'Er is geen simpel recept voor een goed leven'
22 februari 2022 · 09:12
Update: 21 november 2024 · 07:46
Nóg een schoolsluiting en een buikgriepvirus, inclusief beddengoedverwisselavonturen in het holst van de nacht, brachten mij tot het randje van de wanhoop.
Vaak denk je bij nare dingen dat je de enige bent, maar dat blijkt niet zo te zijn. Massaal zijn we het zat. Beu. Klaar mee. De oplossing? Ik ging superheilzaam zitten internetten op zoek naar zonnige vliegvakanties. Ik heb al in geen tijden in een stalen vogel door de dampkring gesjeesd. Wat mis ik dat! Even geen bereik. Even loskomen van deze aardkloot. Uitzoomen. Letterlijk.
Ik weet niet wat dat is, maar het helpt me altijd ontzettend om uit zo’n beslagen vliegtuigraampje naar de almaar kleiner wordende Madurodam-wereld te staren. Ineens lijken onze aardse beslommeringen en ‘problemen’ kleiner en overzichtelijker. Het duurt nooit lang of ik pak een schrijfblok of laptop en reflecteer er, kilometers boven de aarde, hemels op los. De mooiste liedjes ontstaan. De beste brieven aan Linda. Alles. Uitzoomen.
Maar hoe doe je dat klimaatneutraal? Het leven is een hele kunst. En een kunstenaar neemt van tijd tot tijd afstand van z’n werk om het te beschouwen. Hoe verval je niet in zwart-witdenken? Hoe voorkom je dat je in een echokamer zit en alleen maar mening-bevestigende dingen hoort en leest? Hoe ga je om met massa’s informatie die op je worden afgevuurd? Hoe blijf je geestelijk en lichamelijk gezond? Hoe blijf je een beetje hoopvol en positief in een tijd waarin je moet speuren naar sprankjes licht?
Poeh, ik vind dat echt niet makkelijk. En ik ontdek steeds dat er geen simpel recept is voor een goed leven. Wel ontdek ik de waarde van ‘samen’, juist in een tijd waarin we op afstand moeten blijven. En ik kom uit bij de waarde van bidden. Want is dat niet hetzelfde als uitzoomen? Hoe anders vind je vrede?
Marjolijn van Heemstra, van de podcast Stadsastronaut, zegt zo mooi dat we allemaal ruimtevaarders zijn. We zeilen met een rotgang al draaiend door de ruimte op een tere bleek-blauwe stip – de aarde. En alles is op een minutieuze manier verbonden. Het grote en het kleine. Misschien is ín de hoogspanning gaan staan tussen het supergrote (God!) en het supernormale en kleine (onze dagelijkse beslommeringen) wel de ware kunst van het leven. Deed Jezus ook niet zoiets?
Meest gelezen
- Column Elbert: 'Wat haalt papa toch allemaal uit op tv?'
Elbert over alle kinderprogramma's die zijn gezin kijkt
Column Elbert: 'Wat haalt papa toch allemaal uit op tv?'
- Bernice Klein verloor bij een brand vier broertjes
‘Een van m’n zussen riep: ‘Jezus, red onze broertjes!’’
Bernice Klein verloor bij een brand vier broertjes
- Rachel Rosier zoekt naar antwoorden in de Gazaoorlog: 'Wie is goed, wie is fout?'
'Het graf van Rachel': 6 mei om 22.20 uur bij de EO op NPO 2.
Rachel Rosier zoekt naar antwoorden in de Gazaoorlog: 'Wie is goed, wie is fout?'
Lees ook
- Zien: 3 acteurs over hun rol in EO-serie 'De Vuurwerkramp'
Zien: 3 acteurs over hun rol in EO-serie 'De Vuurwerkramp'
- 'Verheerlijking van het moederschap (in het kader van moederdag) is zooooo stom!'
‘Ons leven samen is leuk’
'Verheerlijking van het moederschap (in het kader van moederdag) is zooooo stom!'
- Heb ik het genormaliseerd? Ik hoop toch van harte van niet
Column van Tijs van den Brink
Heb ik het genormaliseerd? Ik hoop toch van harte van niet