Navigatie overslaan
EO
Sluit je aan
Uitgelichte afbeelding

Bert speelt elke zondag hetzelfde lied: 'Het verdriet heb ik achter me gelaten, maar de her­in­ne­rin­gen blijven levend'

Lijfliederen

vandaag · 13:04| Leestijd:3 min

Update: vandaag · 13:04

Afbeelding van Sven Verveld
Geschreven doorSven Verveld

Van bruiloft tot begrafenis, Bert Kreuger (73) haalt troost, hoop en houvast uit het lied ‘Wat de toekomst brengen moge’. De melodie klinkt elke zondag als hij achter het orgel zit.

In de Visie van deze week portretteren we drie mensen die een belangrijk lied hebben in hun leven. Maak kennis met Bert en zijn lijflied Wat de toekomst brenge moge.

“Ik ben in 2010 geopereerd aan mijn hartklep. Er was een bacterie geconstateerd en na zes weken antibiotica besloten de artsen de hartklep te vervangen. Toen ik onder narcose ging, werd ‘Wat de toekomst brengen moge’ opgezet. Het lied gaf mij rust. Ik durfde alle zorgen aan God te geven en vertrouwde erop dat de operatie goed zou lopen. Toen ik half versuft bijkwam, keek ik dankbaar naar mijn handen. ‘Ik kan weer orgel spelen’, zei ik.

Zes jaar geleden overleed mijn broer. Hij ging niet meer naar de kerk, maar toch mochten we ‘Wat de toekomst brengen moge’ ten gehore brengen op zijn crematie. ‘Al begrijpt mijn ziel U niet’, staat er in het lied. Dat bood troost. Zijn ziel begreep God misschien niet, maar we luisterden het lied wel.

Emotie achter het orgel

Ik ben organist en speel nu voor elke dienst het lied op de wijs van het lied ‘The Rose’, speciaal ter herinnering aan mijn broer. Dat emotioneert me telkens weer. Het verdriet heb ik een plek kunnen geven, maar de herinneringen blijven levend.

Het lied blijft maar terugkomen in mijn leven. Elk jaar hebben we een reünie met onze lagere school. Onze oude juf, die afgelopen september overleed, verloor haar man. Ze hadden een moeilijke periode gehad en ik vroeg welk nummer ze mooi vond. Ze putte hoop en troost uit ‘Wat de toekomst brengen moge’. Ik speelde dat nummer op het orgel, nam het op en stuurde het naar haar toe.

Uitzingen

De tekst benoemt precies waar ik, maar ook veel andere mensen, op bouwen. Kijk naar de tweede zin van het lied: ‘Mij geleidt des Heren hand’. God moet het uiteindelijk doen, zelf kan ik het niet. Ik heb die hulp nodig van boven. Het is moeilijk te omschrijven wat het nummer met me doet. Het geeft telkens kracht om weer verder te gaan. We zongen het lied al op onze bruiloft, inmiddels 46 jaar geleden. Al was mijn vrouw niet kerkelijk, we hebben uitgezongen dat God de leiding heeft en de weg wijst.”

Deel dit artikel:

    Meest gelezen

    Lees ook