Column van een pleegmoeder: ‘Een moeilijke start van haar leven’, staat in haar dossier
Over de groei van haar pleegdochter
Vanaf januari wordt er al afgeteld maar nu is het is bijna zover: pleegdochter Demi is jarig, acht jaar wordt ze. En jarig zijn dat kan ze!
Het is de zesde verjaardag die ze bij ons mag vieren. Toen ze twee was stond ze bij ons voor de deur. Ontzettend kwetsbaar en bang. Als een klein, lief, bang vogeltje. Op het moment dat ik de deur open deed, ging ook mijn hart open. Ze klapte er zo in en is er niet meer uit gegaan. Dit kleine bange vogeltje had iemand nodig die haar zou beschermen en voor haar op kwam. En die grote roofvogel was ik.
Dit kleine bange vogeltje had iemand nodig die haar zou beschermen
De eerste twee jaar van haar leven waren niet fijn. Vol agressie, geweld en drugs. De periode dat je zo afhankelijk bent van je ouders, is de periode dat je je veilig en geliefd moet voelen. Dit heeft ze gemist, dat is van haar afgenomen. “Een moeilijke start van haar leven.” Zo staat het in haar dossier.
Af en toe zeg ik het niet, bescherm ik haar tegen vervelende dingen, als haar moeder weer vastzit. Als haar vader niet komt voor een bezoekregeling. Ik weet niet of dat het beste is, maar soms lukt het me gewoon niet. Dan wil ik haar kind laten zijn. Haar gewoon onschuldig en onbezonnen in het leven laten staan. Zoals het hoort bij een kind. Zonder een moeder die drugs gebruikt en een vader die op zichzelf is gericht.
Acht jaar wordt dit lieve meisje. Ze doet het goed en soms ook niet. Maar dat geeft niet dat mag er zijn. Zij mag er zijn. Ik plak pleisters, geef kusjes en wissel het verband van de wonden in haar jonge leven. Maar het wordt heel, het geneest.
Diep van binnen zien we soms nog de gevolgen van die moeilijke start
Ze heeft veel vriendinnen, doet het goed op school, zwemdiploma’s zijn gehaald. Maar diep van binnen zien we heel soms nog de gevolgen van die moeilijke start. Dan wil ze er zo graag bij horen en zit de afwijzing zo nog diep.
We gaan het vieren, enorm. Vieren dat dit meisje acht jaar wordt. En vieren dat ze zo gegroeid is de afgelopen jaren. Dit meisje gaat het winnen, deze race van het leven.
Pleegmoeder wil ze worden. En dat kan ze, dat weet ik zeker. Want dit bange vogeltje transformeert langzaam naar een roofvogel. En later zal er een klein bang vogeltje voor haar deur staan dat ze mag beschermen met haar grote sterke vleugels. Eens zal dit bange vogeltje zelf die roofvogel zijn.
Lees hier ook de andere columns van Amy.
Beeld: Shutterstock
Geschreven door
Amy
