Anna van der Breggen combineert geloof met topsport

“Er wordt vaak gedaan alsof er in de sport geen gelovigen te vinden zijn,” zegt Anna. “Maar bijna iedereen gelooft wel ergens in. We zijn van elkaar gewend dat we allemaal onze eigen gewoontes hebben. De ene ploeggenoot bidt wel, de ander niet. Sommigen hebben rituelen, anderen niet.” Geloven voelt voor haar als iets natuurlijks. Het is wie ze is. “Dat ik toevallig sport én geloof, is niet zo bijzonder.”

Soort boegbeeld

Toch merkt Anna dat christenen haar als een soort boegbeeld zien. “Terwijl ik me afvraag: waarom zou ik níet over mijn geloof willen praten? Iedereen heeft bepaalde opvattingen. Waarom zou je die niet kunnen delen?”

Carrière en geloof

Anna rondde tussen haar trainingen door een hbo-studie verpleegkunde af. Maar de verbinding met mensen ervaart ze misschien wel meer in het wielrennen. “Op sociaal gebied doet wielrennen niet onder voor verpleegkunde. Als je alles alleen wilt doen, kom je er niet. De ene keer cijfer je jezelf weg voor iemand anders, de volgende dag doet diegene hetzelfde voor jou. Volgens mij heb je dit ook met een ‘gewone’ baan. Doe je alles om carrière te maken of help je ook collega’s? De studie verpleegkunde heb ik trouwens niet gekozen uit naastenliefde, maar omdat het mij leuk leek om te doen. Met mensen bezig zijn, spreekt mij aan. Maar in het fietsen kan dat dus net zo goed.”

Geen kerkdienst via de iPad