Column van een pleegmoeder: ‘Ik vier Moederdag met een dubbel gevoel’

Moeders. Iedereen heeft er één. Een lieve, zorgzame, helpende, begripvolle moeder. Inmiddels weet ik beter. Weet ik dat er ook moeders zijn die slaan, verslaafd zijn, hun afspraken niet nakomen of alleen maar aan zichzelf denken. 

Cadeautjes, knuffels en kusjes

De cadeautjes liggen al overal verstopt in huis. Ik weet precies waar ze liggen. De kinderen hebben aan mij gevraagd wat de allerbeste verstopplek is. Ik heb er zin in, in Moederdag. Ik vind dat toch zo leuk al die kindjes aan mijn bed, al die knuffels en kusjes en uitgesproken of niet uitgesproken waardering.

Dubbel gevoel

Toch vier ik de laatste dertien jaar Moederdag met een dubbel gevoel. Omdat ik weet dat er op die dag een moeder wakker wordt zonder kind. Een moeder die niet de moeder kan zijn zoals ze oorspronkelijk bedoeld is. Een moeder die door haar verslaving of andere problematiek geen zegen is voor haar kind. Toch voelt deze moeder zich op deze dag een moeder. Een moeder die Moederdag ‘viert’ zonder haar kind. Haar kind dat op deze dag aan mijn bed staat. 

We zoeken elk jaar met zorg een leuk cadeautje uit dat we opsturen. Maar ik weet dat het voor deze moeders geen fijne dag is, Moederdag. Het is een hele moeilijke dag. Een dag zonder dat wat hen een moeder heeft gemaakt. Hun bloedeigen kind. 

Echte mama

“Je bent mijn allerliefste Mama!” Pleegdochter Faya geeft mij een dikke knuffel. Zo voelt het bij al deze kinderen waar ik een vervangende mama voor mag zijn. Ik voel voor hen als een echte mama. En zij voor mij als een echt kind. 

* In verband met de privacy van de pleegkinderen is Amy een gefingeerde naam. Op de afbeelding staat niet haar dochter, het beeld komt van Unsplash.com. 

Lees ook: Column van een pleegmoeder: ‘Als ik aan de toekomst denk, vind ik het soms spannend’