Carlien werd verliefd op 23 jaar oudere man: ‘Ik vond hem véél te oud voor mij’

Carlien en Rob werkten allebei in de gehandicaptenzorg. “Toen ik daar voor het eerst binnenstapte was Rob op slag verliefd”, blikt Carlien terug op de periode dat ze bij haar nieuwe baan begon. Op dat moment weet Rob niet dat Carlien zoveel jaar jonger is dan hij. Carlien: “Ik werd altijd veel ouder geschat.” Rob is dan vierenveertig jaar, gescheiden en vader van een puberdochter. Carlien is eenentwintig jaar en heeft een relatie. “Een paar maanden voordat ik zou gaan trouwen liep mijn relatie onverwachts stuk.”

Carlien heeft tijd nodig om te herstellen van haar relatiebreuk. Ze heeft niet door dat Rob al ruim anderhalf jaar verliefd op haar is. Geduldig wacht hij tot Carlien toe is aan een nieuwe relatie. Ondertussen is het op haar werk voor iedereen overduidelijk dat Carlien, zonder dat zij het zelf weet, het hart van Rob heeft veroverd. “Onze cliënten probeerden ons zelfs te koppelen en nóg had ik niks door”, lacht zij. “Ze hadden met elkaar bedacht dat ik een keer met Rob uit eten moest gaan. Dan had ik wat leuks te doen, was hun motivatie.”

Te oud

Carlien is wel toe aan een avondje ontspanning, dus stemt toe in een etentje met Rob. “Ik dacht totaal niet aan daten of aan een andere relatie. Toen Rob mij (quasinonchalant) vroeg of ik alweer aan het daten was, zei ik tegen hem dat ik daar totaal niet mee bezig was. Ik schrok wel toen hij zei dat, wanneer ik daar wel weer aan toe was, hij mij graag een keer mee uit wilde nemen op date. Ik zag hem als collega en zei meteen tegen hem: Dat zie ik echt niet zitten, je bent véél te oud voor mij!”

Aan het einde van de avond zaten we te zoenen op de bank

Een paar maanden later is Rob ziek en besluiten enkele collega’s hem in het weekend bij toerbeurt gezelschap te houden. “We waren als team privé ook met elkaar verbonden. Als onze dienst erop zat gingen we regelmatig met elkaar een drankje drinken. Had iemand oppas nodig, dan was er altijd wel iemand in het team die klaar stond om op te passen. We wisten dat Rob ziek thuis zat, dus besloten we hem om de beurt gezelschap te houden. Ik had de vrijdag op mij genomen.”

De dag vliegt ongemerkt voorbij voor Carlien en Rob. “We zaten eindeloos te praten, over de meest uiteenlopende onderwerpen en voor we het wisten was het avond. Rob bestelde een maaltijd en we keken samen een film. Aan het einde van de avond zaten we te zoenen op de bank!”, lacht Carlien.  “Dat was voor mij een grote verrassing. Ik had Rob totaal niet gezien als relatiemateriaal, dus ik werd er enorm door overvallen. Ik vroeg mezelf af of dit was wat ik wilde, gezien het grote leeftijdsverschil.” Carlien twijfelt en besluit een stap terug te doen. “Ik ging daten met leeftijdsgenoten, maar na een paar maanden besefte ik dat ik alleen bij Rob vond wat ik zocht. We spraken veel met elkaar en mijn liefde voor hem begon te groeien.”

Veroordelende blikken

Anderhalf jaar later trekt Rob de stoute schoenen aan en vraagt hij Carlien of ze een leven met hem ziet zitten. “Hij wilde het liefst over niet al te lange tijd met mij trouwen, want hij was al bijna vijftig. Hoewel ik inmiddels veel van hem was gaan houden, was ik erg bang voor de reacties van de mensen om mij heen. Het was voor mij heel anders dan voor hem. Rob kreeg een high five als ze hoorden dat hij zo’n jonge vrouw aan de haak had geslagen, ik kreeg daarentegen veroordelende blikken en de vraag wat ik met zo`n oude vent moest.”

Het zit Carlien dwars dat haar moeder tegen hun relatie is. “Rob was niet alleen drieëntwintig jaar ouder dan ik, hij was daarnaast gescheiden en had een volwassen dochter. De druppel was echter dat hij onkerkelijk was, terwijl mijn ouders en ik  christenen zijn en op zondag twee keer  naar de kerk gingen. Rob had niks met het geloof en had bijvoorbeeld tatoeages. Het was veel om te accepteren voor mijn moeder”, beseft Carlien. “Gelukkig is dat tegenwoordig wel anders en heeft zij inmiddels vrede met onze relatie. Dat waardeer ik enorm in haar, want ik besef dat het voor haar niet makkelijk is.”

Geloven

“Ik had geaccepteerd dat ik met een ongelovige man zou trouwen en wist dat we voor uitdagingen zouden komen te staan binnen onze relatie. Een paar maanden voor ons trouwen begeleidde Rob een verstandelijk beperkte man op zijn sterfbed. Deze man was gelovig en vertelde iedereen die bij hem langskwam over Jezus. Rob moest elke avond bij het naar bed brengen een specifiek Bijbelverhaal lezen. Net voor zijn sterven liet deze man, die het verstandelijke vermogen had van een kind van twee jaar, alle dingen die voor hem altijd zo belangrijk waren geweest letterlijk los. Hij legde al zijn knuffels aan de kant en zei tegen zijn ouders: ‘Jullie mogen huilen, maar het hoeft niet, hoor! Ik zie Jezus al!” Heel vredig is deze man daarna ingeslapen.” Dit is voor Rob een diepingrijpend en emotioneel moment. “Hij kwam ontroerd thuis van zijn dienst en zei: ‘Als dit geloven is, dan ga ik voortaan met je mee naar de kerk!’”

Hij kwam ontroerd thuis en zei: 'Als dit geloven is, dan ga ik voortaan met je mee naar de kerk'

Een half jaar later wordt Rob gedoopt. “Ik heb vaak gebeden of Rob tot geloof zou komen, maar dat mijn gebeden op zo’n bijzondere manier verhoord zouden worden had ik nooit verwacht. Ik ben God daar nog dagelijks dankbaar voor.” Als het stel trouwt, is Carlien 25 jaar en Rob 49. Enkele jaren later wordt Fleur (nu 4 jaar) geboren. “Het betekent veel voor mij dat zij twee gelovige ouders heeft en we hetzelfde in haar opvoeding staan. Dat Rob op zo’n bijzondere manier tot geloof is gekomen is voor mij een teken dat God er is en Hij ons bij elkaar heeft gebracht. Hoe mensen er ook over denken, we zijn ervan overtuigd dat dit Gods plan met ons leven is.”

Foto: Foto Lot