Aantal mensen met honger stijgt schrikbarend
Hulporganisaties luiden de noodklok
Berichten over een wereldwijde hongercrisis sijpelen slechts af en toe tussen al het coronanieuws door, maar het aantal mensen met honger stijgt schrikbarend, stelt vluchtelingenorganisatie ZOA. De organisatie luidt daarom samen met nog dertien hulporganisaties de noodklok en doet een appel op politiek en burgers om steun in de strijd tegen honger.
De hongercrisis is sinds 2004 niet zo groot geweest. Het World Food Program (WFP) van de Verenigde Naties becijferde dat momenteel meer dan 161 miljoen mensen in 43 landen lijden aan ondervoeding. Dit is een stijging ten opzichte van 2020, toen 155 miljoen mensen te kampen hadden met honger. De cijfers van het WFP zijn bovendien nog niet compleet: dertien landen zijn niet meegenomen in de analyse. Vooral mensen die al kwetsbaar waren, krijgen de hardste klappen, zegt Joël Voordewind, speciaal ambassadeur van ZOA.
De hongercrisis is sinds 2004 niet zo groot geweest
Hoe komt het dat de honger zo snel om zich heen grijpt?
“Conflicten, extreem weer zoals toenemende droogte of juist overstromingen, en lockdowns blijken een dodelijke mix. Vooral dat laatste, de lockdowns, zien we het afgelopen jaar als grote veroorzaker van de toenemende honger. Waar voor ons een lockdown betekent dat we na 17.00 uur niet meer naar niet-essentiële winkels kunnen, betekent diezelfde maatregel in de allerarmste landen dat met name dagwerkers ook nog eens hun inkomsten verliezen.”
Welke landen worden het hardst getroffen?
“Het WFP publiceerde onlangs een top acht van landen waar de meeste mensen nu hongerlijden. Congo staat op één, met 27,3 miljoen mensen die hongerlijden, gevolgd door Ethiopië, waar het aantal mensen met honger verdubbelde tot 16,8 miljoen. Een deel van hen is in acuut levensgevaar. Jemen staat met 16,1 miljoen mensen op nummer 3, en op 4 staat Afghanistan. Daarna komen Nigeria, Syrië, Soedan en Zuid-Soedan.”
Wat moet er gebeuren om het tij te keren?
“De internationale gemeenschap moet haar verantwoordelijkheid nemen en zich niet terugtrekken vanwege eigen crises of lockdowns. Daarbij hoop ik dat de onderhandelende partijen in Den Haag extra geld reserveren voor de allerarmsten in de wereld die lijden onder acute honger. Laten we oog blijven houden voor deze mensen, ondanks onze eigen situatie. Je kunt leed niet met elkaar vergelijken, maar een lockdown is voor mensen in deze acht landen een kwestie van leven of dood.
En verder geldt: geef en bid. In haar kerstcampagne zet ZOA zich in voor voedselhulp onder de slogan ‘Geef ons heden ons dagelijks brood’. Voor ons een standaardgebed, maar voor hen die honger hebben een uitroep om hulp, een hartenkreet.”
Sommige mensen zeggen: al zolang ik leef, is er honger in die landen. Verandert het dan nooit?
“Ik zou willen zeggen: wees iets optimistischer. We hebben de afgelopen decennia echt een stijging gezien in het aantal mensen dat toegang kreeg tot schoon drinkwater en onderwijs. Dus er zijn veel positieve ontwikkelingen. Wat we nu zien, is een teruggang vanwege voornamelijk de lockdowns. We moeten deze landen terzijde blijven staan om door deze moeilijke periode heen te komen en vooral de jongere generatie perspectief te bieden.”
