesten we toegeven dat we meer voor elkaar voelden dan verwacht. Die dertig jaar níét samenzijn is goed geweest. Er is een betere balans tussen ons. En Esther wilde geen kinderen, ik wel. Die heb ik nu; twee tieners.”

Esther: “Na de scheiding is dit een groot lichtpunt. Het hebben van een liefdesvriend geeft steun. Als we elkaar in de ogen kijken, zien we veel herkenning. Het voelt vertrouwd.”