Ruth Zwart werd meerdere keren ernstig ziek: ‘Juist daar merkte ik dat God mij droeg’

“Het lied ‘You raise me up’ is mijn lijflied geworden. De woorden ‘Ik ben sterk wanneer ik op uw schouders rust, U tilt mij op, tot ver boven mijzelf’ beschrijven hoe ik mijn geloof beleef. Het lied is een anker geworden. Op de momenten dat ik zelf niks meer kon, voelde ik: ik word opgetild.

Zo voelde het toen ik ernstig ziek werd: twee keer borstkanker, en later blaaskanker. Ik leerde wat het is om op God te vertrouwen. Tijdens die moeilijke momenten voelde ik me klein, bang en soms heel eenzaam. Maar juist op die dieptepunten kwam dat lied naar boven.

Ik was pas 26 toen ik voor het eerst ziek werd. Net een jaar getrouwd, en dan ineens die klap: borstkanker. Er volgde een periode van bestralingen, en onze kinderwens moesten we zeker twee jaar uitstellen. Toen we uiteindelijk groen licht kregen, werd erbij gezegd dat een zwangerschap ook risico’s kon meebrengen. Mijn kanker was hormoongevoelig, en een zwangerschap zou de ziekte mogelijk opnieuw kunnen aanwakkeren. Dat was een moeilijke periode.

Juist toen gebeurde er iets bijzonders. Een collega kwam op ziekenbezoek en stond al bij de deur. Hij draaide zich nog even om en zei ineens: ‘Het komt goed.’ Zomaar. Niet lang daarna kwam mijn man thuis met een bos bloemen. Aan het kaartje hing, zonder dat hij iets wist van dat eerdere moment, precies diezelfde zin: ‘Het komt goed.’ Dat raakte me diep. Het voelde als een bevestiging, alsof we een stille zegen meekregen. En kort daarna bleek ik zwanger. We kregen twee kinderen: een jongen en een meisje. Daar ben ik nog altijd intens dankbaar voor.

• Ariënne geeft na jaren misbruik haar leven aan Jezus: 'Ik was stik- en stik-eenzaam'

  Ariënne geeft na jaren misbruik haar leven aan Jezus: 'Ik was stik- en stik-eenzaam'

Jaren later kreeg ik blaaskanker. Opnieuw onzekerheid. Maar ook daar, juist daar, werd ik weer gedragen. Tijdens een genezingsdienst waar we eigenlijk nooit naartoe gingen, gebeurde er opnieuw iets bijzonders. In de overvolle kerk, half verscholen achter een pilaar, werd ik aangesproken door de voorganger: ‘U met die witte jas, komt u maar naar voren.’ Hij bad voor mij, en het raakte me diep. Niet omdat ik voelde dat ik genezen zou worden, maar omdat ik sterk ervoer: God ziet mij. Dát gaf rust. En dat besef bleef. Ook toen er later goed nieuws kwam: de blaaskanker was weg.

Je gaat door diepe dalen

Ik ben nu 72. En als ik het hardop zeg, denk ik soms: ben ik echt zo oud? We reizen nu we ouder zijn meer dan ooit. Laatst nog met mijn broer en schoonzus door Afrika, dan slapen we op het dak van de auto. Op een verlaten strand in Mozambique zei ik: ‘Je zou hier maar een hersenbloeding krijgen. Geen mens te zien.’ Waarop mijn broer nuchter zei: ‘Dan ga je dood. In Woerden kan je precies hetzelfde overkomen, alleen word je daar misschien gered. Om dan tien jaar als kasplantje in een bejaardenhuis te zitten. Nou, dan liever hier onder de palmbomen.’ Ik moest lachen, maar hij had gelijk. Het leven is kwetsbaar, maar juist daarom: leef nu het nog kan.

• Download de nieuwe Visie-app en lees Visie waar en wanneer je wilt!

  Download de nieuwe Visie-app en lees Visie waar en wanneer je wilt!

Geloof is voor mij geen theorie. Het is levensecht. Je gaat door diepe dalen, maar je bent onderweg naar de eeuwigheid. Ik weet inmiddels: het leven loopt zelden zoals je voor ogen hebt. Maar ik word gedragen. Samen met mijn man Jaap, onze kinderen en kleinkinderen is er veel om van te genieten. Daar ben ik dankbaar voor. En soms, als ik alleen ben, zing ik hardop mee: ‘You raise me up’.” .