‘Ik schaam me om buiten te komen’ – en toch werkt Bathoul in Syrië aan haar zelf­ver­trou­wen

Het is kwart voor zes in de ochtend en het is nog donker buiten. Door de straten van een grotendeels verwoeste wijk in de Noord-Syrische stad Aleppo scharrelt een jonge vrouw langs de weg. Het is de 24-jarige Bathoul. Iedere dag staat ze voor dag en dauw op om op zoek te gaan naar brandbaar afval. Daarmee stookt ze de kachel van haar kleine huisje. Hoewel haar dochter astmatisch is, en plastic afval verbranden slecht is voor haar gezondheid, ziet Bathoul geen andere mogelijkheid. Het is eind februari en het is nog steeds verraderlijk koud. Bathoul staat iedere ochtend extra vroeg op zodat ze buiten niet herkend wordt. Ze schaamt zich voor haar armoede: “Ik zou wel anders willen, maar dit is mijn lot.”

Tekst gaat hieronder verder.

• Bouwen aan een nieuwe toekomst voor Syrië

  Klik hier

Uitgehuwelijkt in een tijd van crisis

Negen jaar geleden trouwde Bathoul op 15-jarige leeftijd met haar man. Ze werd, net als veel andere meisjes van die leeftijd, uitgehuwelijkt aan een man die ze amper kende. Hun land, Syrië, verkeerde in een diepe crisis vanwege de bloedige oorlog. Echt feestelijk was die dag daarom niet. “We trouwden zonder geld. Een bruiloft was te duur. We zijn gewoon samen begonnen”, aldus Bathoul.

De man van Bathoul is dagloner. Elke dag loopt hij naar de markt in de hoop werk te vinden. Soms heeft hij geluk en verdient hij wat geld met bouwwerkzaamheden. Andere keren komt hij onverrichte zaken weer naar huis. “Afgelopen Ramadanfeest kon ik geen cadeautje kopen voor mijn kinderen”, vertelt hij. “Zelfs geen eten om ze te voeden. Wat ben ik voor een vader?”

Bittere armoede

Het verhaal Bathoul en haar gezin staat niet op zichzelf. Afgelopen december kwam er plotseling een einde aan een jarenlange burgeroorlog. Die oorlog werd uitgevochten tussen het leger van president Assad en opstandige rebellen. Door dit conflict werden grote delen van het land verwoest en raakten ruim 7 miljoen mensen ontheemd. Veel mensen keren de laatste maanden terug naar hun huizen, maar die zijn veelal verwoest. Het land Syrië ligt grotendeels in puin en er is een gebrek aan vrijwel alles. Inmiddels leeft ongeveer 90 procent van de Syriërs onder de armoedegrens.

Werken aan zelfvertrouwen

“Wat is je sterkste karaktereigenschap?” Die vraag stelt hulpverlener Nour van hulporganisatie Dorcas aan een groepje vrouwen, zittend in een kringetje op de grond. Bathoul geeft antwoord: “Ik blijf geduldig, zelfs als het heel moeilijk is.” Bathoul bezoekt inmiddels regelmatig een gespreksgroep met ongeveer negen andere Syrische vrouwen. Sommige van hen hebben hun jonge kinderen meegenomen. Hier leren de vrouwen praten over hun situatie en moeilijke omstandigheden. Bathoul heeft een laag zelfbeeld en een groot gebrek aan zelfvertrouwen: “Ik schaam me om buiten te komen. Bij andere vrouwen voel ik me de lelijkste. Ik voel me vies, ongewassen, arm. Ik durf niet met andere vrouwen te praten omdat zij veel slimmer zijn dan ik. Daarom blijf ik liever thuis.” Tijdens het gesprek krijgt Bathoul een groot compliment van Nour: “Jij bent een voorbeeld voor je dochter. De manier waarop jij je dochter met liefde opvoedt, zal zij weer doorgeven aan haar eigen kinderen.” Het compliment doet Bathoul zichtbaar goed. Ze krijgt een grote glimlach op haar gezicht.

Tekst: Rien Boxum