Anneke had drie soorten kanker tegelijk

In november 2009 voelt Anneke een knobbeltje in haar borst. De huisarts vertrouwt het niet en stuurt haar direct door. Al snel volgt de diagnose borstkanker en Anneke belandt in een molen van onderzoeken.

Hij is machtiger

“Op de dag dat ik voor onderzoek naar het ziekenhuis moest, werd ik ’s ochtends wakker met de tekst uit 1 Johannes 4:4: ‘Hij die in u is, is machtiger dan hij die in de wereld heerst.’ Eenmaal beneden las ik de tekst van de dag. Wat denk je? 1 Johannes 4:4. Dat gaf moed en ik ervaarde een diepe vrede van binnen. Dit is de hele ziekteperiode zo gebleven. Daarnaast kreeg ik heel veel steun en liefde van mijn omgeving, vooral van mijn man en kinderen. Zij waren er onvoorwaardelijk voor me. Ook de gemeente heeft letterlijk en figuurlijk rondom mij gestaan met hun gebed en bemoedigingen.”

Ik zou ‘m eraf halen

“Ik moest geopereerd worden en stond voor de keuze van een borstbesparing of -amputatie. Ik wist niet wat te doen. Op donderdag moest ik de keuze doorgeven, de woensdag ervoor bad ik tot God: stuur alstublieft iemand op mijn pad die mij heel duidelijk vertelt wat ik moet doen. Ik merkte namelijk dat mensen huiverig waren om concreet advies te geven. ’s Middags ging ik op bezoek bij een kennis die God niet kent. Zij zei letterlijk: ‘ik zou ‘m eraf halen’. Ze schrok toen ik begon te huilen, maar ik huilde omdat God had geantwoord. Zo bijzonder, God gebruikt iedereen, of ze Hem kennen of niet. Ik vertelde haar ook: God heeft je gebruikt.”

Voor het geval Hij nog een celletje is vergeten

Anneke wordt in december geopereerd. Na de operatie blijken al haar klieren schoon. De kanker is weg en ze voelt zicht goed, maar de oncoloog komt met allerlei statistieken aanzettenen en raadt preventieve chemo aan. Anneke twijfelt enorm over de chemokuur. "Ik had de medicijnen al in huis, maar het voelde niet goed. We hebben de statistieken thuis heel goed bestudeerd en ik vroeg mij af, laat ik me leiden door de statistieken? Nee, mijn leven ligt in God’s hand. Daarnaast zei iemand: ‘je zegt dat God je genezen heeft, maar voor het geval God nog een celletje is vergeten, kies je voor chemo?’ Uiteindelijk ben ik op mijn gevoel af gegaan - achteraf heb ik dat ervaren als God’s stem - en heb het niet gedaan."

Slechte bloedwaarden

Ook al is het niet noodzakelijk, Anneke en haar man besluiten nog een keer naar de oncoloog te gaan om alles af te ronden. "Half januari waren we bij de oncoloog. Ze vroeg hoe het ging en ik vertelde dat ik wat buikpijn had, al zocht ik daar zelf niets achter. Het bleek echter mis, mijn bloedwaarden waren niet goed.”

“Het was niet duidelijk wat er aan de hand was, dus opnieuw volgden er onderzoeken. In die periode bezocht ik een gebedsdienst. Ik was dat helemaal niet gewend, maar gezien mijn situatie dacht ik: hup, naar voren. Er baden twee mensen voor en met mij. Ik had ze alleen verteld dat ik in een moeilijk situatie zat, maar ze wisten niets van mijn ziekte. En toch baden ze specifiek dat mijn bloed schoon zou worden. Dat vond ik heel bijzonder en het bevestigde voor mij dat God erbij was en alles in de hand had.”

Drie soorten kanker

“Artsen waren bang dat de borstkanker was uitgezaaid naar mijn lever, maar ik bleek darm- én nierkanker te hebben. Geen uitzaaiingen, ik had drie soorten kanker binnen enkele maanden. Ik moest zo snel mogelijk geopereerd worden. Toen bleek wat een zegen het was dat we niet voor chemo hadden gekozen. Die hadden we sowieso voortijdig moeten afbreken, waardoor het voor niets was geweest. Maar veel belangrijker, dan was ik te zwak geweest voor een operatie en had die pas later plaats kunnen vinden. Met alle gevolgen van dien, want tijdens de operatie bleek dat mijn darm al bijna dicht zat door de tumor.”

Geestelijk herstel

“De operatie is wonderwel geslaagd en ik ben er heel goed doorheen gekomen. Vooraf was het nog even spannend of ik wellicht een stoma nodig zou hebben, maar ook dat is niet het geval. Ik heb me, los van het herstel van de operaties, niet ziek gevoeld. Daardoor begreep niet iedereen dat ik niet direct de draad weer kon oppakken toen er heftige dingen in mijn omgeving gebeurden. ‘Het is nou toch goed’, zeiden ze, ‘we gaan nu verder’. Maar bij mij kwam toen pas de psychische klap. Het heeft me best wat tijd en energie gekost om die te boven te komen. Mijn advies aan iedereen die hiermee te maken krijgt is dan ook: geef de ex-patiënt tijd voor geestelijk herstel! Ook in deze periode heb ik God's aanwezigheid mogen ervaren. Hij is de beste psycholoog.”  

Ik voelde dat het goed zou komen, hier of hierboven

Het is een heftige periode, toch liggen Anneke en haar man er niet wakker van. Ze ervaren een enorme rust en vrede. "Ik had steeds ‘vertrouw God, geef je over aan God’, in mijn gedachten. De verpleegkundige die me de ochtend voor de tweede operatie wakker maakte, was verbaasd dat ik voor zo’n zware operatie had geslapen. Ik vertelde haar dat ik mocht vertrouwen op de grote Geneesheer." 

"Ik voelde dat het goed zou komen, hoe dan ook. Niet de zekerheid dat ik zou genezen, maar het vertrouwen dat het goed zou komen met mij. Hier of hierboven. Dat was voor mijn omgeving en kinderen wel eens moeilijk, zij dachten dat ik de ernst van de situatie niet inzag of het al had opgegeven. Hoe bijzonder dat ik ook tegen hen mocht getuigen van de kracht die God geeft. Ik ben heel dankbaar dat mijn kinderen inmiddels alle vier een eigen gezin hebben en dat ik gezegend ben met zeven kleinkinderen, waar we enorm van genieten.”

“Als ik nu ergens moeite mee heb, verlang ik nog wel eens terug naar die tijd. Uiteraard niet naar de ziekte, maar ik leefde zó dicht bij God, ik had het gevoel dat er niets tussen Hem en mij kon komen. Het mooie is dat ik veel mocht getuigen. Ik vertel mijn verhaal over God’s almacht. Dat brengt mooie gesprekken op gang. Ik zaai waar ik kan mag en waar God me de ruimte geeft, maar verder laat ik het aan Hem.”

Lees ook: Gerrie had borstkanker: ‘Jezus was erbij om mij te loodsen als gids’