Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Boerin Cobi geniet op haar zorgboerderij met ouderen

‘Maar de boer hij ploegde voort’, vind ik een mooie spreuk’

‘Maar de boer hij ploegde voort’, meldt één van de tegeltjes in de woning van Cobi Bassa (42). “Weer of geen weer, voor- of tegenspoed, je moet er als boer het beste van maken. Daar word je een doorzetter van”, legt ze de boerenwijsheid uit. “Ik leerde nog veel meer als boerin, bijvoorbeeld van de ouderen die onze zorgboerderij bezoeken. Die kunnen groots genieten van kleine, dagelijkse dingen. Heerlijk om te zien!”

Deel:

Als boerendochter nam Cobi zich voor om nooit met een boer te trouwen. Toch kwam het daarvan en samen namen ze de boerderij van haar schoonouders over. “Ik zou niet meer anders willen”, lacht ze. “Ik ben op en top boerin die volop meedraait. Veel mensen denken dat een boerin alleen de kalfjes voert, maar ik melk meestal de koeien en trekkerwerk lukt me ook aardig. We doen het helemaal samen”, vertelt Cobi. “Ons melkveebedrijf is te klein om van te leven, dus daarnaast hebben we beiden een baan. Ik werkte in de thuiszorg, maar dat was steeds lastiger te combineren met de zorg voor onze vier zoons. Ook had ik er veel moeite mee dat we steeds meer tijd en persoonlijke aandacht voor cliënten in moesten leveren. Toen kwam ik op het idee om mensen die zorg nodig hebben naar onze boerderij te halen.”

Feestje van herkenning

Zo ontstond bijna zeven jaar geleden de zorgboerderij Boer en Bont. “Onze doelgroep is ouderen met een vorm van dementie. Met zo’n vijf cliënten per dag is het heel kleinschalig. Hierdoor kan ik er echt voor hen zijn. Als je ziet hoe deze mensen genieten van de dagelijkse gang van zaken, zouden we onze speciale activiteiten eigenlijk niet eens hoeven doen. Voor velen is het een feestje van herkenning, omdat ze vroeger op een boerderij werkten. Ze genieten groots van kleine, dagelijkse dingen”, vertelt Cobi. “En ik geniet mee, maar ik kijk daardoor ook door hun ogen naar ons eigen leven en besef dan des te meer hoe heerlijk het is dat we hier kunnen leven op het platteland, te midden van de natuur en dieren.”  

Het was heel bijzonder om die oprechte verbazing en verwondering te zien

Cobi herinnert zich nog goed dat een stadse man op de zorgboerderij kwam. “Hij had totaal geen affiniteit met het boerenleven, maar voelde zich hier meteen op z’n gemak. Na verloop van tijd beviel er een koe van een tweeling. Hij zag het gebeuren. Het was heel bijzonder om die oprechte verbazing en verwondering te zien van iemand die het nog nooit meegemaakt heeft. Ook vind ik het mooi om te zien wat een rust en vertedering dieren op mensen overbrengen. Ik vind het een voorrecht om anderen dit te kunnen geven,” zegt de boerin. “Wat het meest indruk op mij maakte, was de opmerking van een vrouw. Ze zei dat ze aan het laatste hoofdstuk van haar levensboek bezig was en kwam nog drie jaar op de boerderij. Ze zei: ‘Ik heb er nog zo’n mooi hoofdstuk bijgekregen!’. Dat raakte me enorm.”

Bekoring

Naast de zorgboerderij gaat het boerenwerk ook gewoon door voor boerin Cobi. “Daar geniet ik erg van. Elke seizoen is anders en heeft z’n bekoring. In de winter kijk ik uit naar het voorjaar, waarin de koeien naar buiten kunnen. Dan kijk ik uit naar de zomer waarin we de oogst voor de komende winter kunnen binnenhalen. In de herfst is het heerlijk dat de koeien binnen staan. Vanuit huis hoor je ze en heb je knusse avondjes.” Een nadeel vindt Cobi dat ze soms afspraken moet afzeggen, omdat er bijvoorbeeld een koe moet kalveren of gekuild moet worden. “Maar het enige dat ik echt heel jammer vindt, is dat het boeren in Nederland moeilijk gemaakt wordt door alle steeds wisselende en strenger wordende wetten en regelgevingen. Dat maakt het werk minder leuk en moeilijk.”

Spreuk

Als rasechte boerin leerde Cobi natuurlijk ook boerenwijsheden. “Ik heb een wand vol met tegeltjes met wijsheden. Daar zit altijd wel iets bij wat die dag van toepassing is. ‘Maar de boer hij ploegde voort’, vind ik een mooie spreuk. Als boer ben je erg afhankelijk van het weer, bijvoorbeeld of je je oogst binnen kunt halen of dat het vee naar buiten kan. Als het niet meezit, moet je er toch het beste van proberen te maken. Daar word je een doorzetter van”, legt Cobi uit. “Verder zijn mijn man en ik ons er erg van bewust dat we dit werk alleen kunnen doen omdat we gelukkig beiden goed gezond zijn. Dat maakt ons dankbaar.”

Een andere wijsheid die Cobi treffend vindt, is: ‘De tijd gaat snel, gebruik haar wel’. “Mijn schoonmoeder, moeder en vader zijn allemaal op vrij jonge leeftijd overleden. Hiervan leerde ik dat je je niet alleen moet richten op hard werken, maar ook tijd vrij moet maken voor leuke dingen en tijd doorbrengen met elkaar. Hoe druk het ook is qua werk, we proberen altijd tijd te maken voor ons gezin en hobby’s. In verband met de boerderij kunnen we geen twee weken weg, maar bijvoorbeeld wel een weekend. Dat doen we dan ook.”

Lees ook het verhaal van boerin Carola: 'Vakantie vieren op een hooibaal'

Geschreven door

Corina Schipaanboord

--:--