Chris Stoffer (SGP): 'Mooie baan met grote verantwoordelijkheid'

Als directeur bij Rijkswaterstaat was Chris Stoffer nauw betrokken bij de veiligheid op de weg. Sinds hij Kamerlid is voor de SGP, stapt hij graag in de trein naar Den Haag. Onderweg naar een ‘mooie baan met een grote verantwoordelijkheid’. “Al weet ik dat alles in Gods hand is. Hij kan het ook zonder mij,” zegt Stoffer, die vanavond te gast is in Andries. 

Chris Stoffer is geen carrièrejongen. Bijna ongemerkt kwam hij in de gemeenteraad van Nunspeet en tot zijn eigen verbazing werd hij Kamerlid, terwijl hij op een onverkiesbare plaats stond. Nu hij over het hele land gaat, is het zijn uitdaging om er toch ook voor zijn gezin te zijn. 

"Als kind wilde ik chirurg worden," herinnert hij zich. "Tot mijn 13e heb ik dat volgehouden. Toen belandde ik voor het eerst zelf in het ziekenhuis. Het was niets ernstigs en ik hoefde zelfs maar een dag te blijven, maar die ziekenhuisomgeving beangstigde me zo, dat ik meteen genezen was van dat verlangen.”

Met welke eigenschap heeft God je royaal bedeeld?
“Met relativeringsvermogen, maar ook het vermogen om verbinding te zoeken, want polariseren ligt me helemaal niet. Goed samenwerken kan zomaar heel belangrijk zijn als je maar drie van de honderdvijftig zetels hebt!”

(Tekst loopt door onder de foto.)

Wie zou je weleens de oren willen wassen?
“Ik vind het niet leuk als iemand mij de oren wast, dus ik doe het liever ook niet bij een ander. Als je dat doet, ga je een grens over. Gebeurt het toch een keer, dan moet je het goedmaken met elkaar. Zeg elkaar gerust de waarheid, maar doe het wel met respect, zodat je ook daarna met elkaar door één deur kunt.”

Denk je weleens aan de dood?
“Heel vaak. Dat heeft ermee te maken dat ik er zo jong mee geconfronteerd ben toen mijn moeder overleed. Ik bezoek geregeld het kerkhof, waar mijn moeder, opa en oma’s begraven liggen. Het herinnert me eraan dat alles in dit leven relatief is. Uiteindelijk gaat het erom dat je straks voor Gods troon staat, en dat je het bloed van Jezus op waarde hebt geschat.”

Zeg elkaar gerust de waarheid, maar doe het wel met respect

Welk moment in je leven wil je opnieuw beleven?
“Mijn moeder is op 42-jarige leeftijd overleden. Zelf was ik toen 13. In de jaren daarvoor hebben we als gezin zulke mooie momenten beleefd. Ik zou een van de dagjes uit met ons gezin van toen weleens opnieuw willen beleven, toen mijn moeder er nog bij was. Het was een goede tijd. Je realiseert je in die situatie niet hoe anders het kan worden.”

Beeld: Michaël Terlouw en Cees van der Wal